Administration of Registration and Evaluation of Vocational Colleges under the Jurisdiction of Buriram Province

ลิตา  วรรณตรง

doi:10.14456/iarj.2023.66

ผู้แต่ง

ลิตา วรรณตรง คณะศึกษาศาสตร์ วิทยาลัยนครราชสีมา https://orcid.org/0009-0009-8486-8117

DOI:

https://doi.org/10.14456/iarj.2023.66

คำสำคัญ:

งานทะเบียนและวัดผล; , การวัดผลประเมินผลการศึกษา; , วิทยาลัยอาชีวศึกษา

บทคัดย่อ

งานทะเบียนและวัดผลมีภาระงานที่หลากหลาย ประกอบกับการทำงานของเจ้าหน้าที่ต้องให้บริการแก่นักศึกษา อาจารย์ และบุคคลที่เข้ามาติดต่อทางราชการ ซึ่งมีความต้องการหลากหลายและแตกต่างกันตามความต้องการนั้น ๆ ในบางครั้งการปฏิบัติงานด้านการให้บริการไม่สามารถอำนวยความสะดวกแก่ทุกคน มีผลให้การทำงานล่าช้า ความคลาดเคลื่อนของข้อมูล อาจทำให้เกิดข้อร้องเรียนการปฏิบัติงานของเจ้าหน้าที่ สร้างความไม่พึงพอใจแก่ผู้รับบริการ การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาการบริหารงานทะเบียนและวัดผล ของวิทยาลัยอาชีวศึกษาในสังกัดจังหวัดบุรีรัมย์ และ (2) เปรียบเทียบระดับความคิดเห็นของบุคลากรต่อการบริหารงานทะเบียนและวัดผล จำแนกตาม ตำแหน่ง ประสบการณ์การทำงาน และระดับชั้นที่รับผิดชอบ ประชากรที่วิจัยในครั้งนี้ ได้แก่ บุคลากรสังกัดวิทยาลัยอาชีวศึกษาในสังกัดจังหวัดบุรีรัมย์ จำนวน 5,254 คน ซึ่งใช้กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 358 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ ความถี่ ค่าเฉลี่ย ร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน F-test และ t-test ผลการวิจัย พบว่า (1) การวิเคราะห์ข้อมูล การบริหารงานทะเบียนและวัดผล ของวิทยาลัยอาชีวศึกษาในสังกัดจังหวัดบุรีรัมย์ โดยรวมอยู่ในระดับมาก และ (2) การวิเคราะห์เปรียบเทียบระดับความคิดเห็นของบุคลากรต่อการบริหารงานทะเบียนและวัดผล ของวิทยาลัยอาชีวศึกษาในสังกัดจังหวัดบุรีรัมย์ พบว่า (ก) จำแนกตาม ตำแหน่ง โดยรวมไม่แตกต่างกัน ส่วนรายด้านแตกต่างกันในด้านการขึ้นทะเบียนและลงทะเบียนเรียน (ข) จำแนกตาม ประสบการณ์ในการทำงาน โดยรวมไม่แตกต่างกัน ส่วนรายด้านแตกต่างกัน ในด้านการขึ้นทะเบียนและลงทะเบียนเรียน และด้านการวัดและประเมินผลการศึกษา และ (ค) จำแนกตาม ระดับชั้นที่รับผิดชอบ โดยรวมแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ในรายด้านแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ในด้านการวัดและประเมินผลการศึกษา และด้านการออกเอกสารหลักฐานการศึกษา

เอกสารอ้างอิง

เนตรนภา แสงเชื้อพ่อ. (2562). ความพึงพอใจของนักศึกษาต่อการให้บริการของงานทะเบียนคณะเทคโนโลยีอุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยนครพนม. Journal of Engineering Technology Access. 3(2), 48-57.

บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ 8. กรุงเทพฯ : สุวีริยาสาส์น.

พระมหาอรรถชัย ญาณธโร. (2563). การบริหารงานวิชาการในยุคไทยแลนด์ 4.0 สำหรับผู้บริหารโรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษา จังหวัดขอนแก่น. Phimoldhamma Research Institute Journal. 7(1),169-179.

เพิ่มศิริ ศิริพร. (2564). คุณลักษณะที่ดีของระบบสารสนเทศงานทะเบียนนักศึกษาของมหาวิทยาลัย ในจังหวัดนครราชสีมา. วารสารราชพฤกษ์. 19(2), 92-101.

มธุรส บัณฑิตกุล. (2565). “ปัญหาการบริหารจัดการงานทะเบียนนักเรียน โรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบึงกาฬ”. วารสารสถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม. 9(2),137-148.

วิรัลพัชร นิลแก้วบวรวิชญ์. (2564). การพัฒนารูปแบบการนิเทศแบบร่วมพัฒนาวิชาชีพเพื่อพัฒนางานวิชาการด้านการวัดผลและประเมินผลการเรียนรูในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร. 9(1),122-138.

สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา. (2565). แนวทางการปฏิบัติงานทะเบียน ในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา. กรุงเทพมหานคร : สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา.

Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.