ตะกร้อ : จากการละเล่นพื้นบ้านสู่กีฬาสากล

บทคัดย่อ

จากอดีตจนถึงปัจจุบัน กีฬาตะกร้อได้มีการพัฒนาอย่างต่อเนื่องและได้แพร่หลายสู่สายตาชาวโลกจากการละเล่นพื้นบ้านเป็นกีฬาสู่สากล ซึ่งมีความสอดคล้องกับประวัติศาสตร์ชาติไทยที่ได้รวบรวมข้อมูลเรียบเรียงเนื้อหาและเหตุการณ์เรียงลำดับตั้งแต่การศึกษาค้นพบหลักฐานเกี่ยวข้องกับตะกร้อในยุคสมัยดึกดำบรรพ์ ยุคสมัยกรุงสุโขทัย ยุคสมัยกรุงศรีอยุธยา และยุคสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ จนถึงปัจจุบันกีฬาตะกร้อมีการพัฒนาอย่างต่อเนื่องทั้งรายการแข่งขัน และประเภทการแข่งขัน ชนิดกีฬาตะกร้อแบ่งออกเป็น 2 ประเภทใหญ่ คือ ประเภทเซปักตะกร้อ และประเภทตะกร้อลีลาที่มีท่าทางงดงามประกอบการเล่นส่วนใหญ่เตะไม่ให้ตกพื้น โดยมีรูปแบบ วิธีการเล่นแตกต่างกัน โดยประเภทเซปักตะกร้อเป็นการเล่นตะกร้อที่มีตาข่าย แบ่งแดนฝ่ายรุกฝ่ายรับ ได้แก่ เซปักตะกร้อทีมเดี่ยว ทีมชุด ทีมชุดคู่ ตะกร้อคู่ ตะกร้อชายหาดทีมชุด ตะกร้อชายหาดทีมเดี่ยว และตะกร้อคอร์ด (ตะกร้อเล่น 4 คน) ส่วนประเภทตะกร้อลีลา หมายถึง การเล่นตะกร้อที่มีท่าทางประกอบการให้คะแนน ได้แก่ ตะกร้อลอดห่วงไทย (กติกาไทยเดิม) ตะกร้อลอดห่วงสากล ตะกร้อชิงลง และตะกร้อวง ได้รับการพัฒนาปรับเปลี่ยนวิธีการเล่นตั้งแต่อดีต จนถึงปัจจุบัน สำหรับตะกร้อในมิติของการเป็นกีฬาสากลนั้น คือ การที่กีฬาตะกร้อได้รับการยอมรับในต่างประเทศและมีการแข่งขันระดับนานาชาติภายใต้การบริหารงานของสหพันธ์ตะกร้อนานาชาติที่มีประเทศสมาชิกและมีกติกาสากลฉบับเดียวกันซึ่งในอนาคตอาจมีแนวโน้มปรับเปลี่ยนรูปแบบวิธีการเล่นให้เป็นที่ยอมรับ และผลักดันกีฬาตะกร้อสู่การเข้าร่วมการแข่งขันโอลิมปิกต่อไป