รูปแบบการส่งเสริมความเป็นพลเมืองของเยาวชนตามระบอบประชาธิปไตย

ผู้แต่ง

  • ศศิธร อดิศรเมธากุล นักศึกษาหลักสูตรรัฐศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการเมืองและการปกครอง, วิทยาลัยการเมืองและการปกครอง มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา https://orcid.org/0009-0003-7019-9529
  • วิจิตรา ศรีสอน อาจารย์ประจำหลักสูตรสาขาวิชาการเมืองและการปกครอง วิทยาลัยการเมืองและการปกครอง มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา https://orcid.org/0000-0003-1781-4396
  • สัณฐาน ชยนนท์ อาจารย์ประจำหลักสูตรสาขาวิชาการเมืองและการปกครอง วิทยาลัยการเมืองและการปกครอง มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา https://orcid.org/0000-0002-8866-8309

DOI:

https://doi.org/10.14456/iarj.2023.97

คำสำคัญ:

พลเมือง; , ความเป็นพลเมือง; , ระบอบประชาธิปไตย; , พลเมืองในระบอบประชาธิปไตย; , เยาวชนในระบอบประชาธิปไตย

บทคัดย่อ

พลเมืองในระบอบประชาธิปไตยหมายถึงสมาชิกของสังคมที่มีอิสรภาพ พึ่งตนเองได้ ใช้สิทธิเสรีภาพโดยควบคู่กับความรับผิดชอบ เคารพในสิทธิเสรีภาพของผู้อื่น ความแตกต่าง ความเสมอภาคและกติกาของสังคม การพัฒนาพลเมืองและการสร้างวัฒนธรรมพลเมืองถือเป็นยุทธศาสตร์วาระแห่งชาติ ซึ่งสถาบันการศึกษาย่อมมีบทบาทและหน้าที่ในการเสริมสร้างความเข้าใจ สิทธิ สรีภาพ การมีส่วนร่วมทาง การเมืองในระบอบประชาธิปไตยอย่างสมบูรณ์อย่างทั่วถึงให้กับเยาวชน ดังนั้นบทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างองค์ความรู้รูปแบบการส่งเสริมความเป็นพลเมืองตามระบอบประชาธิปไตย กลุ่มเป้าหมายที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ผู้ให้ข้อมูลจากกลุ่มผู้ให้ข้อมูลภาครัฐ กลุ่มผู้ให้ข้อมูลจากเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้อง จำนวน 17 คน มาใช้หาข้อมูลในการสัมภาษณ์ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสัมภาษณ์ ใช้การวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพ ผลการวิจัย พบว่า รูปแบบการส่งเสริมความเป็นพลเมืองเยาวชนในระบอบประชาธิปไตย ประกอบด้วย (A) การส่งเสริมความรู้ความเข้าใจ, บทบาทหน้าที่, สิทธิหน้าที่ และสร้างจิตสำนึกของความเป็นพลเมืองที่ดีตามระบอบประชาธิปไตย (B) การส่งเสริมให้เกิดทัศนคติทางด้านสังคมและการเข้าร่วมกิจกรรมทางการเมืองตามระบอบประชาธิปไตย (C) การส่งเสริมพฤติกรรมการแสดงออกทางการเมืองตามระบอบประชาธิปไตย อย่างไรก็ตามปัจจัยหลักที่ควรส่งเสริมในภาพรวมได้แก่ ความรู้ความเข้าใจบทบาทหน้าที่ของการเป็นพลเมืองตามระบอบประชาธิปไตย ทัศนคติทางด้านสังคมและการเข้าร่วมกิจกรรมตามระบอบประชาธิปไตย

เอกสารอ้างอิง

จารุวรรณ แก้วมะโน (2561). โครงการวิจัยเชิงปฏิบัติการเพื่อส่งเสริมชุมชนพลเมืองเข้มแข็งผ่านการเลือกตั้งสมานฉันท์และไม่ซื้อสิทธิขายเสียง. กรุงเทพฯ : สำนักส่งเสริมการเมืองภาคพลเมือง สถาบันพระปกเกล้า

ดรุณศักดิ์ ตติยะลาภะ, ภิศักดิ์ กัลยาณมิตร, เอก ศรีเชลียง (2560). การศึกษาสร้างตัวแบบสภาพลเมืองจังหวัดปทุมธานีสู่ความเข้มแข็งประชาธิปไตยไทย.วารสารวิจัยและพัฒนา วไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์. 12 (1), 231-245.

ถวิลวดี บุรีกุล (2563). ผู้หญิงไทยกับการเลือกตั้ง : โอกาสสู่ความเสมอภาค. กรุงเทพฯ : สำนักส่งเสริมการเมืองภาคพลเมือง สถาบันพระปกเกล้า.

ธนาชัย สุนทรอนันตชัย (2560). หน้าที่ของพลเมืองกับการเสริมสร้างสิทธิเสรีภาพสู่ความเป็นพลเมืองตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560.กรุงเทพฯ : สำนักวิจัยและพัฒนา สถาบันพระปกเกล้า

ธัญธัช วิภัติภูมิประเทศ. (2556). ความเป็นพลเมืองในระบอบประชาธิปไตยของนักศึกษามหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.

นพพล อัคฮาด (2560). วิถีประชาธิปไตยในบริบท วัฒนธรรมชุมชนอีสาน. วารสารการบริหารปกครอง. 6 (Special),84-104.

นริศ จันทวรรณ. (2560). ความเป็นพลเมืองในระบอบประชาธิปไตย: กรณีศึกษานักศึกษามหาวิทยาลัยรามคำแหง ระดับปริญญาตรี ส่วนกลาง. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยพระนคร, 7 (1), 103-113.

บวรศักดิ์ อุวรรณโณ (2558). เจตนารมณ์ร่างรัฐธรรมนูญฉบับใหม่. กรุงเทพฯ : สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.

ไพรัตน ฉิมหาด, บัญญัติ แพรกปาน และ สามิตร อ่อนคง (2563). การเมืองภาคพลเมืองกับการมีส่วนร่วมทางการเมืองในสังคมไทย. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์. 7 (5), 46-61.

รงค์ บุญสวยขวัญ (2557). ตัวชี้วัดการเมืองภาคพลเมืองในบริบทประชาธิปไตยไทย. กรุงเทพฯ : สำนักวิจัยและพัฒนา สถาบันพระปกเกล้า.

รัชตา คำเสมานันทน์. (2562). การมีส่วนร่วมในการส่งเสริมความเป็นพลเมืองของกรรมการศูนย์ส่งเสริมพัฒนาประชาธิปไตยตำบลในเขตภาคเหนือตอนบนของประเทศไทย. วารสารการเมือง การบริหาร และกฎหมาย คณะรัฐศาสตร์และนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 11(2), 377-402.

เลิศพร อุดมพงษ์ (2562). การศึกษาเพื่อสร้างความเป็นพลเมือง (Civic/Citizenship Education) ในการส่งเสริมบทบาทของ ภาคพลเมืองในการเมืองระบบตัวแทน: แนวทางที่ยั่งยืนผ่านประสบการณ์จากต่างประเทศ. สถาบันพระปกเกล้า. Retrieved from https://www.kpi.ac.th/public/index.php/knowledge/research/data/257?page=16

วรากรณ์ สามโกเศศ. (2554). การศึกษาเพื่อสร้างความเป็นพลเมือง. มติชน ฉบับวันที่ 3 มีนาคม 2554 (กรอบบ่าย).

สัมพันธ์ รอดพึ่งครุฑ, ฐิติมา หิรัญรักษ์. และพัณนิดา อุปหนอง. (2564) จิตสำนึกความเป็นพลเมืองในระบอบประชาธิปไตย. วารสารวิชาการ มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์, 8 (2), 154-165.

เอกภูมิ เจียมวิทยานุกูล, จรูญศรี มาดิลกโกวิท, และเลิศพร อุดมพงษ์. (2562). การศึกษาความเป็นพลเมืองในระบอบประชาธิปไตยของเยาวชนไทยตามกรอบสมรรถนะความเป็นพลเมืองในศตวรรษที่ 21. วารสารครุศาสตร์อุตสาหกรรม, 18 (1), 89-99.

Kenaphoom, S., Thitañāno (Tunin), D., Niyomves, B., & Pathumwan, K. (2020). Democratic Way of Life: The Thai’s Political Behavior. Solid State Technology, 63 (2s), 2167 - 2176.

Schulz, W., Ainley, J., Fraillon, J., Kerr, D. & Losito, B. (2010). Initial Findings from the IEA International Civic and Citizenship Education Study. Amsterdam: Multi Copy Nether lands.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2023-04-15

รูปแบบการอ้างอิง

อดิศรเมธากุล ศ., ศรีสอน ว. ., & ชยนนท์ ส. . (2023). รูปแบบการส่งเสริมความเป็นพลเมืองของเยาวชนตามระบอบประชาธิปไตย. Interdisciplinary Academic and Research Journal, 3(2), 659–674. https://doi.org/10.14456/iarj.2023.97

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิชาการ