วิกฤตศรัทธาของประชาชนที่มีต่อระบบการเมืองการปกครองไทยในปัจจุบัน

ผู้แต่ง

  • วรวุฒิ สุุวรรณจู หลักสูตรรัฐศาสตรดุษฎีบัณฑิต คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตร้อยเอ็ด https://orcid.org/0009-0006-0989-2879
  • เวชสุวรรณ อาจวิชัย อาจารย์ประจําหลักสูตรรัฐศาสตรดุษฎีบัณฑิต คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตร้อยเอ็ด https://orcid.org/0009-0001-1698-0571

DOI:

https://doi.org/10.60027/iarj.2023.270971

คำสำคัญ:

วิกฤตศรัทธาของประชาชน; , การเมืองการปกครองไทย

บทคัดย่อ

ภูมิหลังและวัตถุประสงค์: สภาพปัญหาทางการเมืองการปกครองของไทยที่ผ่านมา เช่น ปัญหาการทุจริตคอร์รัปชัน เป็นต้น บ่อยครั้งที่มีการปฏิวัติ การรัฐประหาร การล้มเลิกรัฐธรรมนูญและยุบสภา เป็นสาเหตุที่ทำให้ระบบการเมืองการปกครองในระบอบประชาธิปไตยของไทยขาดเสถียรภาพ ขาดความต่อเนื่องและไม่สามารถบรรลุถึงเป้าหมายของสังคมในการที่จะช่วยแก้ไขปัญหาพื้นฐานด้านชีวิตความเป็นอยู่และปัญหาปากท้องของประชาชนได้ จึงทำให้ประชาชนเกิดความเบื่อหน่ายทางการเมืองการปกครองและเป็นการยากที่ประชาชนจะยอมรับ เป็นสาเหตุของการเกิดวิกฤตศรัทธากับทุกรัฐบาลมาโดยตลอด ดังนั้น บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อทำการสังเคราะห์วิกฤตศรัทธาของประชาชนที่มีต่อการเมืองการปกครองไทย

ระเบียบวิธีการศึกษา: การศึกษาครั้งนี้ใช้วิธีการวิเคราะห์เอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง ทำการวิเคราะห์เนื้อหาแล้วนำเสนอเชิงพรรณนาความตามวัตถุประสงค์การศึกษา

ผลการศึกษา: ความจริงที่ปรากฏวิกฤตศรัทธาของประชาชนที่มีต่อการเมืองการปกครองไทย ได้แก่ (1) การยึดติดกับรูปแบบของประชาธิปไตย (2) ระบบอุปถัมภ์ (3) การแทรกแซงทางการเมืองของทหารไทย (4) การบริหารราชการแผ่นดินแบบรัฐรวมศูนย์ (5) การทุจริตคอร์รัปชัน (6) พรรคการเมืองไทยที่ขาดความเป็นสถาบันทางการเมืองอย่างแท้จริง (7) การพัฒนาทางเศรษฐกิจของไทย และ (8) การขาดคุณธรรมจริยธรรมของนักการเมือง โดยใช้ความจริงที่กล่าวมาข้างต้นเป็นบรรทัดฐานเพื่อนำไปสู่การแก้ไขปัญหาวิกฤตศรัทธาของประชาชนในปัจจุบันและอนาคต

สรุปผล: ปัญหาวิกฤตศรัทธาในการเมืองไทยสามารถพิจารณาได้จากการยึดติดกับรูปแบบของประชาธิปไตย ระบบอุปถัมภ์ และการแทรกแซงทางการเมืองของทหาร ทางการเมืองและเศรษฐกิจก็เป็นปัจจัยสำคัญ และความขาดคุณธรรมจริยธรรมของนักการเมืองเป็นที่ท้าทาย. ความจริงที่กล่าวถึงนี้เสนอแนวทางสำคัญในการแก้ไขสถานการณ์ปัจจุบันและอนาคต

เอกสารอ้างอิง

เกริกเกียรติ พิพัฒน์เสรีธรรม. (2556). กลุ่มเศรษฐกิจและกลุ่มการเมืองกับการสร้างฐานอำนาจทางเศรษฐกิจและฐานอำนาจทางการเมืองไทย. พิมพ์ครั้งที่ 8. นนทบุรี: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

จำนงค์ อดิวัฒนสิทธิ์. (2545). สื่อมวลชนกับวิกฤตศรัทธาในพระพุทธศาสนา. วารสารสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์, 28 (2), 47-78.

จุฬาลักษณ์ พันธัง. (2560). ทางออกปัญหาการเมืองไทย ศาสตร์และศิลป์ที่ไม่มีสูตรสำเร็จในบริบทสังคมไทย. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 6 (2), 691-704.

ณัฏฐพล บุณยพิพัฒน์. (2560). ปัญหาและอุปสรรคในการพัฒนาระบอบประชาธิปไตยของไทย (พ.ศ. 2475–ปัจจุบัน): ข้อสังเกตในเชิงทฤษฎี. รายงานสืบเนื่องจากการประชุมวิชาการระดับชาติด้านการบริหารกิจการสาธารณะยุคดิจิทัล ครั้งที่ 5 “การบริหารกิจการสาธารณะยุคดิจิทัล: กฎหมาย ความเป็นธรรม และการกลับคืนสู่ประชาธิปไตย” วันที่ 1–2 พฤศจิกายน 2562 ณ วิทยาลัยการปกครองท้องถิ่น มหาวิทยาลัยขอนแก่น. ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

ธัญณ์ณภัทร์ เจริญพานิช. (2565). การเมืองไทยร่วมสมัย พ.ศ. 2540-2563 :พัฒนาการทางการเมือง ความขัดแย้งและประชาธิปไตย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

นิธิ เอียวศรีวงศ์. (2564). วิกฤตศรัทธาของพุทธศาสนา. ประชาไทยออนไลน์. Retrieved on 17 February 2023 from: https://prachatai.com/journal/2021/01/91074

บุญทัน ดอกไธสง. (2552). ประชาธิปไตยรากหญ้า. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ปัญญาชน.

บุญศรี มีวงศ์อุโฆษ. (2551). กฎหมายรัฐธรรมนูญ. พิมพ์ครั้งที่ 2. โครงการตำราและเอกสารประกอบการสอน. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

พระศิลาศักดิ์ สุเมโธ และคณะ. (2565). จริยธรรมนักการเมืองไทยในปัจจุบัน. วารสารรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย, 2 (3), 130-138.

เพิ่มศักดิ์ จะเรียมพันธ์. (2563). นักสอพลอประชาชนแห่งประชาธิปไตยเอเธนส์กับบทเรียนต่อประชาธิปไตยไทยร่วมสมัย. วารสารเศรษฐศาสตร์การเมือง บูรพา, 8 (2), 22-47.

ไพรวัลย์ เคนพรม. (2560). หลักรัฐศาสตร์. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

วสันต์ เหลืองประภัสร์. (2559). การรวมศูนย์อำนาจและการกระจายอำนาจกับการบริหารราชการแผ่นดินไทย : การทบทวน แนวคิด ข้อถกเถียงและข้อพิจารณาเพื่อการปฏิรูป. Retrieved on 17 February 2023 from: https://kpi-lib.com/library/books/kpibook-21977/สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2561). คู่มือหลักสูตรต้านทุจริตศึกษา. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน

สุริยะใส กตะศิลา. (2559). อุดมการณ์ทางการเมืองของมวลมหาประชาชนในวิกฤติประชาธิปไตย. วารสารพัฒนาสังคม, 18 (2), 103-125.

อิทธิเดช พระเพ็ชร. (2561). ผ่านมาก็เพียงฝันไป: รัฐธรรมนูญกับความหมายและความเสื่อมคลายในประวัติศาสตร์การเมืองไทย, พ.ศ.2475-2500. วารสารสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 14 (2), 93-111.

อุราชนก คงกล่ำ. (2561). ระบบอุปถัมภ์ในระบบราชการไทย: วาระแห่งชาติที่ต้องเร่งแก้ไข. ใน การประชุมวิชาการและนำเสนอผลงานวิจัยระดับชาติ ครั้งที่ 13 “วิถีนวัตกรรมไทยด้วยการพัฒนางานวิจัย”. ปทุมธานี: มหาวิทยาลัยเวสเทิร์น.

Bateman, S. & Pridgeon, K. (Eds.) (2020). Oxford Advanced Learner’ dictionary of current English (10th ed.). Oxford, United Kingdom: Oxford University Press.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2023-11-22

รูปแบบการอ้างอิง

สุุวรรณจู ว., & อาจวิชัย เ. . (2023). วิกฤตศรัทธาของประชาชนที่มีต่อระบบการเมืองการปกครองไทยในปัจจุบัน. Interdisciplinary Academic and Research Journal, 3(6), 129–140. https://doi.org/10.60027/iarj.2023.270971

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิชาการ