การแก้ปัญหาการศึกษาด้วยกระบวนการวิจัย
DOI:
https://doi.org/10.60027/iarj.2023.271407คำสำคัญ:
การแก้ปัญหา; , การศึกษา;, การวิจัยบทคัดย่อ
ภูมิหลังและวัตถุประสงค์: การแก้ปัญหาด้านการศึกษาด้วยกระบวนการทางวิจัยนั้นเป็นสิ่งที่สำคัญยิ่งที่จะช่วยยกระดับคุณภาพของผู้เรียน ทั้งด้านพฤติกรรม ความรู้ และคุณลักษณะที่พึงประสงค์ของผู้เรียน ซึ่งในการทำวิจัยนั้นผู้วิจัยต้องมีความรู้พื้นฐานด้านการวิจัยอย่างลึกซึ้งในกระบวนการวิจัย การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์การแก้ปัญหาการศึกษาด้วยกระบวนการวิจัย
ระเบียบวิธีการศึกษา: การศึกษาครั้งนี้ใช้วิธีการวิเคราะห์เอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง ทำการวิเคราะห์เนื้อหาแล้วนำเสนอเชิงพรรณนาความตามวัตถุประสงค์การศึกษา
ผลการศึกษา: กระบวนการวิจัยเพื่อแก้ปัญหาทางการศึกษา ประกอบด้วย 8 ขั้นตอน ได้แก่ 1) การกำหนดปัญหาการวิจัย 2) การทบทวนเอกสาร บทความ ตํารา และงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง 3) การตั้งสมมติฐานของการวิจัย 4) การออกแบบการวิจัย 5) การเก็บรวบรวมข้อมูลและเครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล 6) การวิเคราะห์ข้อมูล 7) การตีความหมายข้อมูล และ 8) การเขียนรายงานการวิจัย ในเบื้องต้น และเลือกใช้กระวนการวิจัยที่เหมาะสมกับงานวิจัยของตนเอง เพื่อให้ได้งานวิจัยที่มีประสิทธิภาพ ประสิทธิผล ตรงต่อวัตถุประสงค์ที่ต้องการ และสามารถแก้ปัญหาได้อย่างตรงจุด เป็นแนวทางในการส่งเสริมและพัฒนาการจัดการศึกษาให้เป็นไปตามนโยบายของกระทรวงศึกษาธิการ ตามมาตรฐานการเรียนรู้
สรุปผล: กระบวนการวิจัยเพื่อแก้ปัญหาทางการศึกษามี 8 ขั้นตอน รวมถึงการกำหนดปัญหา ทบทวนเอกสาร การเก็บรวบรวมข้อมูล วิเคราะห์ข้อมูล และเขียนรายงาน เป็นแนวทางสำหรับพัฒนาการจัดการศึกษาตามนโยบายของกระทรวงศึกษาธิการ
เอกสารอ้างอิง
กรมวิชาการ กระกรวงศึกษาธิการ. (2542). วิจัยเพื่อพัฒนาการเรียนรู้. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์ศาสนา.
กรมวิชาการ กระกรวงศึกษาธิการ. (2544). แนวการจัดกิจกรรมพัฒนาผู้เรียน ตามหลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2544. กรุงเทพฯ: องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.
ณรงค์ โพธิ์พฤกษานันท์. (2551). ระเบียบวิธีวิจัย. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ : สเอ็กปอร์เน็ท.
นิศากร สิงหเสนี. (2546). ระเบียบวิธีวิจัยทางสังคมศาสตร์. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
ประทุม ฤกษ์กลาง, 2553. การวิจัยเพื่อประชาสัมพันธ์. พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
พรทิพย์ พิมลสินธุ์. (2551). การวิจัยเพื่อการประชาสัมพันธ์. ปทุมธานี : มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
วรัทยา ชินกรรม. (2566). ความหมายของการวิจัย. Retrieved 20 May 2023, from: https://www.econ.cmu.ac.th/econadmin/files/ความรู้เบื้องต้นในการทําวิจัย.pdf
สันติ วิจักขณาลัญฉ์. (2565). เอกสารประกอบการสอนรายวิชาวิธีวิทยาการวิจัยชั้นสูงทางการพัฒนาหลักสูตรและการสอน. คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ.
สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ. (2555). จรรยาวิชาชีพและแนวทางปฏิบัติ. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Best, J. (1977). Research in Education. New Jersey: Prentice Hall, Inc.
Kerlinger, F.N. (1986). Foundations of Behavior Research. Japan: CBS.
Schumacher, S., & McMillan, M.J. (1993). Research in Education. 3rd Edition, New York: HarperCollins College Publishers.
Tuchman, G. (1973). Making News by Doing Work: Routinizing the Unexpected. American Journal of Sociology - AMER J SOCIOL. 79. Doi: 10.1086/225510.
Wimmer, R.D., & Dominick, J.R. (2000). Mass media research: an introduction, 6th edition. Belmont, CA: Wadsworth Publishing Company.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2023 Tanaporn Saelim, Suvijuk Mansaraneeyatham, Chamrat Mungfaoklang, Suwat Asasing, Sunthon Kohtbantau

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ลิขสิทธิ์ในบทความใดๆ ใน Interdisciplinary Academic and Research Journal ยังคงเป็นของผู้เขียนภายใต้ ภายใต้ Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License การอนุญาตให้ใช้ข้อความ เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ของสิ่งพิมพ์ ผู้ใช้ใดๆ เพื่ออ่าน ดาวน์โหลด คัดลอก แจกจ่าย พิมพ์ ค้นหา หรือลิงก์ไปยังบทความฉบับเต็ม รวบรวมข้อมูลเพื่อจัดทำดัชนี ส่งต่อเป็นข้อมูลไปยังซอฟต์แวร์ หรือใช้เพื่อวัตถุประสงค์ทางกฎหมายอื่นใด แต่ห้ามนำไปใช้ในเชิงพาณิชย์หรือด้วยเจตนาที่จะเป็นประโยชน์ต่อธุรกิจใดๆ





