ความสัมพันธ์ระหว่างเวลาการพายเรือ การลุกนั่ง การดันพื้น และอัตราชีพจรของนักกีฬาเรือพายประเภททีมผสม ชมรมกีฬาเรือพายอาวุโสจังหวัดสมุทรปราการ

เกรียงไกร  รอดปัญญา; ศาสตราวิทย์  วงศ์บุตรลีวัฒนา

doi:10.14456/iarj.2023.72

ผู้แต่ง

เกรียงไกร รอดปัญญา คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีการกีฬา มหาวิทยาลัย กรุงเทพธนบุรี https://orcid.org/0009-0000-5730-4214
ศาสตราวิทย์ วงศ์บุตรลีวัฒนา สาขาวิชาพลศึกษา คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด https://orcid.org/0000-0002-4839-9837

DOI:

https://doi.org/10.14456/iarj.2023.72

คำสำคัญ:

เวลาการพายเรือ; , การลุกนั่ง; , การดันพื้น; , อัตราชีพจร

บทคัดย่อ

การกีฬามีความสำคัญอย่างยิ่งสำหรับชีวิตของแต่ละคนและชีวิตของบ้านเมือง กีฬาเรือพายเป็นกีฬาที่ใช้ความอดทนและความแข็งแรงของกล้ามเนื้อเป็นปัจจัยสำคัญ โดยมีความสัมพันธ์ของทีมและทักษะของการพายเรือเป็นปัจจัยร่วมในการทำงานของร่างกายเพื่อให้สามารถพายเรือไปได้อย่างรวดเร็วหรือทำเวลาให้น้อยที่สุดเมื่อเข้าถึงเส้นชัย งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างเวลาการพายเรือระยะทาง 100 เมตร กับจำนวนครั้งในการลุกนั่ง 2 นาที จำนวนครั้งในการดันพื้น 2 นาที ชีพจรหลังการก้าวขึ้นลงบันได 3 นาที ชีพจรขณะพัก และอัตราความห่างระหว่างชีพจรสูงสุดกับชีพจรขณะพักของนักกีฬาเรือพาย ทีมผสม ชมรมกีฬาเรือพายอาวุโสสมุทรปราการ กลุ่มตัวอย่างเป็นนักกีฬาเรือพาย ทีมผสม ชมรมกีฬาเรือพายอาวุโสสมุทรปราการ จำนวน 10 คน เป็นชาย 5 คน หญิง 5 คน ได้มาโดยการสุ่มแบบเฉพาะเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ การทดสอบการพายเรือระยะทาง 100 เมตร การทดสอบการลุกนั่ง 2 นาที การทดสอบการดันพื้น 2 นาที การทดสอบการจับ ชีพจรหลังการก้าวขึ้นลงบันได 3 นาที การจับชีพจรขณะพัก และการคำนวณหาค่าอัตราความห่างระหว่างชีพจรสูงสุดกับชีพจรขณะพัก นำข้อมูลที่ได้มาวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้โปรแกรมสำเร็จรูป ผลการวิจัยพบว่า (1) ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ระหว่างเวลาการพายเรือ ระยะทาง 100 เมตร กับจำนวนครั้งในการลุกนั่ง 2 นาที ของนักกีฬาเรือพาย ทีมผสม ชมรมกีฬาเรือพายอาวุโสสมุทรปราการ มีค่าเท่ากับ -0.671 อย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .05 (2) ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ระหว่างเวลาการพายเรือ ระยะทาง 100 เมตร กับจำนวนครั้งในการดันพื้น 2 นาที ของนักกีฬาเรือพาย ทีมผสม ชมรมกีฬาเรือพายอาวุโสสมุทรปราการ มีค่าเท่ากับ -0.558 อย่างไม่มีนัยสำคัญที่ระดับ .05 (3) ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ระหว่างเวลาการพายเรือ ระยะทาง 100 เมตร กับชีพจรหลังการก้าวขึ้นลงบันได 3 นาที ของนักกีฬาเรือพาย ทีมผสม ชมรมกีฬาเรือพายอาวุโสสมุทรปราการ มีค่าเท่ากับ 0.112 อย่างไม่มีนัยสำคัญที่ระดับ .05 (4) ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ระหว่างเวลาการพายเรือ ระยะทาง 100 เมตร กับชีพจรขณะพักของนักกีฬาเรือพาย ทีมผสม ชมรมกีฬาเรือพายอาวุโสสมุทรปราการ มีค่าเท่ากับ 0.712 อย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .05 และ (5) ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ระหว่างเวลาการพายเรือ ระยะทาง 100 เมตร กับอัตราความห่างระหว่างชีพจรสูงสุดชีพจรขณะพักของนักกีฬาเรือพาย ทีมผสม ชมรมกีฬาเรือพายอาวุโสสมุทรปราการ มีค่าเท่ากับ -0.450 อย่างไม่มีนัยสำคัญที่ระดับ .05

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2550). แผนพัฒนาการกีฬาแห่งชาติ ฉบับที่ 4 (พ.ศ. 2550-2554). กรุงเทพมหานคร: กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา.

ถนอมศักดิ์ เสนาคำ, เกริกวิทย์ พงศ์ศรี, ศิริเชษฐ์ พูลทิพายานนท์, และ ณพล สุวรรณทัต (2558). การพยากรณ์สมรรถนะของการพายเรือมังกรประเภทสปริ๊นท์ระยะ 500 เมตรในนักเรือพายเพศหญิง. วารสารคณะพลศึกษา. 18 (1), 69-78.

นุชบา พลกุล และคุรุศาสตร์ คนหาญ. (2565.) ความสัมพันธ์ระหว่างอัตราการใช้พลังงานของรยางค์ร่างกายกับความเร็วของการพายในนักกีฬาเรือกรรเชียงชายระดับทีมชาติ. การประชุมทางวิชาการเสนอผลงานวิจัยระดับบัณฑิตศึกษาแห่งชาติ ครั้งที่ 20 วันที่ 15 มีนาคม 2562 มหาวิทยาลัยขอนแก่น

พรเทพ ราชนาวี. (2556). กลยุทธ์การพายเรือเพื่อประสิทธิผลสูงสุด. เอกสารงานวิจัย สาขาวิชาวิทยาศาสตร์การกีฬา สำนักวิชาวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี.

ไพบูลย์ ณะพรานบุญ. (2563). ผลของการฝึกพลัยโอเมตริกที่มีต่อความเร็วในการพายเรือของนักกีฬาเรือมังกร มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาพลศึกษา, บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

ไวพจน์ จันทร์เสม. (2565). การเปรียบเทียบผลของโปรแกรมการฝึกความอดทนแบบแอนแอโรบิกต่อการพัฒนาสมรรถนะของระบบพลังงานและสมรรถนะของกล้ามเนื้อของฝีพายเรือยาวประเพณี. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีการกีฬา. 20 (2), 82-95.

สุภัทรา ศิลปบรรเลง. (2562). การฝึกกล้ามเนื้อหายใจสำหรับกีฬาประเภททนทานที่มีความหนักสูง. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีการกีฬา. 19(1), 8-24.

เสาวณีย์ คำแสง. (2561). ผลการฝึกพลัยโอเมตริกด้วยเมดิซินบอลและการฝึกเวทเทรนนิ่งต่อความเร็วในการพายเรือมังกร. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต: มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ

Chanchai Suksuwan, & Pranom Deerod. (2020). The highest oxygen utilization capacity of physical Thailand national team judoist. Journal of Health, Physical Education and Recreation, 46(1), 212 – 220.

Hoeger, W.K., & Hoeger, W.S. (2002). Principles and Laps for Fitness and Wellness. Canada: Transcontinental Printing.

Wikipedia. (2566). พายเรือ (กีฬา) ประวัติศาสตร์และเทคนิค. Retrieved on February 25, 2023 from: https://hmong.in.th/wiki/Rowing_(sport)