นวัตกรรมการเพิ่มมูลค่าเครื่องปั้นดินเผาตามแนวทางเศรษฐกิจพอเพียงแบบบูรณาการโดยชุมชนมีส่วนร่วม บ้านเมืองน้อย จังหวัดชัยภูมิ

ผู้แต่ง

  • นฤดม ปิ่นทอง สาขาวิชาศิลปะและนวัตกรรมการออกแบบ คณะศิลปศาสตร์และวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ https://orcid.org/0009-0005-7430-4757

DOI:

https://doi.org/10.60027/iarj.2023.270610

คำสำคัญ:

นวัตกรรมการเพิ่มมูลค่า; , เครื่องปั้นดินเผา; , เศรษฐกิจพอเพียงแบบบูรณาการ; , ชุมชนมีส่วนร่วม

บทคัดย่อ

ภูมิหลังและวัตถุประสงค์: บ้านเมืองน้อย จังหวัดชัยภูมิ เป็นหมู่บ้านที่มีชื่อเสียงในผลิตเครื่องปั้นดินเผาที่มีคุณภาพสืบทอดกันมาเป็นเวลาช้านาน จากการศึกษาข้อจำกัดทางการผลิต และการตลาด เพราะปัจจุบันมีผลิตภัณฑ์อยู่เพียง 2 ชนิด ได้แก่ เตาหุงต้ม และ โทนเท่านั้น ผู้วิจัยจึงสนใจจัดกระบวนการการออกแบบนวัตกรรมพิมพ์นูนต่ำเพื่อเพิ่มมูลค่าเครื่องปั้นดินเผาในชุมชนบ้านเมืองน้อย จังหวัดชัยภูมิ เพื่อเพิ่มช่องทางการผลิตสินค้า ที่หลากหลาย ตรงกับความต้องการของผู้บริโภคในหลายกลุ่ม อาทิเช่น นักท่องเที่ยว นักเรียน นักศึกษา เยาวชน ฯลฯ ตัวอย่างสินค้าได้แก่ เครื่องประดับตกแต่ง ของใช้ในบ้าน ในสวน ของเล่นเด็ก ของฝาก ของที่ระลึกเป็นต้น โดยกระบวนการการออกแบบนวัตกรรมพิมพ์นูนต่ำได้บูรณาการความรู้ การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงปฏิบัติการ (1) เพื่อศึกษาบริบทความเป็นมา และสำรวจปัญหาทางการผลิตเครื่องปั้นดินเผา ชุมชนบ้านเมืองน้อย จังหวัดชัยภูมิ (2) เพื่อออกแบบนวัตกรรมการเพิ่มมูลค่าเครื่องปั้นดินเผาตามแนวทางเศรษฐกิจพอเพียง แบบบูรณาการ โดยชุมชนมีส่วนร่วม บ้านเมืองน้อย จังหวัดชัยภูมิ

ระเบียบวิธีการวิจัย: ประชากรที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ การสำรวจความคิดเห็นจากประชากรในจังหวัดชัยภูมิ 100 คน และผู้ผลิตเครื่องปั้นดินเผา จำนวน 10 คน เครื่องมือในการวิจัย ได้แก่ (1) แบบสัมภาษณ์ปราชญ์ชาวบ้าน, (2) แบบสอบถามความคิดเห็นประชากร และ (3) แบบสอบถามความพึงพอใจในประสิทธิภาพนวัตกรรมการเพิ่มมูลค่าเครื่องปั้นดินเผาตามแนวเศรษฐกิจพอเพียงแบบบูรณาการ ใช้สถิติเชิงพรรณนาในการวิเคราะห์ข้อมูล และการวิเคราะห์เนื้อหาในการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพ

ผลการวิจัย: นวัตกรรมพิมพ์นูนต่ำ สามารถสร้างแบบได้หลากหลาย สร้างสรรค์ผลิตภัณฑ์ที่แตกต่าง สร้างช่องทางการผลิตสินค้าอีกทางหนึ่งให้กับชุมชน กระบวนการการออกแบบนวัตกรรมพิมพ์นูนต่ำได้บูรณาการความรู้ และความร่วมมือของคนในชุมชนตามแนวทางเศรษฐกิจพอเพียงมีส่วนร่วม ตั้งแต่ระดับ การรับรู้ การแสดงความคิดเห็น การเรียนรู้ การลงมือปฏิบัติ การรับผลประโยชน์ และร่วมรับผิดชอบ ก่อเกิดความช่วยเหลือเกื้อกูล รู้รักความสามัคคี สร้างความเข้มแข็งให้ครอบครัวและชุมชน ส่งเสริมเศรษฐกิจ เสริมสร้างความสัมพันธ์ชุมชนและอนุรักษ์ศิลปวัฒนธรรมอันดีงามของท้องถิ่นให้ดำรงไว และเจริญรุ่งเรืองสืบไป นวัตกรรมพิมพ์นูนต่ำ ช่วยให้ได้ผลิตภัณฑ์ที่หลากหลายรูปแบบ วัตถุดิบในการผลิตสามารถให้ได้ในท้องถิ่น ประหยัดเวลา และผลิตสินค้าได้เป็นจำนวนมาก สินค้ามีความงดงามด้านศิลปะ เหมาะสมในการเพิ่มมูลค่าเครื่องปั้นดินเผาของชุมชนบ้านเมืองน้อย ค่าความพึงพอใจในประสิทธิภาพนวัตกรรมพิมพ์นูนต่ำ จากผู้ผลิตเครื่องปั้นดินเผา มีค่าเฉลี่ย 4.06 ค่าเบี่ยงเมนมาตรฐาน 0.46

สรุปผล: นวัตกรรมพิมพ์นูนต่ำที่มีต้นทุนต่ำสามารถสร้างผลิตภัณฑ์หลากหลายและช่วยสร้างช่องทางการผลิตทางเลือกให้กับชุมชน การบูรณาการความรู้และความร่วมมือในทางเศรษฐกิจพอเพียงส่งเสริมการมีส่วนร่วมของชุมชนและเข้าร่วมกันในการส่งเสริมทางวัฒนธรรมท้องถิ่น ทั้งนี้มีคะแนนความพึงพอใจสูงจากผู้ผลิตเครื่องปั้นดินเผาในพื้นที่

เอกสารอ้างอิง

เกรียงศักดิ์ เจริญวงศ์ศักดิ์. (2546). การคิดเชิงบูรณาการ. กรุงเทพฯ : ซัคเซสมีเดียร์.

เบญจมาศ อภิสิทธิ์ภิญโญ. (2555). การบัญชีต้นทุน 1. กรุงเทพฯ : ซีเอ็ดยูเคชั่น.

ชัยชาญ จันทศรี. (2557). กระบวนการทำพิมพ์และหล่อมีความสำคัญต่อการปั้นรูปประติมากรรมจริงหรือ. มหาวิทยาลัยราชมางคลรัตนโกสินทร์.

ทองอินทร์ คงชัย. (1 พฤศจิกายน 2564). สัมภาษณ์. ปราชญ์ชาวบ้าน.

พลสวัสดิ์ มุ่มบ้านเช่า. (2553). ประติมากรรม. กรุงเทพฯ : สุวีริยาสาส์น.

พวงรัตน์ ทวีรัตน์. (2540). วิธีการวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์และสังคมศาสตร์. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร.

มูลนิธิชัยพัฒนา. (2564). เศรษฐกิจพอเพียง. Retrieved on 3 November 2021 from: https://www.chaipat.or.th/publication/publish-document/sufficiency-economy.html

วรสุดา ขวัญสุวรรณ และสาทินี วัฒนกิจ (2563). การสร้างมูลค่าเพิ่มให้กับวัสดุเหลือทิ้งสู่ผลิตภัณฑ์ออกแบบตกแต่ง และแฟชั่น: ชุมชนต้นแบบเทศบาลเมืองเขารูปช้าง. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลศรีวิชัย.

วริศรา สมเกียรติกุล และ กมล เรืองเดช (2564). การสร้างมูลค่าเพิ่มให้กับข้าวหอมไชยาพันธุ์พื้นเมือง อำเภอไชยา จังหวัดสุราษฎร์ธานี.วารสารวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย,16 (56),31-42.

วิชัย วงษ์ใหญ่ และมารุต พัฒผล. (2562). การบูรณาการเชิงสร้างสรรค์ (Creative Integration). กรุงเทพฯ: ศูนย์ผู้นำนวัตกรรมหลักสูตรและการเรียนรู้.

ศุภชัย สิงห์ยะบุศย์. (2542). การเปรียบเทียบลักษณะและรูปแบบศิลปะและการจัดเครื่องปั้นดินเผา ด่านเกวียน อำเภอโชคชัย นครราชสีมา กับบ้านหม้อ อำเภอเมือง มหาสารคาม. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม

สถาบันพระปกเกล้า. (2564). การมีส่วนร่วม. Retrieved on 5 November 2021 from: http://wiki.kpi.ac.th/index.php?title=การมีส่วนร่วม

สำนักงานคณะกรรมการพิเศษเพื่อประสานงานโครงการอันเนื่องมาจากพระราชดำริ, (2564). เศรษฐกิจพอเพียง. Retrieved on 5 November 2021 from: https://www.rdpb.go.th/th/Sufficiency

สำนักงานนวัตกรรมแห่งชาติ, (2564). ความหมายของนวัตกรรม. Retrieved on 5 November 2021 from: http://it.east.spu.ac.th/informatics/admin/knowledge/A307Innovation%20and %20Technology.pdf.

สุขุมาล สาระเกษตริน. (2564). เครื่องปั้นดินเผาการออกแบบและปฏิบัติงาน.กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์ 50 Press Printing.

สุจินดา เจียมศรีพงษ์ และปิยวัน เพชรหมี. (2560). การสร้างมูลค่าเพิ่มของผลิตภัณฑ์จากภูมิปัญญาท้องถิ่น ไทย: กรณีศึกษาผ้าทอลายโบราณ. Journal of Community Development Research (Humanities and Social Sciences), 10 (4), 62-85.

สุภาพร วิชัยดิษฐ์, ศกลวรรณ คงมานนท์ และ พุธรัตน์ บัวตะมะ. (2565). การเพิ่มมูลค่าภูมิปัญญาผ้าทอท้องถิ่นสู่การท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์. วารสารเทคโนโลยีคหกรรมศาสตร์และนวัตกรรม. 7 (3), 347-364.

Beane, J.A. (1991). Curriculum Planning and Development. Boston: Ally and Bacom.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2023-11-27

รูปแบบการอ้างอิง

ปิ่นทอง น. (2023). นวัตกรรมการเพิ่มมูลค่าเครื่องปั้นดินเผาตามแนวทางเศรษฐกิจพอเพียงแบบบูรณาการโดยชุมชนมีส่วนร่วม บ้านเมืองน้อย จังหวัดชัยภูมิ. Interdisciplinary Academic and Research Journal, 3(6), 459–474. https://doi.org/10.60027/iarj.2023.270610

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิชาการ