ภาวะผู้นำยุคดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสกลนคร
DOI:
https://doi.org/10.60027/iarj.2024.276119คำสำคัญ:
ภาวะผู้นำยุคดิจิทัล; , ผู้บริหารสถานศึกษา; , การสนับสนุนการจัดการเรียนรู้บทคัดย่อ
ภูมิหลังและวัตถุประสงค์: การเปลี่ยนแปลงของโลกในศตวรรษที่ 21 สู่ยุคดิจิทัลอย่างเต็มรูปแบบ ส่งผลให้การบริหารจัดการโรงเรียนต้องนำเทคโนโลยีเข้ามาเป็นเครื่องมือสนับสนุนการเรียนการสอนอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ โรงเรียนในศตวรรษนี้มีการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในหลายด้าน เช่น ลักษณะของความรู้ บทบาทของผู้เรียน และบทบาทของผู้สอน ซึ่งเป็นสิ่งที่ผู้บริหารสถานศึกษาจำเป็นต้องมีความสามารถในการเข้าใจ เพื่อรองรับการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ดังนี้ 1) เพื่อศึกษาระดับภาวะผู้นำดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษาในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสกลนคร 2) เพื่อเปรียบเทียบภาวะผู้นำดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษาในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสกลนคร โดยจำแนกตามตำแหน่ง ประสบการณ์การทำงาน และขนาดของสถานศึกษา 3) เพื่อศึกษาวิธีการพัฒนาภาวะผู้นำดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษาในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสกลนคร
ระเบียบวิธีการวิจัย: กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยนี้ประกอบด้วยผู้บริหารสถานศึกษาและครูผู้สอนจำนวน 331 คน โดยกำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างตามตารางของเครจซี่และมอร์แกน และใช้วิธีการสุ่มแบบแบ่งกลุ่ม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามที่มีมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ ซึ่งมีค่าดัชนีความสอดคล้องอยู่ในช่วง 0.80 – 1.00 และมีค่าความเชื่อมั่นของแบบสอบถามทั้งหมดเท่ากับ 0.86 สำหรับสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที และค่าเอฟ
ผลการศึกษา: ผลการวิจัยพบว่า (1) การศึกษาระดับภาวะผู้นำยุคดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษาในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสกลนคร โดยรวมและในแต่ละด้านอยู่ในระดับมาก (2) ผลการเปรียบเทียบความคิดเห็นเกี่ยวกับภาวะผู้นำยุคดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษาในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสกลนคร จำแนกตามตำแหน่ง ประสบการณ์ทำงาน และขนาดของสถานศึกษา โดยรวมและในแต่ละด้านไม่พบความแตกต่าง (3) แนวทางในการส่งเสริมและพัฒนาภาวะผู้นำยุคดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษาในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสกลนคร ประกอบด้วย 5 ด้าน ได้แก่ 1) การมีวิสัยทัศน์ความเป็นผู้นำที่ทันสมัย 2) การพัฒนาความคิดสร้างสรรค์ 3) การใส่ใจความต้องการของครูและนักเรียน 4) การเพิ่มประสิทธิภาพในการทำงานร่วมกัน และ 5) การส่งเสริมให้มีความรู้ความสามารถ
สรุปผล: การศึกษาพบว่าผู้บริหารการศึกษาในจังหวัดสกลนครมีภาวะผู้นำที่แข็งแกร่งในยุคดิจิทัลในทุกด้าน โดยไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญตามตำแหน่ง ประสบการณ์ หรือขนาดสถาบัน นอกจากนี้ยังเน้นกลยุทธ์สำคัญ 5 ประการในการพัฒนาภาวะผู้นำ ได้แก่ การปลูกฝังวิสัยทัศน์ที่ทันสมัย ความคิดสร้างสรรค์ การใส่ใจต่อความต้องการของผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย ความร่วมมือ และการพัฒนาทักษะอย่างต่อเนื่อง
เอกสารอ้างอิง
กวินท์ บินสะอาด. (2564). ภาวะผู้นำยุคดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา ประถมศึกษาสตูล. วิทยานิพนธ์. สงขลา: มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.
จิณณวัตร ปะโคทัง. (2561). ภาวะผู้นำยุคดิจิทัลสำหรับผู้บริหารสถานศึกษามืออาชีพ. มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี.
จีระศักดิ์ ชุมภู. (2564). การศึกษาภาวะผู้นำเชิงเทคโนโลยีของผู้บริหารโรงเรียน ในกลุ่มสหวิทยาเขตสุดถิ่นไทย จังหวัดเชียงราย. ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา, มหาวิทยาลัยพะเยา.
ดาวรุวรรณ ถวิลการ. (2564). ภาวะผู้นำดิจิทัล Digital Leadership. ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ทศพล สุวรรณราช. (2564). ภาวะผู้นำดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานนทบุรี. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์, 7(3), 160-161.
ทินกร บัวชู. (2562). ภาวะผู้นำดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา. ครุศาสตร์สาร, 13(2), 285-294.
นิกร จันภิลม และศตพล กัลยา. (2562). เทคโนโลยีการศึกษาในยุค Thailand 4.0. วารสารปัญญาภิวัฒน์, 11(21), 304-314.
บุญชม ศรีสะอาด. (2545). การวิจัยเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ 8. กรุงเทพฯ : สุวีริยาสาส์น.
พิชญ์พิมล สุนทะวงศ์. (2565). แนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงดิจิทัลของครู สังกัดสำนักงานเขต พื้นที่การศึกษามัธยมศึกษามหาสารคาม. วิทยานิพนธ์. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ภูรีรัตน์ สุกใส. (2565). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา กับความเป็นองค์กรแห่งนวัตกรรมของสถานศึกษาระดับมัธยมศึกษาในจังหวัดอุตรดิตถ์. การค้นคว้าอิสระ. พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยนเรศวร.
รุจาภรณ์ ลักษณะดี. (2565). ภาวะผู้นำการดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษาในสหวิทยาเขตบ้านบึง 1 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชลบุรี เขต 1. วิทยานิพนธ์. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยเกริก.
วรวุฒิ เพ็งพันธ์ (2561). การศึกษาไทย 4.0 กับการพัฒนาระเบียงเศรษฐกิจพิเศษภาคตะวันออก. วารสารศึกษาศาสตร์, 29(3), 3-4.
อภิชาติ ครองยศ. (2560). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำกับแรงจูงใจในการปฏิบัติงานของข้าราชการตำรวจสายงานจราจร สถานีตำรวจภูธรเมืองสกลนคร. วารสารบัณฑิตศึกษา, 15(71), 73-79.
Rothidsathan, B. (2016). Policy of Higher Education. Retrieved July 20, 2018, from http://www.moe. go.th/websm/2016/sep/385.ht2.jpg
Zhu. (2016). Five Key Elements in Digital Leadership. Retrieved from: http://futureofcio.blogspot.com/2015/01/five-key-elements-in-digitalleadership.html.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2024 Interdisciplinary Academic and Research Journal
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ลิขสิทธิ์ในบทความใดๆ ใน Interdisciplinary Academic and Research Journal ยังคงเป็นของผู้เขียนภายใต้ ภายใต้ Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License การอนุญาตให้ใช้ข้อความ เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ของสิ่งพิมพ์ ผู้ใช้ใดๆ เพื่ออ่าน ดาวน์โหลด คัดลอก แจกจ่าย พิมพ์ ค้นหา หรือลิงก์ไปยังบทความฉบับเต็ม รวบรวมข้อมูลเพื่อจัดทำดัชนี ส่งต่อเป็นข้อมูลไปยังซอฟต์แวร์ หรือใช้เพื่อวัตถุประสงค์ทางกฎหมายอื่นใด แต่ห้ามนำไปใช้ในเชิงพาณิชย์หรือด้วยเจตนาที่จะเป็นประโยชน์ต่อธุรกิจใดๆ
