ปัญหาทางกฎหมายเกี่ยวกับการควบคุมการจัดตั้งวงแชร์ตามพระราชบัญญัติการเล่นแชร์ พ.ศ. 2534

บทคัดย่อ

ภูมิหลังและวัตถุประสงค์:  การเล่นแชร์ก็ถือว่าเป็นการระดมเงินนอกระบบประเภทหนึ่งแต่เป็นการระดมเงินนอกระบบที่ถูกกฎหมายและมีกฎหมายบังคับใช้ แต่ก็ต้องกระทำภายใต้ข้อกำหนดและเงื่อนไขที่กฎหมายกำหนดไว้ ถึงแม้ว่าการเล่นแชร์จะเป็นการระดมทุนแต่ก็ไม่ใช่เป็นเงินกู้นอกระบบที่มีอัตราดอกเบี้ยสูงเกินกว่าที่กฎหมายกำหนด ดังนั้นการวิจัยครั้งนี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา (1) ความเป็นมา แนวคิด ทฤษฎี หลักการที่เกี่ยวกับการควบคุมการจัดตั้งวงแชร์ของนิติบุคคลตามพระราชบัญญัติการเล่นแชร์ พ.ศ. 2534 (2) มาตรการทางกฎหมายที่เกี่ยวกับการควบคุมการจัดตั้งวงแชร์ของนิติบุคคลตามพระราชบัญญัติการเล่นแชร์ พ.ศ. 2534 ต่างประเทศและประเทศไทย (3) ปัญหาทางกฎหมายเกี่ยวกับการควบคุมการจัดตั้งวงแชร์ของนิติบุคคลตามพระราชบัญญัติการเล่นแชร์ พ.ศ. 2534 (4) เสนอแนะแนวทางในการแก้ไข้ปัญหาทางกฎหมายเกี่ยวกับการควบคุมการจัดตั้งวงแชร์ของนิติบุคคลตามพระราชบัญญัติการเล่นแชร์ พ.ศ. 2534

ระเบียบวิธีวิจัย:  วิทยานิพนธ์ฉบับนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) ใช้วิธีการศึกษาเป็นการวิจัยเอกสาร (Documentary Research) งานวิจัยนี้มุ่งศึกษาปัญหาทางกฎหมายเกี่ยวกับการควบคุมการจัดตั้งวงแชร์ของนิติบุคคลตามพระราชบัญญัติการเล่นแชร์ พ.ศ. 2534

ผลการศึกษา: (1) ปัญหาเกี่ยวกับนายวงแชร์ของนิติบุคคล พบว่าพระราชบัญญัติการเล่นแชร์ พ.ศ. 2534 มาตรา 5 ได้บัญญัติห้ามนิติบุคคลเป็นนายวงแชร์หรือจัดให้มีการเล่นแชร์ทุกกรณี ส่งผลให้การตรวจสอบสถานะความมีตัวตนของนายวงแชร์เป็นเรื่องยาก (2) ปัญหาเกี่ยวกับบุคคลธรรมดาเป็นนายวงแชร์ ตามพระราชบัญญัติการเล่นแชร์ พ.ศ. 2534 มาตรา 6 ได้บัญญัติให้บุคคลธรรมดาเป็นนายวงแชร์หรือจัดให้มีการเล่นแชร์ได้ ส่งผลให้การฝ่าฝืนข้อจำกัดในการเป็นนายวงแชร์ตาม (1)-(4) ที่กฎหมายกำหนดห้ามไว้สามารถทำได้ โดยปราศจากกลไกในการควบคุมและตรวจสอบการฝ่าฝืนข้อห้ามดังกล่าว (3) ปัญหาเกี่ยวกับการจัดให้มีการออกใบอนุญาตและการควบคุมการเล่นแชร์ ตามพระราชบัญญัติการเล่นแชร์ พ.ศ. 2534 ไม่ได้มีการบัญญัติไว้ถึงเรื่องของการขอใบอนุญาตในการประกอบธุรกิจเป็นนายวงแชร์หรือผู้ที่จัดให้มีการเล่นแชร์ ส่งผลให้ขาดกลไกในการขึ้นทะเบียนและตรวจสอบการประกอบธุรกิจของนายวงแชร์ (4) ปัญหาเกี่ยวกับการตรวจสอบสถานที่ตั้งในการเล่นแชร์ ตามพระราชบัญญัติการเล่นแชร์ พ.ศ. 2534 ไม่ได้บัญญัติเกี่ยวกับสถานที่ในการเล่นแชร์เอาไว้ ส่งผลให้ขาดข้อมูลแหล่งที่ตั้งหรือสถานที่ในทำธุรกรรมทางธุรกิจ สถานที่ในการประมูลแชร์ และสถานที่ในการรับทุนกองกลางในกรณีที่มีผู้ประมูลแชร์ได้ ดังนั้น จึงได้เสนอแนวทางในการแก้ไขปัญหาทางกฎหมาย โดยแก้ไขเพิ่มเติม พระราชบัญญัติการเล่นแชร์ พ.ศ. 2534 โดยกำหนดให้ (1) กำหนดให้นิติบุคคลเท่านั้นที่ประกอบธุรกิจเป็นนายวงแชร์ได้ (2) กำหนดห้ามบุคคลธรรมดาประกอบธุรกิจเป็นนายวงแชร์ (3) กำหนดให้มีการขอใบอนุญาตในการประกอบธุรกิจแชร์ (4) กำหนดให้แจ้งข้อมูลสถานที่ตั้งของบริษัท

สรุปผล: การศึกษานี้เน้นย้ำถึงความท้าทายทางกฎหมายที่สำคัญในการควบคุมบริการแชร์รถ กฎหมายที่มีอยู่ก่อให้เกิดปัญหาที่เกี่ยวข้องกับบริษัทและผู้ปฏิบัติงานรายบุคคล ขาดข้อกำหนดในการออกใบอนุญาตและการกำกับดูแล และล้มเหลวในการแก้ไขปัญหาที่สำคัญของการตรวจสอบสถานที่ เพื่อแก้ไขข้อบกพร่องเหล่านี้ ผู้วิจัยแนะนำให้แก้ไขกฎหมาย Ride-Sharing Act ปี 1991 โดยเฉพาะการกำหนดเป้าหมายข้อจำกัดเกี่ยวกับการมีส่วนร่วมขององค์กร การห้ามผู้ประกอบการแต่ละราย การดำเนินการตามข้อกำหนดการออกใบอนุญาต และการเปิดเผยสถานที่ตั้งธุรกิจภาคบังคับเพื่อการกำกับดูแลและการควบคุมที่มีประสิทธิภาพ