ปัจจัยที่ส่งผลต่อความพึงพอใจของผู้เข้ารับการประเมินและรับรองความรู้ความสามารถ กรณีศึกษาสถาบันพัฒนาฝีมือแรงงาน 1 สมุทรปราการ
DOI:
https://doi.org/10.60027/iarj.2024.272097คำสำคัญ:
ปัจจัย; , การประเมินและการรับรองความรู้ความสามารถ; , ฝีมือแรงงานบทคัดย่อ
ภูมิหลังและวัตถุประสงค์: ทรัพยากรมนุษย์เป็นทรัพยากรที่มีความสำคัญต่อการพัฒนาองค์กรทั้งภาคธุรกิจและอุตสาหกรรมสังคมรวมถึงการพัฒนาประเทศซึ่งการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ให้มีคุณภาพและความรู้เท่าทันต่อการเปลี่ยนแปลงด้วยการให้ความรู้และปฏิรูปกระบวนการเรียนรู้ยกระดับทักษะฝีมือของแรงงานให้ได้มาตรฐาน จึงมีความจําเป็นอย่างยิ่งเพื่อให้มีความสอดคล้องกับโครงสร้างการผลิตและเทคโนโลยีการเปลี่ยนแปลงปัจจุบันยังไม่มีบทบัญญัติที่เกี่ยวข้องกับการส่งเสริมให้ผู้ประกอบอาชีพเข้ารับการประเมินและรับรองความรู้ความสามารถ เพื่อนำไปใช้ในการประกอบอาชีพ และการพัฒนาประสิทธิภาพของสถานประกอบกิจการ สถาบันพัฒนาฝีมือแรงงาน 1 สมุทรปราการซึ่งตั้งอยู่ในพื้นที่จังหวัดสมุทรปราการเป็นจังหวัดที่มีภาคอุตสาหกรรมหลากหลายประเภท รวมถึงมีอาชีพ ตำแหน่งงาน หรือลักษณะงานที่อาจเป็นอันตรายต่อสาธารณะ ดังนั้นการวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ (1) เพื่อศึกษาระดับปัจจัยที่ส่งผลต่อความพึงพอใจของผู้เข้ารับการประเมินและรับรองความรู้ความสามารถ (2) เพื่อศึกษาระดับความพึงพอใจของผู้เข้ารับการประเมินและรับรองความรู้ความสามารถ (3) เพื่อศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อความพึงพอใจของผู้เข้ารับการประเมินและรับรองความรู้ความสามารถ และ (4) เพื่อศึกษาข้อเสนอแนะแนวทางพัฒนาความพึงพอใจของผู้เข้ารับการประเมินและรับรองความรู้ความสามารถ
ระเบียบวิธีการศึกษา: กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ผู้เข้ารับการประเมินและรับรองความรู้ความสามารถ ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2566 ของสถาบันพัฒนาฝีมือแรงงาน 1 สมุทรปราการ จำนวน 286 คน เครื่องมือในการวิจัยใช้แบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ การแจกแจงความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานและการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณเชิงเส้นตรง โดยวิธี Enter ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ .05
ผลการศึกษา: (1) ระดับปัจจัยที่ส่งผลต่อความพึงพอใจของผู้เข้ารับการประเมินและรับรองความรู้ความสามารถโดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด (2) ระดับความพึงพอใจของผู้เข้ารับการประเมินและรับรองความรู้ความสามารถโดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด (3) ปัจจัยที่ส่งผลต่อความพึงพอใจของผู้เข้ารับการประเมินและรับรองความรู้ความสามารถ พบว่า .595 (R = .595) ตัวแปรอิสระทั้งหมดสามารถอธิบายการผันแปรของตัวแปรตามได้เท่ากับร้อยละ 35.5 มีค่า R2 = .355 และมีค่า F = 38.584 และ (4) ข้อเสนอแนะต่อปัจจัยที่ส่งผลต่อความพึงพอใจของผู้เข้ารับการประเมินและรับรองความรู้ความสามารถ ได้แก่ ควรส่งเสริมให้การประเมินและรับรองความรู้ความสามารถเป็นที่รู้จักมากขึ้น เพื่อประโยชน์สำหรับผู้ผ่านการทดสอบมาตรฐานฝีมือแรงงาน ควรสำรวจความต้องการ/ติดตามการปฏิบัติงาน/ประเมินผล เพื่อให้ประชาชนได้รับความพึงพอใจเมื่อเข้ารับการประเมินและรับรองความรู้ความสามารถ ควรเพิ่มการประชาสัมพันธ์ตามสถานศึกษา องค์กร ให้ประชาชนเข้ารับการประเมินและรับรองความรู้ความสามารถเพิ่มมากขึ้น ควรเพิ่มบุคลากรแต่ละสาขาช่างให้เพียงพอต่อผู้เข้ารับการประเมินและรับรองความรู้ความสามารถ และ ควรเพิ่มสถานที่การประเมินและรับรองความรู้ความสามารถให้มีหลายจุด เพื่ออำนวยความสะดวกแก่ประชาชน
สรุปผล: ระดับความพึงพอใจของผู้เข้ารับการประเมินและรับรองความรู้ความสามารถ ในกรณีศึกษาสถาบันพัฒนาฝีมือแรงงาน 1 สมุทรปราการ มีค่าสูงที่สุด และปัจจัยทั้งหมดสามารถอธิบายการผันแปรของความพึงพอใจได้ถึงร้อยละ 35.5 โดยความรู้จักมากขึ้นและการประชาสัมพันธ์มีบทบาทสำคัญในการเพิ่มความพึงพอใจของผู้เข้ารับการประเมินและรับรองความรู้ความสามารถ
References
กชกร สุวรรณะ และ คณะ. (2566). พฤติกรรมและสภาพแวดล้อมการทำงานที่ส่งผลต่อความสุขในการทำงานหลังสถานการณ์โควิด-19 ของพนักงานโรงงานอุตสาหกรรมในเขตอำเภอบ้านโพธิ์ จังหวัดฉะเชิงเทรา. วารสารสุทธิปริทัศน์. 37 (2), 57-68.
กรมการจัดหางาน. (2562). ภาวการณ์ทำงานของประชากร สถานการณ์ตลาดแรงงานปี 2562. กรุงเทพฯ: กรมการจัดหางาน.
กระทรวงแรงงาน (2559). รายงานประจำปี 2559 สำนักงานปลัดกระทรวงแรงงาน. กรุงเทพฯ: สำนักงานปลัดกระทรวงแรงงาน
กองเศรษฐกิจการแรงงาน สำนักงานปลัดกระทรวงแรงงาน. (2564). รายงานการศึกษาวิจัยแนวทางการเพิ่มผลิตภาพแรงงานเพื่อพัฒนาคุณภาพของผลิตภาพแรงงานไทย. กรุงเทพฯ: กองเศรษฐกิจการแรงงาน สำนักงานปลัดกระทรวงแรงงาน.
เจนจิรา เจนจิตรวาณิช และ เจด็จ คชฤทธิ์. (2562). การสร้างแรงจูงใจในการจัดการความรู้ของคนพิการ ทางการเคลื่อนไหวที่ประกอบอาชีพอิสระ: ข้อสังเกตบางประการจากข้อมูลการวิจัยภาคสนาม. วารสารสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์. 45(2),27-51
ณัฐพล นันทาวิวัฒน์ และ ศิรยศ มหาขันธ์. (2563). แนวทางการรับรองความรู้ความสามารถ รองรับแนวโน้มแห่งอนาคต. กลุ่มงานวิจัยและพัฒนาเครือข่าย, กองแผนงานและสารสนเทศ, กรมพัฒนาฝีมือแรงงาน.
ปราโมทย์ ประสาทกุล. (2556). สถานการณ์ผู้สูงอายุ แนวโน้ม และผลกระทบจาการเข้าสู่ประชาคมอาเซียน. ใน เอกสารการสัมมนาทางวิชาการเรื่องประชาคมอาเซียนกับสังคมสูงวัย. กรุงเทพฯ.
พระราชบัญญัติ ส่งเสริมการพัฒนาฝีมือแรงงาน (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2557. (2557, ธันวาคม 26). ราชกิจจานุเบกษา. เล่มที่ 131 ตอนที่ 87 ก. หน้า 19.
เมตต์ เมตต์การุณ์จิต. (2556). ยุทธศสาตร์การพัฒนาจากทฤษฎีสู่ปฏิบัติเชิงรุก. พิมพ์ครั้งที่ 1. นนทบุรี: โรงพิมพ์บริษัทบุ๊คพอยท์ จำกัด
วันทนีย์ นวลละออง. (2553). ความต้องการความรู้ ทักษะ และบริการสำหรับผู้ป่วยสูงอายุที่บ้าน : กรณีศึกษาญาติผู้ดูแลผู้ป่วยสูงอายุที่เข้ารับการรักษาในหอผู้ป่วย ในโรงพยาบาลราชวิถี. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สมศักดิ์ เพ็งธรรม. (2548). ความต้องการช่างฝีมือแรงงานของสถานประกอบการ ในจังหวัดหนองบัวลำภู. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาสังคมศาสตร์ เพื่อการพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ สำนักนายกรัฐมนตรี. (2559). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 พ.ศ. 2560-2564. กรุงเทพฯ: สำนักงาน คณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
สำนักพัฒนามาตรฐานและทดสอบฝีมือแรงงาน กรมพัฒนาฝีมือแรงงาน. (2548). คู่มือปฏิบัติงานการทอสอบมาตรฐานฝีมือแรงงานแห่งชาติ. กรุงเทพฯ: สำนักพัฒนามาตรฐานและทดสอบฝีมือแรงงาน กรมพัฒนาฝีมือแรงงาน.
อุษณีษ์ เสวกวัชรี (2566). การประยุกต์ใช้กลยุทธ์ทางการตลาด 4C’S ที่นำไปสู่ความพึงพอใจของลูกค้าร้านหนังสือ. มนุษยสังคมสาร (มสส.) คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์, 21(2), 261–278. https://doi.org/10.14456/jhusoc.2023.25
Aday, L.N., & Andersen, R. (1978). Theoretical and Methodological Issues in Sociological Studies of Consumer Satisfaction with Medical Care. Social Science and Medicine. 12, 28
Locke, E.A. (1976). The Nature and Causes of Job Satisfaction. In: Dunnette, M.D., Ed., Handbook of Industrial and Organizational Psychology. 1, 1297-1343.
Shelly, M.W. (1975). Responding to Social Change. Pensylvania: Dowden Hutchison.
Yamane, T. (1973). Statistics: an introductory analysis. New York: Harper. & Row.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2024 Yuttaporn Songsang , Sitthiporn Soonthorn, Rungsun Injun

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ลิขสิทธิ์ในบทความใดๆ ใน Interdisciplinary Academic and Research Journal ยังคงเป็นของผู้เขียนภายใต้ ภายใต้ Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License การอนุญาตให้ใช้ข้อความ เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ของสิ่งพิมพ์ ผู้ใช้ใดๆ เพื่ออ่าน ดาวน์โหลด คัดลอก แจกจ่าย พิมพ์ ค้นหา หรือลิงก์ไปยังบทความฉบับเต็ม รวบรวมข้อมูลเพื่อจัดทำดัชนี ส่งต่อเป็นข้อมูลไปยังซอฟต์แวร์ หรือใช้เพื่อวัตถุประสงค์ทางกฎหมายอื่นใด แต่ห้ามนำไปใช้ในเชิงพาณิชย์หรือด้วยเจตนาที่จะเป็นประโยชน์ต่อธุรกิจใดๆ