การสร้างแบบสอบรูปผสมในการทดสอบแบบออนไลน์ รายวิชาคณิตศาสตร์ เรื่อง เศษส่วน สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6: การประยุกต์ใช้ทฤษฎีการตอบสนองข้อสอบแบบ 1 พารามิเตอร์

กนกพร  จันทร์สีหราช; จุฑาภรณ์  มาสันเทียะ; ดารุณี  ทิพยกุลไพโรจน์

doi:10.14456/iarj.2023.159

ผู้แต่ง

กนกพร จันทร์สีหราช คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคําแหง https://orcid.org/0009-0008-9436-0424
จุฑาภรณ์ มาสันเทียะ คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคําแหง https://orcid.org/0000-0003-0117-0426
ดารุณี ทิพยกุลไพโรจน์ คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคําแหง https://orcid.org/0000-0002-4874-2607

DOI:

https://doi.org/10.14456/iarj.2023.159

คำสำคัญ:

แบบสอบรูปผสม; , การทดสอบแบบออนไลน์; , ทฤษฎีการตอบสนองข้อสอบ

บทคัดย่อ

การศึกษาแบบสอบออนไลน์ในงานวิจัยที่ผ่านมา ต่างมุ่งศึกษาในประเด็นของการลดปัญหาการทุจริต ซึ่งแบบสอบที่ใช้เป็นแบบปรนัย เพื่อให้การวัดและประเมินผลของผู้เรียนมีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น การใช้แบบสอบอัตนัยผสมกับแบบสอบปรนัยจึงเป็นอีกทางเลือกหนึ่งที่จะทำให้การวัดผลการเรียนรู้มีความครอบคลุมในเนื้อหาสาระ ดังนั้นการวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อสร้างแบบสอบรูปผสมในการทดสอบแบบออนไลน์ รายวิชาคณิตศาสตร์ เรื่อง เศษส่วน สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 2) เพื่อตรวจสอบคุณสมบัติทางจิตมิติของแบบสอบรูปผสมในการทดสอบแบบออนไลน์ รายวิชาคณิตศาสตร์ เรื่อง เศษส่วน สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โดยใช้ทฤษฎีการตอบสนองข้อสอบแบบ 1 พารามิเตอร์ ประชากรเป็นนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ปีการศึกษา 2565 สังกัดสำนักงานเขตบางรัก จำนวน 5 โรงเรียน รวม 104 คน เครื่องมือที่ใช้ คือ แบบสอบรูปผสมในการทดสอบแบบออนไลน์ รายวิชาคณิตศาสตร์ เรื่อง เศษส่วน จำแนกออกเป็น 3 ฉบับ ตามเนื้อหาที่แตกต่างกัน วิเคราะห์ข้อมูลโดยการตรวจสอบคุณสมบัติทางจิตมิติของแบบสอบ ได้แก่ ความตรงตามเนื้อหา (Content Validity) ความเที่ยง (Reliability) ความยาก (b) ฟังก์ชันสารสนเทศของข้อสอบ (Item Information Function; IIF) และฟังก์ชันสารสนเทศของแบบสอบ (Test Information Function; TIF) ผลการวิจัยพบว่า (1) แบบสอบรูปผสมในการทดสอบแบบออนไลน์ เรื่อง เศษส่วน ที่สร้างขึ้น โดยมีร้อยละของสัดส่วนจำนวนข้อสอบปรนัย: อัตนัย คือ 30: 70 (ปรนัย 9 ข้อ และอัตนัย 21 ข้อ) จำแนกออกเป็น 3 ฉบับ ฉบับละ 30 ข้อ ตามเนื้อหาที่แตกต่างกัน โดยแบบสอบที่สร้างขึ้นทั้ง 3 ฉบับ มีค่าความยาก (p) และค่าอำนาจจำแนก (r) ผ่านเกณฑ์ทุกข้อ (2) การหาคุณภาพความตรงตามเนื้อหา (Content Validity) มีค่า 0.67 ขึ้นไป ผลการวิเคราะห์ความเที่ยง (Reliability) คือ 0.912, 0.915 และ 0.913 ตามลำดับ ผลการวิเคราะห์คุณภาพรายข้อมีค่าความยาก (b) อยู่ระหว่าง -0.56 ถึง +0.93 ผลการวิเคราะห์ค่าฟังก์ชันสารสนเทศของข้อสอบ (Item Information Function) และค่าฟังก์ชันสารสนเทศของแบบสอบ (Test information function) ทั้ง 3 ฉบับ ส่วนใหญ่ให้สารสนเทศสูงเมื่อนำไปทดสอบกับผู้ที่มีความสามารถระดับปานกลางถึงสูง

เอกสารอ้างอิง

ชัชสันต์ จันทร์เรืองฤทธิ์. (2559). ระบบประเมินความรู้ผ่านเครือข่าย (e-Testing): กรณีศึกษาคลังข้อสอบสนันสนุนการสอบใบประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุม. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต: มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์.

เตือนใจ เกตุษา และสุรศักดิ์ อมรรัตนศักดิ์. (2551). การประเมินผลการศึกษา. มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

ทรรศนันทน์ ภักดิ์ภูมิสิริ. (2559). ระบบการเตรียมความพร้อมและแบบทดสอบออนไลน์สำหรับการสอบตำแหน่งครูผู้ช่วย. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต: มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี.

พนิดา พานิชวัฒนะ. (2560). การเปรียบเทียบประสิทธิภาพของกระบวนการปรับเทียบคะแนนสังเกตได้ตามทฤษฎีการตอบสนองข้อสอบแบบพหุมิติ สำหรับแบบสอบรูปแบบผสม ภายใต้ผู้สอบกลุ่มไม่เท่าเทียมกันโดยใช้ข้อสอบร่วม. วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

พระครูใบฎีกาศรีธนญชัย ธนญฺชยเมธี. (2561). การพัฒนาระบบทดสอบออนไลน์เพื่อการศึกษาของมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พิมพิศา สว่างศรี. (2558). การเปรียบเทียบคุณสมบัติทางจิตมิติของแบบสอบที่บูรณา การระหว่างตัวชี้วัดความสามารถในการอ่านคิดวิเคราะห์ และเขียน กับตัวชี้วัดสาระการเรียนรู้วิทยาศาสตร์ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ที่มีวิธีการทบทวนข้อสอบที่แตกต่างกัน. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต:จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สำนักงานเขตบางรัก. (2565). รายงานสถิติการศึกษา ฝ่ายการศึกษา สำนักงานเขตบางรัก. กรุงเทพฯ: สำนักงานเขตบางรัก.

รุ่งนภา แสนอำนวยผล. (2555). ประสิทธิภาพของแบบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนรูปแบบผสม: การประยุกต์ใช้ทฤษฎีการตอบสนองข้อสอบแบบตรวจให้คะแนนความรู้บางส่วนและทฤษฎีการตอบสนองข้อสอบแบบตรวจให้คะแนนความรู้บางส่วนแบบทั่วไป. วารสารศึกษาศาสตร์, 35(1), 58-66.

วีระศักดิ์ วีระวงศ์. (2554). การบริหารระบบการจัดการการสอบออนไลน์คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยแห่งชาติลาว. วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี.

ศิริชัย กาญจนวาสี. (2535). ทฤษฎีการวัดและประเมิน (Theories of measurement and evaluation).สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ศิริชัย กาญจนวาสี. (2555). ทฤษฎีการสอบแนวใหม่. พิมพ์ครั้งที่ 4. สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ศิริชัย กาญจนวาสี. (2556). ทฤษฎีการทดสอบแบบดั้งเดิม. พิมพ์ครั้งที่ 7. สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ศิวะทัศน์ สุขสุวรรณ. พัชรี จันทร์เพ็ง และสังวร งัดกระโทก (2555). คุณภาพของการเชื่อมโยงคะแนนแนวตั้งแบบพหุมิติ สำหรับแบบสอบรูปผสมด้วยวิธีโค้งลักษณะแบบสอบ. วารสารศึกษาศาสตร์, 32(2), 109-118.

ศุภกฤษฎิ์ ตั้งเสริมสิทธิ์. (2556). การออกแบบและพัฒนาระบบสอบออนไลน์เคลื่อนที่จาก มทส. ให้รองรับรูปแบบข้อสอบตามมาตรฐาน สทศ. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี.

ศุภลักษณ์ จุเครือ (2559). การสร้างแบบทดสอบออนไลน์ (e-Testing). Multimedia e-News. 37 (4), https://muit.mahidol.ac.th/enews/multimedia/download/201611.pdf

สมนึก ภัททิยธนี. (2556). การวัดผลการศึกษา (พิมพ์ครั้งที่ 9). ประสานการพิมพ์.

สัตยา นาอุดม. (2559). การพัฒนาแบบทดสอบการรู้เรื่องคณิตศาสตร์ โดยประยุกต์ใช้โมเดลการตอบสนองข้อสอบแบบพหุมิติ. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต: มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.

อนุพงษ์ กันธิวงค์. (2560). การเปรียบเทียบดัชนีความเป็นคู่ขนานของข้อสอบและแบบสอบที่ได้จากการคัดเลือกข้อสอบโดยกลุ่มผู้เชี่ยวชาญที่มีลักษณะแตกต่าง: การประยุกต์ใช้ทฤษฎีฉันทามติทางวัฒนาธรรมแบบมีรูปแบบ. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

อภิชาติ รอดนิยม. (2563). เทคโนโลยีการศึกษากับการจัดการเรียนการสอนออนไลน์ในยุคใหม่. Journal of Social Science and Buddhistic Anthropology. 6 (9), 123-133.

อัญชลี ศรีกลชาญ. (2552). คุณภาพของการปรับเทียบคะแนนสำหรับแบบสอบรูปแบบผสม: การประยุกต์ใช้การปรับเทียบตามทฤษฎีการตอบสนองข้อสอบด้วยวิธีโค้งคุณลักษณะและการปรับค่าพารามิเตอร์พร้อมกัน. วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

อินทิรา ธ.น.ก่ำ. (2561). การพัฒนาระบบคลังข้อสอบออนไลน์ วิชาวิทยาศาสตร์ เรื่อง สิ่งมีชีวิตกับกระบวนการดำรงชีวิต ระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต: มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.

Ali, U.S., & Rijn, P.W. (2016). An evaluation of different statistical targets for assembling parallel form in item response theory. Applied psychological measurement, 40(3), 163-179.

Cao, Y. (2008). Mixed format test equating: Effects of test dimensionality and common item sets. [Unpublished doctoral dissertation]. University of Maryland.

Hambleton, R. K., & Kanjee, A. (1995). Increasing the validity of cross-cultural assessments: Use of improved methods for test adaptations. European Journal of Psychological Assessment, 11(3), 147–157. https://doi.org/10.1027/1015-5759.11.3.147

Lin, M. J. (2011). The Design and Development of a Context-Rich, Photo-Based Online Testing to Assess Students’ Science Learning, US-China Education Review.

Pennebaker J.W., Gosling S.D., & Ferrell J.D. (2013). Daily Online Testing in Large Classes: Boosting College Performance while Reducing Achievement Gaps. PLoS ONE, 8(11), e79774. doi:10.1371/journal.pone.0079774.