การยกระดับมาตรฐานผลิตภัณฑ์เครื่องจักรสานไม้ไผ่สู่ชุมชน กลุ่มจักสานพบพระทรายงาม ตำบลพบพระ อำเภอพบพระ จังหวัดตาก
DOI:
https://doi.org/10.60027/iarj.2024.267560คำสำคัญ:
การยกระดับมาตรฐาน;, ผลิตภัณฑ์ชุมชน; , อัตลักษณ์ผลิตภัณฑ์เครื่องจักรสานบทคัดย่อ
ภูมิหลังและวัตถุประสงค์: การยกระดับมาตรฐานผลิตภัณฑ์เครื่องจักรสานไม้ไผ่สู่ชุมชน กลุ่มจักสานพบพระทรายงามตำบลพบพระ อำเภอพบพระ จังหวัดตาก มีวัตถุประสงค์ ดังนี้ 1) เพื่อจดลายสิทธิ์บัตรให้แก่กลุ่มจักสานพบพระทรายงาม เพื่อเป็นอัตลักษณ์ของกลุ่มจัก สานพบพระทรายงาม ตำบลพบพระ อำเภอพบพระ จังหวัดตาก 2)เพื่อศึกษาดูงานและอบรมเชิงปฏิบัติการจริงเพื่อนำทักษะและความรู้ใหม่ที่ได้นำมาปรับปรุงผลิตภัณฑ์จักสานของกลุ่มตนเองกลุ่มจักสานพบพระทรายงาม ตำบลพบพระ อำเภอพบพระ จังหวัดตาก 3)เพื่อพัฒนาผลิตภัณฑ์และการต่อยอดผลิตภัณฑ์ใหม่ จำนวน 2 ผลิตภัณฑ์ และพัฒนาช่องทางการตลาดกลุ่มจักสานพบพระทรายงาม ตำบลพบพระ อำเภอพบพระ จังหวัดตาก 4) เพื่อพัฒนาและบูรณาการองค์ความรู้หรือนวัตกรรมร่วมกันระหว่างชุมชนและมหาวิทยาลัย
ระเบียบวิธีการวิจัย: ผู้วิจัยได้ใช้วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ ได้นำเสนอผลการวิเคราะห์ข้อมูลจากแบบสอบถาม ตามขั้นตอน โดยใช้แผนการสอนและแบบทดสอบ เก็บรวบรวมข้อมูลจากประชากรและกลุ่มตัวอย่าง 2 กลุ่ม จำนวน 29 คน แล้วนำมาวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ โปรแกรมสถิติสำเร็จรูปทางคอมพิวเตอร์สำหรับการวิเคราะห์ข้อมูล
ผลการวิจัย: พบว่า โครงการยกระดับมาตรฐานผลิตภัณฑ์ชุมชน University as Marketplace มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร แม่สอด ในการพัฒนาผลิตภัณฑ์เครื่องจักสาน กลุ่มจักสานพบพระทรายงาม ตำบลพบพระ อำเภอพบพระ จังหวัดตาก การพัฒนาผลิตภัณฑ์แบบอัตลักษณ์ ผลิตภัณฑ์กลุ่มจักรสาน 1). กิจกรรมจดลายลิขสิทธิ์เพื่อให้เป็นนลายอัตลักษณ์ของกลุ่ม 2. กิจกรรมศึกษาดูงานและอบรมเชิงปฏิบัติการการพัฒนาผลิตภัณฑ์เพื่อการต่อยอดผลิตภัณฑ์ 3. กิจกรรมการอบรมเชิงปฏิบัติการการพัฒนาผลิตภัณฑ์และการต่อยอดผลิตภัณฑ์ใหม่จำนวน 2 ผลิตภัณฑ์และพัฒนาช่องทางการตลาด
สรุปผล: การดำเนินกิจกรรมโดยได้รับความร่วมมือจากพัฒนาชุมชน มาให้ความรู้และความสำคัญเกี่ยวกับการยกระดับผลิตภัณฑ์ชุมชนให้มีมาตรฐาน และได้มีการขึ้นทะเบียนผลิตภัณฑ์จักสานเป็นสินค้า OTOP และกลุ่มจักสานพบพระทรายงามจะดำเนินการในการขอดาวต่อไปในอนาคต การอบรมเชิงปฏิบัติการพัฒนาช่องทางการจัดจำหน่ายผลิตภัณฑ์การบูรณาการในการออกแบบเพจร้านค้าออนไลน์ให้แก่กลุ่มจักสานพบพระทรายงาม ระบบออนไลน์และออฟไลน์ การออกแบบและพัฒนาผลิตภัณฑ์ชุมชนประเภทของที่ระลึกเพื่อเพิ่มมูลค่าผลิตภัณฑ์ และเพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขันทางการตลาด พบว่า จุดแข็งของผลิตภัณฑ์ชุมชนนั้น ประกอบด้วย รูปแบบสินค้าที่สวยงาม คุณภาพดีราคาไม่แพงเหมาะสมกับคุณภาพ และโอกาสในการพัฒนาสินค้า คือ รูปแบบสินค้าควรมีความทันสมัย และมีการประชาสัมพันธ์ที่ดี และการได้รับความช่วยเหลือจากภาครัฐในเรื่องการบริหารจัดการระบบตามมาตรฐานสากล จะช่วยยกระดับมาตรฐานผลิตภัณฑ์และทำให้เกิดการพัฒนาในองค์กรอย่างต่อเนื่อง อันจะช่วยเพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขันอย่างเป็นระบบและยั่งยืน
เอกสารอ้างอิง
จิตพนธ์ ชุมเกตุ. (2560). การพัฒนาผลิตภัณฑ์จากภูมิปัญญาท้องถิ่นเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพทางการจัดการชุมชนอย่างยั่งยืนของชุมชนไทยมุสลิม อำเภอชะอำ จังหวัดเพชรบุรี. เพชรบุรี: คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยศิลปากร.
จิราพร มะโนวัง วาสนา เสภา และธงชัย ลาหุนะ. (2560). การพัฒนาผลิตภัณฑ์เครื่องจักสานเพื่อเข้าสู่มาตรฐานผลิตภัณฑ์ชุมชน ตำบลดงมะดะ อำเภอแม่ลาว จังหวัดเชียงราย. รายงานการประชุม การประชุมวิชาการระดับชาตินเรศวรวิจัยครั้งที่ 13 วันที่ 20-21 กรกฎาคม 2560 (หน้า 926-936). พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยนเรศวร.
ฉัตรนภา พรมมา และคณะ. (2547). การพัฒนาเครือข่ายระหว่างภาครัฐภาคเอกชนและภาค ชุมชนเพื่อการพัฒนาผลิตภัณฑ์แบบครบวงจร ภายใต้นโยบายหนึ่ง ตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์ของกลุ่ม 6 จังหวัดภาคเหนือ. สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย(สกว.)
ชนธัญ แสงพุ่ม, ชนธัญ แสงพุ่ม, ดุษฏี ดยเหลา, สุภาวดี มิตรสมหวัง และ วรรณวดี เนียมสกุล. (2556).การพัฒนาชุมชนท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน : การศึกษาเพื่อสร้างทฤษฎีจากข้อมูลกรณีชุมชนท่องเที่ยวตามแนวทางปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง. วารสารอินทนิลทักษิณสาร. 7 (2), 175-193.
ณิชาภา นาคพราย. (2558). การมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาอย่างยั่งยืนขององค์การบริหารส่วนต าบลวังน้อย อ าเภอวังน้อย จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. ปทุมธานี: มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์
ทธินันต์ ภาคเจริญ. (2565). แนวทางการพัฒนาชุมชนหมู่บ้านไปสู่ความยั่งยืนในบริบทของสังคมเมือง กรณีศึกษา หมู่บ้านดงยาง หมู่ที่ 12 ตำบลสวนกล้วย อำเภอบ้านดป่ง จังหวัดราชบุรี. วิทยานิพนธ์ศิลปะศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการภาครัฐและภาคเอกชน. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ธัญญาภรณ์ ใจปานแก่น, เสาวภาคย์ ศรีสวัสดิ์,เกียรติศักดิ์ ชารีโคตร ,พีระยุทธ ศิลาพรหม และสัจพันธ์ จริงมาก (2565).การพัฒนารูปแบบผลิตภัณฑ์แบบมีส่วนร่วมเพื่อเพิ่มมูลค่าหัตถกรรมจักสานท้องถิ่น กรณีศึกษากลุ่มจักสานบ้านโคกสว่าง อ าเภอหนองวัวซอ จังหวัดอุดรธานี. การประชุมทางวิชาการและนำเสนอผลงานทางวิชาการระดับชาติ ครั้งที่ 9 และ ระดับนานาชาติ ครั้งที่ 7 มหาวิทยาลัยภาคตะวันออกเฉียงเนือ
ปรียศรี พรหมจินดา และ โสมฉาย บุญญานันต์. (2564). การพัฒนาศิลปหัตถกรรมจักสานไทยร่วมสมัยของวิสาหกิจชุมชน หัตถกรรมสู่ความยั่งยืน กรณีศึกษาพหุเทศะพื้นที่. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 6(12), 556 – 590.doi: https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JSBA/article/view/249141
ปุณณดา ทรงอิทธิสุข และ วนัสนันท์ ศิริรัตนะ.(2565). การพัฒนาผลิตภัณฑและอัตลักษณผลิตภัณฑ เครื่องจักรสานพบพระทรายงาม ตำบลพบพระ อำเภอพบพระจังหวัดตาก, วารสารสหวิทยาการวิจัยและวิชาการ, 2 (4), 121-138; DOI: https://doi.org/10.14456/iarj.2022.48
รังสรรค์ สิงหเลิศ และศรัณยา อัตถากร. (2559). รูปแบบการพัฒนาเศรษฐกิจชุมชนเพื่อการพึ่งพาตนเองอย่างยั่งยืน. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
รัชนี รูปหล่อ, ดุษฎี พรหมทัต และ วัลภา ว่องวิวิธกุล. 2556. แนวทางการพัฒนาสู่ความยั่งยืนและเจริญเติบโตของวิสาหกิจชุมชน. วารสารวิชาการและวิจัย มทร.พระนคร ฉบับพิเศษการประชุมวิชาการมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล ครั้งที่ 5. 158-170.
รัชพล ยรรยงค์, กิตติ กิตติเมธี และอนันต์ องกรสิริ (2561). กระบวนการบริหารจัดการวืสากิจชุมชนเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน กรณีศึกษาวิสาหกิจชุมชนจังหวัดน่าน. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
สมเชาวน์ บำรุงชัย (2016).รูปแบบการพัฒนาชุมชนยั่งยืนภาคตะวันออก เฉียงเหนือตอนบนของประเทศไทย. สมาคมสถาบันอุดมศึกษาเอกชนแห่งประเทศไทย ในพระราชูปถัมภ์ สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี. 22 (1), 70-78.
สำนักงานเลขานุการคณะกรรมการส่งเสริมวิสาหกิจชุมชน. (2548).ผลการศึกษาวิจัยความคิดเห็นเกี่ยวกับการปรับปรุงระเบียบ คณะกรรมการส่งเสริมวิสาหกิจชุมชน ว่าด้วยการรับจดทะเบียนและการเพิกถอดทะเบียนวิสาหกิจชุมชน พ.ศ. 2548. สำนักงานเลขานุการคณะกรรมการส่งเสริมวิสาหกิจชุมชน.
สุจินดา เจียมศรีพงษ์ และปิยวัน เพชรหมี. (2560). การสร้างมูลค่าเพิ่มของผลิตภัณฑ์จากภูมิปัญญาท้องถิ่นไทย: กรณีศึกษา ผ้าทอลายโบราณ. วารสารการวิจัยเพื่อพัฒนาชุมชน. 10(4),62-85.
สุดารัตน์ ไหลไผ่ทอง (2565). การพัฒนาลวดลายจักสานท้องถิ่น เพื่อออกแบบผลิตภัณฑ์เครื่องใช้และของแต่งบ้านร่วมสมัย จังหวัดฉะเชิงเทรา. วิทยานิพนธ์ศิลปกรรมศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาทัศนศิลป์และการออกแบบ คณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา
สุธาสินีน์ บุรีคําพันธุ์ และ กมลรัตน์ อัตตปัญโญ. (2562). “การศึกษาปัจจัยและภูมิปัญญาหัตถกรรมท้องถิ่นเครื่องจักสานด้วยไม้ไผ่เพื่อการออกแบบผลิตภัณฑ์”. วารสารครุศาสตร์อุตสาหกรรม. 18(1), 100-108.
สุพัตรา ราษฎร์ศิริ. (2562). การพัฒนาชุมชนอย่างยั่งยืน:กรณีศึกษา บ้านรักไทย แม่ฮ่องสอน. มหาวิทยาลัยรังสิต
อนุชิต กุลมาลา. (2552). การศึกษาแนวทางการพัฒนาผลิตภัณฑ์หัตถกรรมพื้นบ้านงานจักสานไม้ไผ่เพื่อเพิ่มมูล ค่าเชิงพณิชย์ในเขตจังหวัดภาคเหนือตอนล่าง ในเขตจังหวัดพิจิตร พิษณุโลก สุโขทัย และอุตรดิตถ์. (รายงานการวิจัย). มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
อัญชลี คงทอง. (2553). แบบอย่างในการพัฒนาอาชีพจักสาน อำเภอพนัสนิคม จังหวัดชลบุรี. บัณฑิตวิทยาลัย :มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
Kotler, P., & Armstrong, G. (2007). Principles of Marketing. 12th edition. Pearson Education.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2024 Interdisciplinary Academic and Research Journal

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ลิขสิทธิ์ในบทความใดๆ ใน Interdisciplinary Academic and Research Journal ยังคงเป็นของผู้เขียนภายใต้ ภายใต้ Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License การอนุญาตให้ใช้ข้อความ เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ของสิ่งพิมพ์ ผู้ใช้ใดๆ เพื่ออ่าน ดาวน์โหลด คัดลอก แจกจ่าย พิมพ์ ค้นหา หรือลิงก์ไปยังบทความฉบับเต็ม รวบรวมข้อมูลเพื่อจัดทำดัชนี ส่งต่อเป็นข้อมูลไปยังซอฟต์แวร์ หรือใช้เพื่อวัตถุประสงค์ทางกฎหมายอื่นใด แต่ห้ามนำไปใช้ในเชิงพาณิชย์หรือด้วยเจตนาที่จะเป็นประโยชน์ต่อธุรกิจใดๆ





