ปัญหาของวุฒิสมาชิกตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560
DOI:
https://doi.org/10.14456/iarj.2023.51คำสำคัญ:
วุฒิสมาชิก;, รัฐธรรมนูญ; , ราชอาณาจักรไทยบทคัดย่อ
ประเทศไทยต้องประสบกับปัญหาที่เกิดจากวิธีการได้มาซึ่งสมาชิกวุฒิสภามาโดยตลอดตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันโดยเฉพาะอย่างยิ่งในปัจจุบัน การกำหนดวิธีการได้มาซึ่งสมาชิกวุฒิสภาตามบทบัญญัติแห่งรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยยังไม่สอดคล้องกับอำนาจหน้าที่ ย่อมส่งผลให้ไม่สามารถบรรลุวัตถุประสงค์ของการมีวุฒิสภาของไทยอย่างแท้จริง ซึ่งส่งผลกระทบต่อระบบตรวจสอบถ่วงดุล ภาพลักษณ์ความเป็นประชาธิปไตย และเสถียรภาพทางการเมืองของประเทศไทย รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560 เป็นรัฐธรรมนูญฉบับล่าสุดของประเทศไทย รัฐธรรมนูญฉบับนี้สะท้อนภาพการปกครองในระบอบประชาธิปไตยและหลักนิติธรรมตามมาตรา 2 และมาตรา 3 รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560 ซึ่งทั้งสองมีความสัมพันธ์ใกล้ชิด และหลักการนี้ดำเนินต่อเนื่องจากรัฐธรรมนูญฉบับก่อนหน้า และฝ่ายนิติบัญญัติที่มี 2 สภา คือสภาผู้แทนราษฎร วุฒิสภา แต่ด้วยเหตุผลความจำเป็นหลายประการที่ปรากฏในอารัมภบทรัฐธรรมนูญฉบับนี้ เช่น การทุจริตฉ้อฉล การบิดเบือนอำนาจ การขาดความตระหนักสํานึกรับผิดชอบต่อประเทศชาติและประชาชน การเมืองการปกครองที่ยังไม่เหมาะสมแก่สภาวการณ์บ้านเมือง เป็นต้น ทั้งหมดนี้ส่งผลให้วุฒิสภาตามรัฐธรรมนูญฉบับนี้มีที่มาจากการสรรหาไม่ใช่การเลือกตั้งจากประชาชน ประชาชนจึงปราศจากการมีส่วนร่วมและไม่มีอำนาจกำหนดชะตากรรมของตนเอง รวมทั้งรัฐธรรมนูญฉบับนี้ยังกำหนดอำนาจแก่วุฒิสภาที่แตกต่างจากรัฐธรรมนูญของประเทศไทยฉบับอื่นๆ อาทิ วุฒิสภามีอำนาจลงคะแนนเสียงเลือกนายกรัฐมนตรี เป็นต้น ทั้งหมดนี้จึงส่งผลกระทบต่อทั้งหลักประชาธิปไตยและหลักนิติธรรม ซึ่งทั้งสองเป็นแก่นหลักในรัฐธรรมนูญ ผู้วิจัยจึงขอนำเสนอประเด็นการศึกษาต่อไปนี้ ทั้งนี้เพื่อจะได้นำมาวิเคราะห์เพื่อปรับใช้กับประเทศไทย ให้มีวิธีการได้มาซึ่งสมาชิกวุฒิสภาที่มีความเหมาะสม สอดคล้องกับอำนาจหน้าที่และเจตนารมณ์ของการมีวุฒิสภาของไทย บทความวิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อนำเสนอปัญหาของวุฒิสมาชิกตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560 มีวัตถุประสงค์ดังนี้ เพื่อศึกษาแนวคิดพื้นฐาน แนวคิดทฤษฎีในรัฐธรรมนูญ และความจำเป็นของการมีวุฒิสภา เพื่อศึกษาปัญหาที่มาวุฒิสภา และอำนาจหน้าที่วุฒิสภา ตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยปี พุทธศักราช 2560 เพื่อศึกษาปัญหาที่มา อำนาจหน้าที่ของวุฒิสมาชิก ของกลุ่มที่เลือกศึกษา ซึ่งประเทศดังกล่าวประกอบด้วยสหราชอาณาจักร ประเทศญี่ปุ่น ประเทศสหรัฐอเมริกา ประเทศออสเตรเลีย ประเทศสาธารณรัฐไอร์แลนด์ ประเทศเยอรมนี และประเทศสาธารณรัฐฝรั่งเศส เพื่อนำมาพัฒนาปรับปรุงแก้ไข เรื่องที่มาและอำนาจหน้าที่วุฒิสมาชิกของประเทศไทย ผลการวิจัย เมื่อพิจารณาในส่วนของประเทศไทยแล้วจึงเห็นได้ว่าการกำหนดให้สมาชิกวุฒิ ตามรัฐธรรมนูญฉบับปัจจุบันอาศัยวิธีการได้มาโดยการสรรหาโดยคณะกรรมการสรรหาที่ไม่มีความเชื่อมโยงกับประชาชนเลยนั้น ย่อมขัดต่อหลักการปกครองระบอบประชาธิปไตยและสวนทางกับการพัฒนาประชาธิปไตยตามหลักสากล
เอกสารอ้างอิง
เกียงไกร รอบรู้ (2557). กฎหมายรัฐธรรมนูญ. กรุงเทพฯ: บริษัท วี พริ้นท์ (1991) จำกัด.
คณิน บุญสุวรรณ. (2556). ประวัติรัฐธรรมนูญไทย. กรุงเทพฯ: บริษัท เอมี่ เอ็นเตอร์ไพรส์จำกัด.
ชาญชัย แสวงศักดิ์ (2557). กฎหมายรัฐธรรมนูญ : แนวคิดและประสบการณ์ของต่างประเทศ.กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์เดือนตุลา.
ณัฐกร วิทิตานนท์ (2557). หลักรัฐธรรมนูญเบื้องต้น. กรุงเทพฯ: บริษัท วี พริ้นท์ (1991)จำกัด.
ธีรเดช นรัตถรักษา (2557). ความรู้เกี่ยวกับกฎหมายรัฐธรรมนูญ ฉบับชั่วคราว 2557. กรุงเทพฯ: เจริญดีมั่นคงการพิมพ์.
บุญศรี ไพรัตน์ (2557). รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย (ฉบับชั่วคราว) พุทธศักราช 2557. กรุงเทพฯ: บริษัท สำนักพิมพ์ พ.ศ. พัฒนา จำกัด.
มานิตย์ จุมปา (2557). หลักกฎหมายรัฐธรรมนูญ (principles of constitutional law). กรุงเทพฯ : บริษัท วี. พริ้น (1991) จำกัด.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2023 ศิริวดี วิวิธคุณากร, สุขสมัย สุทธิบดี, ทวีพฤทธ์ ศิริศักดิ์บรรจง

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ลิขสิทธิ์ในบทความใดๆ ใน Interdisciplinary Academic and Research Journal ยังคงเป็นของผู้เขียนภายใต้ ภายใต้ Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License การอนุญาตให้ใช้ข้อความ เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ของสิ่งพิมพ์ ผู้ใช้ใดๆ เพื่ออ่าน ดาวน์โหลด คัดลอก แจกจ่าย พิมพ์ ค้นหา หรือลิงก์ไปยังบทความฉบับเต็ม รวบรวมข้อมูลเพื่อจัดทำดัชนี ส่งต่อเป็นข้อมูลไปยังซอฟต์แวร์ หรือใช้เพื่อวัตถุประสงค์ทางกฎหมายอื่นใด แต่ห้ามนำไปใช้ในเชิงพาณิชย์หรือด้วยเจตนาที่จะเป็นประโยชน์ต่อธุรกิจใดๆ





