แนวทางการพัฒนาการเสริมสร้างประสิทธิภาพการปฏิบัติราชการของครูโรงเรียนเฉพาะความพิการ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ สังกัดสำนักบริหารงานการศึกษาพิเศษ
DOI:
https://doi.org/10.14456/iarj.2023.56คำสำคัญ:
การเสริมสร้างประสิทธิภาพ; , การปฏิบัติราชการของครู; , การศึกษาพิเศษ; , ภาคตะวันออกเฉียงเหนือบทคัดย่อ
การบริหารงานบุคคลในโรงเรียนถือเป็นหัวใจสำคัญในการบริหารงาน ผู้บริหารควรให้ความสำคัญ เพราะว่าการบริหารงานบุคคลเป็นกระบวนการวางนโยบายและระเบียบและกรรมวิธีในการดำเนินงานเกี่ยวกับบุคคลในองค์กรโดยให้ได้คนที่เหมาะสม และบำรุงรักษาไว้ซึ่งทรัพยากรบุคคลที่มีประสิทธิภาพให้มีปริมาณเพียงพอเฉกเช่นเดียวกันการพัฒนาครูในปัจจุบันมุ่งเน้นการพัฒนาสมรรถนะเป็นฐานเพื่อให้บุคลากรเกิดการเปลี่ยนแปลงและปรับเปลี่ยนวิธีการทำงานให้เป็นไปตามมาตรฐานวิชาชีพครู งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ผลการศึกษาสภาพปัจจุบันและสภาพที่พึงประสงค์ความต้องการจำเป็นการเสริมสร้างประสิทธิภาพการปฏิบัติราชการของครู โรงเรียนเฉพาะความพิการ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ สังกัดสำนักบริหารงานการศึกษาพิเศษ (2) ผลการศึกษาแนวทางการพัฒนาการเสริมสร้างประสิทธิภาพการปฏิบัติราชการของครู โรงเรียนเฉพาะความพิการ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ สังกัดสำนักบริหารงานการศึกษาพิเศษ การวิจัยแบ่งออกเป็น 2 ระยะ คือ ระยะที่ 1 ศึกษาสภาพปัจจุบันและสภาพที่พึงประสงค์ความต้องการจำเป็นการเสริมสร้างประสิทธิภาพการปฏิบัติราชการของครู โรงเรียนเฉพาะความพิการ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ สังกัดสำนักบริหารงานการศึกษาพิเศษ กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 290 คน จำแนกเป็น ผู้บริหารโรงเรียน จำนวน 36 คน และครูผู้สอน จำนวน 254 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ ได้ค่าความเชื่อมั่น 0.89 และระยะที่ 2 ศึกษาแนวทางการพัฒนาการเสริมสร้างประสิทธิภาพการปฏิบัติราชของครู โรงเรียนเฉพาะความพิการ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ สังกัดสำนักบริหารงานการศึกษาพิเศษ กลุ่มเป้าหมาย คือ ผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 10 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสัมภาษณ์ และแบบประเมินความเหมาะสมและความเป็นไปได้ของแนวทาง มีค่าความเชื่อมั่น 0.95 ผลการวิจัย พบว่า (1) สภาพปัจจุบันโดยรวมมีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับปานกลางส่วนสภาพที่พึงประสงค์โดยรวมมีค่า เฉลี่ยอยู่ในระดับมาก และมีค่าความต้องการจำเป็นเรียงตามลำดับจากค่าสูงสุดยังต่ำสุด ดังนี้ ด้านการจัดการเรียนการสอน ด้านการพัฒนาตนเองและวิชาชีพ ด้านการบริหารจัดการชั้นเรียน ตามลำดับ (2) แนวทางการพัฒนาการเสริมสร้างประสิทธิภาพการปฏิบัติราชการของครู โรงเรียนเฉพาะความพิการ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ สังกัดสำนักบริหารงานการศึกษาพิเศษ ประกอบด้วย (ก) ด้านการจัดการเรียนการสอน (ข) ด้านการบริหารจัดการชั้นเรียน (ค) ด้านการพัฒนาตนเองและวิชาชีพ และมีผลการประเมินความเหมาะสมและความเป็นไปได้โดยรวมอยู่ในระดับมาก
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2556). คู่มือการบริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐานที่เป็นนิติบุคคล. กรุงเทพฯ: องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.
ชนิตา รักษ์พลเมือง .(2560). การศึกษาสภาพและปัญหาการผลิต การใช้ และการพัฒนาครูการศึกษาขั้นพื้นฐานที่สอดคล้องกับความต้องการในอนาคต. วารสารครุศาสตร์, 45 (3), 17-33.
ฐากูร แสนภูวา. (2560). การพัฒนารูปแบบภาวะผู้นำทางวิชาการของครูในศูนย์การศึกษาพิเศษ สังกัดสำนักบริหารงานการศึกษาพิเศษ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร, 14(65), 131-142.
เดโช ชนันดูล. (2560). การเสริมสร้างประสิทธิภาพการปฏิบัติราชการของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดศรีสะเกษ. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ, 12(2), 51-58.
ธนพรรธ อนุเวช และคณะ. (2564). แนวทางการสร้างเสริมแรงจูงใจในการปฏิบัติงานของครู ในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาร้อยเอ็ด. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 8(7), 185-198.
บุญชม ศรีสะอาด. (2554). วิธีการทางสถิติสำหรับการวิจัย. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
ปนัดดา แก้วศรี. (2560). แนวทางการบริหารความเสี่ยงด้านการเสริมสร้างประสิทธิภาพในการปฏิบัติราชการในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปทุมธานี. วารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, 4(3), 106-118.
ปิ่นประภาภรณ์ กุลสุวรรณ. (2560). แนวทางพัฒนาการประเมินผลการปฏิบัติงานของครู โรงเรียนบ้านบางกะปิ. วารสารอิเล็กทรอนิกส์ทางการศึกษา, 12(4), 635-649.
สมบัติ ท้ายเรือคำ. (2555). สถิติขั้นสูงสำหรับการวิจัยทางการศึกษา. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2555). คู่มือการจัดทำแผนการจัดการศึกษาเฉพาะบุคคล. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
สำนักบริหารงานการศึกษาพิเศษ. (2561). คู่มือการปฏิบัติงานกลุ่มบริหารงานบุคคล. กรุงเทพฯ: สำนักบริหารงานการศึกษาพิเศษ.
สุกิจ อัครมหาเสนาวงศ์ และคณะ. (2565). แนวทางการบริหารจัดการเพื่อพัฒนาสมรรถนะครูด้านดิจิทัลในโรงเรียนประถมศึกษาขนาดเล็ก. Journal of Modern Learning Development, 7(2), 1-18.
Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2023 ดวงตา ปุยละเทิม, กฤษกนก ดวงชาทม

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ลิขสิทธิ์ในบทความใดๆ ใน Interdisciplinary Academic and Research Journal ยังคงเป็นของผู้เขียนภายใต้ ภายใต้ Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License การอนุญาตให้ใช้ข้อความ เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ของสิ่งพิมพ์ ผู้ใช้ใดๆ เพื่ออ่าน ดาวน์โหลด คัดลอก แจกจ่าย พิมพ์ ค้นหา หรือลิงก์ไปยังบทความฉบับเต็ม รวบรวมข้อมูลเพื่อจัดทำดัชนี ส่งต่อเป็นข้อมูลไปยังซอฟต์แวร์ หรือใช้เพื่อวัตถุประสงค์ทางกฎหมายอื่นใด แต่ห้ามนำไปใช้ในเชิงพาณิชย์หรือด้วยเจตนาที่จะเป็นประโยชน์ต่อธุรกิจใดๆ





