ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำยุคดิจิทัลกับการบริหารสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากำแพงเพชร

ปิยภรณ์  ศาสตร์ทรัพย์; ทินกร  ชอัมพงษ์; เยาวเรศ  ภักดีจิตร

doi:10.60027/iarj.2024.273936

ผู้แต่ง

ปิยภรณ์ ศาสตร์ทรัพย์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์ https://orcid.org/0009-0003-8559-0731
ทินกร ชอัมพงษ์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์ https://orcid.org/0009-0002-9772-1674
เยาวเรศ ภักดีจิตร คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์ https://orcid.org/0009-0004-1872-3650

DOI:

https://doi.org/10.60027/iarj.2024.273936

คำสำคัญ:

ภาวะผู้นำ;, ภาวะผู้นำยุคดิจิทัล; , การบริหารสถานศึกษา

บทคัดย่อ

ภูมิหลังและวัตถุประสงค์: ในยุคดิจิทัล ถือว่าเป็นยุคของการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วในด้านวิทยาการของโลก ซึ่งมีผลกระทบต่อวิถีชีวิต และวัฒนธรรมความเป็นอยู่ทุกชาติ ทุกภาษารวมทั้งประเทศไทย ประเทศไทยจึงมีความจำเป็นที่ต้องปรับให้ทันกับการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการปรับตัวให้เข้ากับโลกแห่งความรู้ที่ใช้เทคโนโลยีมาใช้ในการจัดการเรียนรู้ ดังนั้นการวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับภาวะผู้นำยุคดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา 2) ศึกษาระดับการบริหารสถานศึกษา 3) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำยุคดิจิทัลกับการบริหารสถานศึกษา

ระเบียบวิธีการวิจัย: กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ครู จำนวน 306 คน ที่ได้มาจากการกำหนดขนาดตัวอย่างโดยใช้ตารางเครจซี่และมอร์แกน และการสุ่มอย่างง่าย เครื่องมือที่ใช้เก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ แบบสอบถามภาวะผู้นำยุคดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา ที่มีค่าความเที่ยงตรงเชิงเนื้อหาระหว่าง 0.67 - 1.00 และค่าความเที่ยงเท่ากับ 0.98 และแบบสอบถามการบริหารสถานศึกษา มีค่าความเที่ยงตรงเชิงเนื้อหาระหว่าง 0.67 - 1.00 มีค่าความเที่ยงเท่ากับ 0.93 ตามลำดับ สถิติใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน

ผลการวิจัย (1) ภาวะผู้นำยุคดิจิทัลของผู้บริหาร โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด คือ ด้านการสนับสนุนการใช้เทคโนโลยีดิจิทัล อยู่ในระดับมาก รองลงมา คือ ด้านวิสัยทัศน์ทางเทคโนโลยี อยู่ในระดับมาก และด้านที่มีค่าเฉลี่ยต่ำสุด คือ ด้านการตอบสนองต่อ การเปลี่ยนแปลง อยู่ในระดับมาก ตามลำดับ (2) การบริหารสถานศึกษาโดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด คือ ด้านการบริหารงานทั่วไป อยู่ในระดับมาก รองลงมา คือ ด้านการบริหารงานงบประมาณ อยู่ในระดับมาก และด้านที่มีค่าเฉลี่ยต่ำสุด คือ ด้านการบริหารงานบุคคล อยู่ในระดับมาก ตามลำดับ (3) ภาวะผู้นำยุคดิจิทัลมีความความสัมพันธ์เชิงบวกกับการบริหาร (r_xy = 0.34) มีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ระหว่าง 0.43 - 0.64 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 โดยด้านที่มีค่าความสัมพันธ์สูงสุด คือ การบริหารงานวิชาการ (r_xy = 0.41) รองลงมา คือ การบริหารงานงบประมาณ (r_xy = 0.39) การบริหารงานบุคคล (r_xy = 0.23) การบริหารงานทั่วไป (r_xy = 0.17) ตามลำดับ

สรุปผล: ผลการศึกษานี้เน้นย้ำถึงความเป็นผู้นำทางดิจิทัลที่น่ายกย่องและการบริหารจัดการโรงเรียนโดยรวมที่มีประสิทธิภาพในหมู่ผู้บริหารโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ผู้ดูแลระบบแสดงการสนับสนุนอย่างมากสำหรับเทคโนโลยีดิจิทัล แต่ก็ยังมีพื้นที่สำหรับการปรับปรุงในการตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงองค์กร ความสัมพันธ์เชิงบวกที่มีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างความเป็นผู้นำทางดิจิทัลและแง่มุมต่างๆ ของการจัดการ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในด้านวิชาการและงบประมาณ เน้นย้ำถึงความเชื่อมโยงระหว่างความเป็นผู้นำที่มีประสิทธิผลและการบริหารโรงเรียนที่ประสบความสำเร็จ

References

เจษฎา ชวนะไพศาล. (2563). แนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงเทคโนโลยีของผู้บริหารสถานศึกษากลุ่มสหวิทยาเขตทวารวดี สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสุพรรณบุรี. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต (การบริหารการศึกษา): มหาวิทยาลัยศิลปากร.

ชัญญาภัค ใยดี. (2561). การศึกษาแนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำด้านเทคโนโลยีของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดนครราชสีมา. วารสารดุษฎีบัณฑิตทางสังคมศาสตร์, 8(1), 150-164.

ชูศรี วงศ์รัตนะ. (2553). เทคนิคการใช้สถิติเพื่อการวิจัย. กรุงเทพฯ: เทพเนรมิตการพิมพ์.

ฐานะ บุญรอด. (2564). ภาวะผู้นำยุคดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่ การศึกษามัธยมศึกษาสุรินทร์. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต (การบริหารการศึกษา): มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์.

ณัฏฐณิชา พรปทุมชัยกิจ. (2564). ภาวะผู้นำยุคดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขต พื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 28. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต (การบริหารการศึกษา): มหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ.

ต้องลักษณ์ บุญธรรม. (2559). การเป็นผู้นำยุคเศรษฐกิจดิจิทัลกับการพัฒนาที่ยั่งยืนขององค์กรทางการศึกษา. วารสารวชิรการครุศาสตร์อุตสาหกรรม พระจอมเกล้าพระนครเหนือ, 7(1), 217-225.

ธนกฤต พราหมณ์นก. (2560). การศึกษาองค์ประกอบด้านภาวะผู้นำเชิงเทคโนโลยีของผู้บริหาร โรงเรียนมัธยมศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานกระทรวงศึกษาธิการ. ศรีปทุมปริทัศน์ ฉบับมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 17(1), 44-53.

บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ 10. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.

ภัทรา จรรยาธรรม. (2564). การบริหารสถานศึกษาเอกชนในยุคดิจิทัล. วิทยานิพนธ์ดุษฎีบัณฑิต (การบริหารการศึกษา) มหาวิทยาลัยศิลปากร.

มูฮามัดตอยูดีน เจ๊ะแว. (2564). ประสิทธิภาพการบริหารงานของผู้บริหารสถานศึกษาตามการรับรู้ของผู้บริหาร และครูสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาปัตตานี. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต (การบริหารการศึกษา): มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา.

รุ่งรัตน์ พลชัย. (2563). ภาวะผู้นำกับการบริหารในยุคดิจิทัล. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มมร. วิทยาเขตอีสาน, 1(3), 53-62.

ลลิตา สมใจ. (2565). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำในยุคดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษากับประสิทธิผลของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงรายเขต 1. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต (การบริหารการศึกษา). มหาวิทยาลัยพะเยา.

วรรณนภา จำเนียรพืช. (2564). ภาวะผู้นำทางเทคโนโลยีของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อทักษะครูในศตวรรษที่ 21 ของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 3 จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต (การบริหารการศึกษา): มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา.

วรวรรณ อินทร์ชู และจิติมา วรรณศรี. (2565). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำเชิงเทคโนโลยีของผู้บริหารสถานศึกษากับการใช้เทคโนโลยีในการจัดการเรียนรู้ ของโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากำแพงเพชร เขต 2. Journal of Roi Kaensarn Academi. 7(6), 300-311.

วิมาลย์ ลีทอง. (2563). ปัจจัยการบริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผลโรงเรียน สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน ในจังหวัดสกลนคร. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต (การบริหารการศึกษา): มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.

สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากำแพงเพชร. (2565). แผนพัฒนาการศึกษา ระยะ 5 ปี (พ.ศ. 2566-2570) ของสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากำแพงเพชร. กำแพงเพชร: สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากำแพงเพชร.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พุทธศักราช 2560-2679. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค.

สุธาสินี สุริยา. (2564). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษากับแรงจูงใจในการปฏิบัติงานของครูในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาศรีสะเกษ เขต 2. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต (การบริหารการศึกษา): มหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ.

อชิรญาณ์ คชาบาล. (2561). การศึกษาการบริหารของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 17. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต: มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.

อรอุมา ไมยวงค์. (2564). ปัจจัยการบริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของโรงเรียนขนาดเล็ก สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาในจังหวัดนครพนม. วิทยานิพนธ์ครุศาสตร : มหาบัณฑิตมหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.