การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน รายวิชาการบัญชีเบื้องต้น โดยการจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบร่วมมือเทคนิคเพื่อนคู่คิด สำหรับนักเรียนระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ ชั้นปีที่ 1

ผู้แต่ง

  • นุชรินทร์ คำมะนารถ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม https://orcid.org/0009-0005-7270-4212
  • ณัฏฐชัย จันทชุม คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม https://orcid.org/0000-0003-4413-1806
  • ดรุณนภา นาชัยฤทธิ์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม https://orcid.org/0009-0000-8610-4027

DOI:

https://doi.org/10.60027/iarj.2023.271774

คำสำคัญ:

การจัดกิจกรรมการเรียนรู้;, แบบกลุ่มร่วมมือ; , เทคนิคเพื่อนคู่คิด; , ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน

บทคัดย่อ

ภูมิหลังและวัตถุประสงค์: การจัดการเรียนรู้ในวิชาการบัญชีเบื้องต้นเป็นการเรียนรู้การสอนเน้นการปฏิบัติจริง ให้ผู้เรียนฝึกตนเอง ฝึกทักษะ ให้ผู้เรียนได้ลงมือปฏิบัติได้จริง เมื่อจบการศึกษาตามหลักสูตร ผู้เรียนต้องมีความรู้จริง มีทักษะ สามารถปฏิบัติได้จริง ดังนั้นการวิจัยเรื่อง การพัฒนาทักษะการบัญชี โดยการจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบร่วมมือเทคนิคเพื่อนคู่คิดประกอบแบบฝึกทักษะ สำหรับนักเรียนระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ ชั้นปีที่ 1 เป็นการศึกษาปัญหาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนที่ต่ำ ประสิทธิภาพการเรียนรู้ ความพึงพอใจของนักเรียน โดยใช้การจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบร่วมมือเทคนิคเพื่อนคู่คิดมาพัฒนาปรับปรุงคุณภาพและประสิทธิภาพ ซึ่งเป็นปัญหาลักของงานวิจัยในครั้งนี้ การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อพัฒนาการจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบร่วมมือเทคนิคเพื่อนคู่คิด สำหรับนักเรียนระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ ชั้นปีที่ 1 ที่มีประสิทธิภาพตามเกณฑ์ 80/80 2) เพื่อเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ ชั้นปีที่ 1 โดยการจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบร่วมมือเทคนิคเพื่อนคู่คิด ระหว่างหลังเรียนกับเกณฑ์ร้อยละ 80 และ 3) เพื่อศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ ชั้นปีที่ 1 ที่มีต่อการจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบร่วมมือเทคนิคเพื่อนคู่คิด

ระเบียบวิธีการวิจัย: กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยคือ นักเรียนระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ ชั้นปีที่ 1 จำนวน 1 ห้องเรียน สาขาการบัญชี จำนวน 30 คน ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2566 วิทยาลัยการอาชีพหนองหาน สำนักงานคณะกรรมการอาชีวศึกษา จังหวัดอุดรธานี ซึ่งได้มาจากการสุ่มแบบกลุ่ม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) แผนการจัดการเรียนรู้ 2) แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน และ 3) แบบสอบถามความพึงพอใจ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติทดสอบที (t-test One Samples)

ผลการวิจัย: 1) ประสิทธิภาพของการจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบร่วมมือเทคนิคเพื่อนคู่คิดของนักเรียนระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ ชั้นปีที่ 1 มีประสิทธิภาพเท่ากับ 84.78/83.33 ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์ที่กำหนดไว้ 2) นักเรียนมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนที่เรียนหลังกิจกรรมการเรียนรู้แบบร่วมมือเทคนิคเพื่อนคู่คิดหลังเรียนสูงกว่าเกณฑ์ร้อยละ 80 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ .05 และ 3) นักเรียนระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ ชั้นปีที่ 1 มีความพึงพอใจต่อการจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบร่วมมือเทคนิคเพื่อนคู่คิด อยู่ในระดับมากที่สุด

สรุปผล: กิจกรรมการเรียนรู้ร่วมกันที่ใช้เทคนิคการสอนแบบเพื่อนช่วยเพิ่มประสิทธิภาพการศึกษาสำหรับนักศึกษาประกาศนียบัตรวิชาชีพปีแรกอย่างมีนัยสำคัญ โดยเห็นได้จากคะแนนประสิทธิภาพสูงและผลการเรียนที่ดีขึ้น ส่งผลให้นักศึกษาได้รับความพึงพอใจสูงสุด

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงศึกษาธิการ. (2562). หลักสูตรประกาศนียบัตรวิชาชีพ พุทธศักราช 2562. กรุงเทพฯ : สำนักงานคณะกรรมการอาชีวศึกษา.

เทพบุตร หาญมนตรี. (2563). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้แบบร่วมมือเทคนิคเพื่อนคู่คิดเพื่อส่งเสริมความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ เรื่อง ดอกเบี้ยและมูลค่าของเงินของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5.(วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต) มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

นวกานต์ วิภาสชีวิน. (2564). ผลการจัดการเรียนรู้โดยใช้รูปแบบ SSCS ร่วมกับเทคนิคเพื่อนคู่คิด (Think -Pair-Share) เรื่อง สถิติ ที่มีต่อการพัฒนาความสามารถในการแก้ปัญหาและความสามารถในการทำงานเป็นทีมของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต: มหาวิทยาลัยศิลปากร.

นารีรัตน์ ประสมสาสตร์. (2562). ผลการจัดการเรียนรู้คณิตศาสตร์ด้วยการเรียนรู้เชิงรุกร่วมกับเทคนิคเพื่อนคู่คิดที่มีต่อความสามารถในการแก้ปัญหาและผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. วารสารศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยมกุฎราชวิทยาลัย, 7(2), 495-508.

นาอีม บินอิบรอเฮง. (2563). การใช้เทคนิคแผนผังความคิดร่วมกับการเรียนรู้แบบร่วมมือเพื่อนคู่คิดสี่สหายเพื่อพัฒนาความคิดสร้างสรรค์ เรื่อง ความสัมพันธ์และฟังก์ชัน ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนเบญจมราชูทิศ จังหวัดปัตตานี. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต: มหาวิทยาลัยศิลปากร.

พรปวีณ์ จันทร์ธรรม. (2565). ผลการจัดการเรียนรู้เชิงรุกร่วมกับเทคนิค Think - Pair - Share ที่มีผลต่อความสามารถในการให้เหตุผลและผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. วารสารคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยนครสรรค์, 5(2), 8-16.

วิทยาลัยการอาชีพหนองหาน. (2565). รายงานผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาการบัญชีเบื้องต้น ปีการศึกษา 2565. อุดรธานี: วิทยาลัยการอาชีพหนองหาน.

ศิกานต์ เพียรธัญญกรณ์. (2560). การจัดการเรียนรู้. สกลนคร: มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.

สุพัตรา ศรีวิไล. (2565). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนการแก้โจทย์ปัญหาคณิตศาสตร์ โดยใช้เทคนิค Know Want Condition (KWC) ร่วมกับเทคนิค Think-Pair-Share ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนในเครือข่ายนวมิตร สังกัดคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชนสงขลา. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต: มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.

อภิรดี พุดเผือก. (2559). การพัฒนารูปแบบการเรียนรู้แบบร่วมมือและเพื่อนคู่คิดที่มีการแข่งขันเป็นทีมภายใต้สภาพแวดล้อมของการเรียนรู้ผสมผสานระหว่างวิธีการเรียนรู้ออนไลน์และออฟไลน์. (วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต) กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี.

อุษา ภิรมย์รักษ์. (2562). การพัฒนาความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ด้วยการจัดการเรียนรู้แบบการสอนแนะให้รู้คิด (CGI) ร่วมกับเทคนิคเพื่อนคู่คิด (Think Pai-Share) ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต: มหาวิทยาลัยศิลปากร.

Scanniello, G., & Erra, U. (2014). Distributed modeling of use case diagrams with a method based on think-pair-square: Results from two controlled experiments. Journal of Visual Languages & Computing. 25 (4), 494-517. https://doi.org/10.1016/j.jvlc.2014.03.002

Lyman, F. (1981). Think-Pair-Share: An expanding teaching technique. MAA - CIE Cooperative News.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2023-11-27

รูปแบบการอ้างอิง

คำมะนารถ น. ., จันทชุม ณ. ., & นาชัยฤทธิ์ ด. . (2023). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน รายวิชาการบัญชีเบื้องต้น โดยการจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบร่วมมือเทคนิคเพื่อนคู่คิด สำหรับนักเรียนระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ ชั้นปีที่ 1. Interdisciplinary Academic and Research Journal, 3(6), 509–524. https://doi.org/10.60027/iarj.2023.271774

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิชาการ