วิกฤตศรัทธาของประชาชนที่มีต่อระบบการเมืองการปกครองไทยในปัจจุบัน
DOI:
https://doi.org/10.60027/iarj.2023.270971คำสำคัญ:
วิกฤตศรัทธาของประชาชน; , การเมืองการปกครองไทยบทคัดย่อ
ภูมิหลังและวัตถุประสงค์: สภาพปัญหาทางการเมืองการปกครองของไทยที่ผ่านมา เช่น ปัญหาการทุจริตคอร์รัปชัน เป็นต้น บ่อยครั้งที่มีการปฏิวัติ การรัฐประหาร การล้มเลิกรัฐธรรมนูญและยุบสภา เป็นสาเหตุที่ทำให้ระบบการเมืองการปกครองในระบอบประชาธิปไตยของไทยขาดเสถียรภาพ ขาดความต่อเนื่องและไม่สามารถบรรลุถึงเป้าหมายของสังคมในการที่จะช่วยแก้ไขปัญหาพื้นฐานด้านชีวิตความเป็นอยู่และปัญหาปากท้องของประชาชนได้ จึงทำให้ประชาชนเกิดความเบื่อหน่ายทางการเมืองการปกครองและเป็นการยากที่ประชาชนจะยอมรับ เป็นสาเหตุของการเกิดวิกฤตศรัทธากับทุกรัฐบาลมาโดยตลอด ดังนั้น บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อทำการสังเคราะห์วิกฤตศรัทธาของประชาชนที่มีต่อการเมืองการปกครองไทย
ระเบียบวิธีการศึกษา: การศึกษาครั้งนี้ใช้วิธีการวิเคราะห์เอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง ทำการวิเคราะห์เนื้อหาแล้วนำเสนอเชิงพรรณนาความตามวัตถุประสงค์การศึกษา
ผลการศึกษา: ความจริงที่ปรากฏวิกฤตศรัทธาของประชาชนที่มีต่อการเมืองการปกครองไทย ได้แก่ (1) การยึดติดกับรูปแบบของประชาธิปไตย (2) ระบบอุปถัมภ์ (3) การแทรกแซงทางการเมืองของทหารไทย (4) การบริหารราชการแผ่นดินแบบรัฐรวมศูนย์ (5) การทุจริตคอร์รัปชัน (6) พรรคการเมืองไทยที่ขาดความเป็นสถาบันทางการเมืองอย่างแท้จริง (7) การพัฒนาทางเศรษฐกิจของไทย และ (8) การขาดคุณธรรมจริยธรรมของนักการเมือง โดยใช้ความจริงที่กล่าวมาข้างต้นเป็นบรรทัดฐานเพื่อนำไปสู่การแก้ไขปัญหาวิกฤตศรัทธาของประชาชนในปัจจุบันและอนาคต
สรุปผล: ปัญหาวิกฤตศรัทธาในการเมืองไทยสามารถพิจารณาได้จากการยึดติดกับรูปแบบของประชาธิปไตย ระบบอุปถัมภ์ และการแทรกแซงทางการเมืองของทหาร ทางการเมืองและเศรษฐกิจก็เป็นปัจจัยสำคัญ และความขาดคุณธรรมจริยธรรมของนักการเมืองเป็นที่ท้าทาย. ความจริงที่กล่าวถึงนี้เสนอแนวทางสำคัญในการแก้ไขสถานการณ์ปัจจุบันและอนาคต
เอกสารอ้างอิง
เกริกเกียรติ พิพัฒน์เสรีธรรม. (2556). กลุ่มเศรษฐกิจและกลุ่มการเมืองกับการสร้างฐานอำนาจทางเศรษฐกิจและฐานอำนาจทางการเมืองไทย. พิมพ์ครั้งที่ 8. นนทบุรี: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
จำนงค์ อดิวัฒนสิทธิ์. (2545). สื่อมวลชนกับวิกฤตศรัทธาในพระพุทธศาสนา. วารสารสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์, 28 (2), 47-78.
จุฬาลักษณ์ พันธัง. (2560). ทางออกปัญหาการเมืองไทย ศาสตร์และศิลป์ที่ไม่มีสูตรสำเร็จในบริบทสังคมไทย. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 6 (2), 691-704.
ณัฏฐพล บุณยพิพัฒน์. (2560). ปัญหาและอุปสรรคในการพัฒนาระบอบประชาธิปไตยของไทย (พ.ศ. 2475–ปัจจุบัน): ข้อสังเกตในเชิงทฤษฎี. รายงานสืบเนื่องจากการประชุมวิชาการระดับชาติด้านการบริหารกิจการสาธารณะยุคดิจิทัล ครั้งที่ 5 “การบริหารกิจการสาธารณะยุคดิจิทัล: กฎหมาย ความเป็นธรรม และการกลับคืนสู่ประชาธิปไตย” วันที่ 1–2 พฤศจิกายน 2562 ณ วิทยาลัยการปกครองท้องถิ่น มหาวิทยาลัยขอนแก่น. ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ธัญณ์ณภัทร์ เจริญพานิช. (2565). การเมืองไทยร่วมสมัย พ.ศ. 2540-2563 :พัฒนาการทางการเมือง ความขัดแย้งและประชาธิปไตย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นิธิ เอียวศรีวงศ์. (2564). วิกฤตศรัทธาของพุทธศาสนา. ประชาไทยออนไลน์. Retrieved on 17 February 2023 from: https://prachatai.com/journal/2021/01/91074
บุญทัน ดอกไธสง. (2552). ประชาธิปไตยรากหญ้า. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ปัญญาชน.
บุญศรี มีวงศ์อุโฆษ. (2551). กฎหมายรัฐธรรมนูญ. พิมพ์ครั้งที่ 2. โครงการตำราและเอกสารประกอบการสอน. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
พระศิลาศักดิ์ สุเมโธ และคณะ. (2565). จริยธรรมนักการเมืองไทยในปัจจุบัน. วารสารรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย, 2 (3), 130-138.
เพิ่มศักดิ์ จะเรียมพันธ์. (2563). นักสอพลอประชาชนแห่งประชาธิปไตยเอเธนส์กับบทเรียนต่อประชาธิปไตยไทยร่วมสมัย. วารสารเศรษฐศาสตร์การเมือง บูรพา, 8 (2), 22-47.
ไพรวัลย์ เคนพรม. (2560). หลักรัฐศาสตร์. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วสันต์ เหลืองประภัสร์. (2559). การรวมศูนย์อำนาจและการกระจายอำนาจกับการบริหารราชการแผ่นดินไทย : การทบทวน แนวคิด ข้อถกเถียงและข้อพิจารณาเพื่อการปฏิรูป. Retrieved on 17 February 2023 from: https://kpi-lib.com/library/books/kpibook-21977/สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2561). คู่มือหลักสูตรต้านทุจริตศึกษา. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน
สุริยะใส กตะศิลา. (2559). อุดมการณ์ทางการเมืองของมวลมหาประชาชนในวิกฤติประชาธิปไตย. วารสารพัฒนาสังคม, 18 (2), 103-125.
อิทธิเดช พระเพ็ชร. (2561). ผ่านมาก็เพียงฝันไป: รัฐธรรมนูญกับความหมายและความเสื่อมคลายในประวัติศาสตร์การเมืองไทย, พ.ศ.2475-2500. วารสารสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 14 (2), 93-111.
อุราชนก คงกล่ำ. (2561). ระบบอุปถัมภ์ในระบบราชการไทย: วาระแห่งชาติที่ต้องเร่งแก้ไข. ใน การประชุมวิชาการและนำเสนอผลงานวิจัยระดับชาติ ครั้งที่ 13 “วิถีนวัตกรรมไทยด้วยการพัฒนางานวิจัย”. ปทุมธานี: มหาวิทยาลัยเวสเทิร์น.
Bateman, S. & Pridgeon, K. (Eds.) (2020). Oxford Advanced Learner’ dictionary of current English (10th ed.). Oxford, United Kingdom: Oxford University Press.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2023 Worawut Suwannaju, Wedsuwan Ardwichai

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ลิขสิทธิ์ในบทความใดๆ ใน Interdisciplinary Academic and Research Journal ยังคงเป็นของผู้เขียนภายใต้ ภายใต้ Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License การอนุญาตให้ใช้ข้อความ เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ของสิ่งพิมพ์ ผู้ใช้ใดๆ เพื่ออ่าน ดาวน์โหลด คัดลอก แจกจ่าย พิมพ์ ค้นหา หรือลิงก์ไปยังบทความฉบับเต็ม รวบรวมข้อมูลเพื่อจัดทำดัชนี ส่งต่อเป็นข้อมูลไปยังซอฟต์แวร์ หรือใช้เพื่อวัตถุประสงค์ทางกฎหมายอื่นใด แต่ห้ามนำไปใช้ในเชิงพาณิชย์หรือด้วยเจตนาที่จะเป็นประโยชน์ต่อธุรกิจใดๆ





