การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนเรื่องสังคมไทย ด้วยการเรียนรู้แบบร่วมมือด้วยเทคนิค STAD สำหรับนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนอินทร์บุรี
DOI:
https://doi.org/10.14456/iarj.2023.53คำสำคัญ:
การเรียนรู้แบบร่วมมือด้วยเทคนิค STAD; , ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน; , ความพึงพอใจบทคัดย่อ
การจัดการเรียนรู้แบบแบ่งกลุ่มผลสัมฤทธิ์ STAD (Student Teams-Achievement Divisions) เป็นเทคนิคการจัดการเรียนรู้แบบทีมร่วมมือเป็นรูปแบบการจัดการเรียนรู้แบบกระบวนการกลุ่ม โดยแบ่งผู้เรียนที่มีความสามารถต่างกันทำงานร่วมกัน ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ร่วมกันระดมความคิด แลกเปลี่ยนความคิดเห็นซึ่งกันและกันในการเรียนรู้ สมาชิกทุกคนมีบทบาทหน้าที่เพื่อช่วยกันเรียนรู้ตามภารกิจของงานส่งผลให้นักเรียนมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนสูงขึ้น ผู้เรียนได้ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน เสริมกำลังใจที่ดีต่อกัน และสามารถพัฒนาผู้เรียนให้เป็นคนเก่ง คนดี และมีความสุข ซึ่งการวิจัยนี้ผู้วิจัยกำหนดวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและความพึงพอใจของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนอินทร์บุรี โดยการใช้รูปแบบการเรียนรู้แบบร่วมมือด้วยเทคนิค STAD กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3/3 โรงเรียนอินทร์บุรี ภาคเรียนที่ 1/2565 จำนวน 23 คน ได้มาโดยการสุ่มตัวอย่างโดยใช้ห้องเรียนเป็นหน่วยสุ่ม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แผนการจัดการเรียนรู้ จำนวน 13 แผน แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน 30 ข้อ และแบบสอบถามความพึงพอใจ 20 ข้อ สถิติที่ใช้ ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบค่าที ผลการวิจัยพบว่า ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และความพึงพอใจของนักเรียนอยู่ในระดับมากที่สุด
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2553). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551 (พิมพ์ครั้งที่ 3).กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุม สหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
กุลยา กอศรีพร, และกมลวรรณ แหวนประดับ. (2563). “การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน เรื่อง พัฒนาการของภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โดยใช้การจัดการเรียนรู้ แบบร่วมมือด้วยเทคนิค STAD”. EDUCATIONJOURNAL. 3(1), 13-23.
ต่อศักดิ์ บุญพิมล. (2559). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน โดยใช้แบบเรียนรู้แบบร่วมมือโดยใช้เทคนิค STAD ร่วมกับหนังสืออ่านเพิ่มเติมชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 เรื่องพระพุทธศาสนา กลุ่มสาระการเรียนรู้สังคมศึกษาศาสนา และวัฒนธรรม. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
ทิศนา แขมมณี. (2559). ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนที่มีประสิทธิภาพ (พิมพ์ครั้งที่ 20). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
น้ำพลอย โพธิ์ขวัญ, ปริญญา ทองสอน, และศริประภา พฤทธิกุล. (2562). “ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาประวัติศาสตร์ โดยใช้รูปแบบการเรียนแบบร่วมมือ เทคนิค STAD ร่วมกับวิธีการทางประวัติศาสตร์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6”. วารสารครุพิบูล. 7(1), 26-36.
บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
ปาริชาติ สมใจ.(2549).การพัฒนาผลการเรียนรู้เรื่องโจทย์ปัญหาของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่3 โดยจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือกันเทคนิคกลุ่มผลสัมฤทธิ์(STAD)ร่วมกับเทคนิค KWDL. วิทยานิพนธ์ปริญญาโทมหาวิทยาลัยศิลปากร.
เลิศลักษณ์ กำลังเลิศ.(2558). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน เรื่อง คำควบกล้ำ ร ล ว ของนักเรียนชั้นประถมที่ศึกษาปีที่ 5 โดยใช้กิจกรรมการเรียนรู้แบบร่วมมือด้วยเทคนิค STAD ประกอบการฝึกเสริมทักษะ. วิทยานิพนธ์ปริญญาโท มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
สมศักดิ์ เวชแดง. (2561). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนรายวิชาสังคมศึกษา ศาสนาและวัฒนธรรม ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนไชยาวิทยา โดยใช้กิจกรรมการเรียนรู้แบบร่วมมือรูปแบบSTAD. วิทยานิพนธ์ปริญญาโท มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี.
สรรยา ศรีไชย, ทัชชวัฒน์ เหล่าสุวรรณ, และประภัสสร ปรีเอี่ยม. (2564). “การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้ แบบร่วมมือเทคนิค STAD เรื่องอาณาจักรอยุธยาและธนบุรี ชั้นประถมศึกษาปีที่ 5”. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม. 15(3), 121-130.
สุดารัตน์ เที่ยงไทสง. (2561). ภาพสะท้อนของปัญหาสังคมไทยในยุคดิจิทัลที่ปรากฏในงานเขียนเชิงสารคดีท่องเที่ยวของนิ้วกลม. วิทยานิพนธ์ปริญญาโท มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
อภินันท์ ศรีสุภาพ, และชนะชัย อวนวัง. (2565). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้แบบกลุ่มร่วมมือเทคนิค STAD เรื่อง พลเมืองดีตามวิถีประชาธิปไตยกลุ่มสาระสังคมศึกษา ศาสนา และวัฒนธรรม ชั้นประถมศึกษาปีที่ 4. วารสารสังคมศาสตร์เพื่อการพัฒนาท้องถิ่น มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม. 6(3), 155-161.
Cronbach, L. J. (1970). Essentials of Psychological Test. 5th edition. New York: Harper Collins.
Kuder, Frederic G., and M.W. Richardson. (1937). “The Theory of the Estimation of Test Reliability”, Psychometrika, 2(September), 151-160.
Maslow, Abraham. H. (1970). Motivation and Personality. New York: Harpers and Row.
Slavin, E., Robert. (1995). Cooperative Learning: Theory, Research and Practice. 4th edition. Allyn and Bacon, Boston.
Slavin, R.E. (1987). “Cooperative learning and Cooperative School”. Educational Leadership, 45(3), 7-13.
Slavin, R.E. (1990). Co-operative Learning: Theory, Research and Practice. Prentice Hall, Englewood Cliffs.
Suyanto, W. (1999). The effects of student teams’ achievement division on mathematics. New York: McGraw-Hill Book.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2023 วีรวิชญ์ บุญส่ง, นรากรณ์ จูงาม, ยุพาพรรณ คงอยู่
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ลิขสิทธิ์ในบทความใดๆ ใน Interdisciplinary Academic and Research Journal ยังคงเป็นของผู้เขียนภายใต้ ภายใต้ Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License การอนุญาตให้ใช้ข้อความ เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ของสิ่งพิมพ์ ผู้ใช้ใดๆ เพื่ออ่าน ดาวน์โหลด คัดลอก แจกจ่าย พิมพ์ ค้นหา หรือลิงก์ไปยังบทความฉบับเต็ม รวบรวมข้อมูลเพื่อจัดทำดัชนี ส่งต่อเป็นข้อมูลไปยังซอฟต์แวร์ หรือใช้เพื่อวัตถุประสงค์ทางกฎหมายอื่นใด แต่ห้ามนำไปใช้ในเชิงพาณิชย์หรือด้วยเจตนาที่จะเป็นประโยชน์ต่อธุรกิจใดๆ
