แนวคิดเกี่ยวกับการกำเนิดรัฐธรรมนูญยุคสมัยกรีกโบราณ
DOI:
https://doi.org/10.14456/iarj.2023.4คำสำคัญ:
แนวคิด; , การกำเนิดรัฐธรรมนูญ; , กรีกโบราณบทคัดย่อ
รัฐธรรมนูญมีประวัติมายาวนาน แต่ที่ชัดเจนและมีหลักฐานคือรัฐธรรมนูญในประเทศอังกฤษ สมัยพระเจ้าจอห์น ซึ่งเป็นกษัตริย์ที่โหดร้าย และใช้อำนาจอย่างไม่มีขอบเขต ในวันที่ 15 มิถุนายน ค.ศ. 1215 ขุนนางและพระราชาคณะจำนวน 25 คน ได้บังคับให้พระเจ้าจอห์นลงนามในเอกสารที่เรียกว่า "มหาบัตร" (The Great Charter, Magna Carta) ซึ่งเป็นสัญญาระหร่างพระมหากษัตริย์กับขุนนางและพระ โดยในมหาบัตรได้กำหนด ถึงองค์การ และอำนาจของสภาใหญ่ (Magnum Concilium) และกำหนดว่าพระมหากษัตริย์จะเก็บภาษีบางอย่างตามที่กำหนดไว้โดยมิได้รับความเห็นชอบจากสภาใหญ่มิได้ จะจับกุมคุมขังบุคคลได้ก็ต่อเมื่อ มีคำพิพากษาที่ชอบด้วยกฎหมาย มหาบัตรนี้ นักกฎหมายบางท่านเห็นว่า เป็นกฎหมายรัฐธรรมนูญฉบับแรกของโลก ดังนั้นบทความนี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาประวัติการปกครองในยุคโบราณ เป็นต้นว่าการปกครองในระบอบประชาธิปไตยสมัยกรีก ซึ่งเน้นความเสมอภาคจนมีการคิดค้นกลไกลในการตรวจสอบบุคคลที่จะเข้ามาทำหน้าที่ในการบริหารบ้านเมือง ทั้งก่อนเข้ารับตำแหน่งและภายหลังจากที่ได้พ้นจากตำแหน่งไปแล้ว ซึ่งเป็นสิ่งที่น่าแปลกใจว่าสังคมยุคโบราณ ยังมองเห็นความสำคัญของสิ่งเหล่านี้และสามารถสร้างกลไกขึ้นมารองรับได้อย่างมีประสิทธิภาพ โดยได้จำแนกการปกครองที่มีรัฐธรรมนูญออกเป็นยุคต่างๆ 4 ยุค ได้แก่ รัฐธรรมนูญประเพณีนครรัฐสปาตาร์ รัฐธรรมนูญประเพณีของนครรัฐเอเธนส์ รัฐธรรมนูญประเพณีของดราคอน รัฐธรรมนูญประเพณีของโซลอน ผลการศึกษาพบว่า แนวความคิดและทฤษฎีที่เกี่ยวข้องกับรัฐธรรมนูญ ได้แก่ ทฤษฎีอำนาจอธิปไตย (Sovereignty Theory) อำนาจอธิปไตย (Sovereignty) หมายถึง อำนาจสูงสุดในการปกครองรัฐ ดังนั้น สิ่งอื่นใดจะมีอำนาจยิ่งกว่า หรือขัดต่ออำนาจอธิปไตยหาได้ไม่ อำนาจอธิปไตยย่อมมีความแตกต่างกันไปในแต่ละระบอบการปกครอง เช่น ในระบอบประชาธิปไตย อำนาจอธิปไตยเป็นของประชาชน กล่าวคือ ประชาชนเป็นผู้มีอำนาจสูงสุดในการปกครองประเทศ ในระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ อำนาจอธิปไตยเป็นของพระมหากษัตริย์ คือกษัตริย์เป็นผู้มีอำนาจสูงสุดในการปกครองประเทศ เป็นต้น อนึ่งอำนาจอธิปไตยนี้ นับเป็นองค์ประกอบสำคัญที่สุดของความเป็นรัฐเพราะการที่จะเป็นรัฐได้นั้นนอกจากจะต้องประกอบด้วย อาณาเขต ประชากรและรัฐบาลแล้วย่อมต้องมีอำนาจอธิปไตยด้วย กล่าวคือประเทศนั้นต้องเป็นประเทศที่สามารถมีอำนาจสูงสุด (อำนาจอธิปไตย) ในการปกครองตนเองจึงจะสามารถเรียกว่า “รัฐ” ได้
เอกสารอ้างอิง
ไชยันต์ ไชยพร. (2557). แนวคิดทางการเมืองและสังคม หน่วยที่ 2 แนวคิดทางการเมืองและสังคมของ อาริสโตเติล. สาขาวิชารัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช
ทินพันธุ์ นาคะตะ. (2560). ปรัชญาการเมือง. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์ แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
นรพัชร เสาธงทอง. (2559). ปรัชญาการเมือง. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยปทุมธานี.
บวรศักดิ์ อุวรรณโณ. (2538). กฎหมายมหาชนเล่ม1 วิวัฒนาการทางปรัชญาและลักษณะของกฎหมายยุคต่างๆ. พิมพ์ครั้งที่ 3., กรุงเทพ : วิญญูชน.
บวรศักดิ์ อุวรรณโณ. (2538). คำอธิบายกฎหมายมหาชนเล่ม1. กรุงเทพ : นิติธรรม
ปรีดี เกษมทรัพย์. (2539). นิติปรัชญา. กรุงเทพฯ: โครงการตำราและเอกสารประกอบการสอน คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สมบัติ ธำรงธัญวงศ์. (2539). การเมือง แนวความคิดและการพัฒนา. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์เสมาธรรม.
สุกิจ ชัยมุสิก. (2554). ทฤษฎีการเมืองและจริยศาสตร์. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยมหามกุฎราชวิทยาลัย.
สุขุม นวลสกุล และคณะ. (2539). ทฤษฎีการเมืองสมัยโบราณและสมัยกลาง. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
อมร รักษาสัตย์และคณะ. (2539). ประชาธิปไตย อุดมการณ์ หลักการ และแบบอย่างการปกครองหลายประเทศ. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Clade Leolercq. (1996). Institutions politiques et droit constitutional. 2nd edition, Paris : Litec.
Rene David. (1978). Les grands Systemes de droit Contemporain. Paris : Dalloz.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2023 ศิริวดี วิวิธคุณากร, สุขสมัย สุทธิบดี, ทวีพฤทธ์ ศิริศักดิ์บรรจง

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ลิขสิทธิ์ในบทความใดๆ ใน Interdisciplinary Academic and Research Journal ยังคงเป็นของผู้เขียนภายใต้ ภายใต้ Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License การอนุญาตให้ใช้ข้อความ เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ของสิ่งพิมพ์ ผู้ใช้ใดๆ เพื่ออ่าน ดาวน์โหลด คัดลอก แจกจ่าย พิมพ์ ค้นหา หรือลิงก์ไปยังบทความฉบับเต็ม รวบรวมข้อมูลเพื่อจัดทำดัชนี ส่งต่อเป็นข้อมูลไปยังซอฟต์แวร์ หรือใช้เพื่อวัตถุประสงค์ทางกฎหมายอื่นใด แต่ห้ามนำไปใช้ในเชิงพาณิชย์หรือด้วยเจตนาที่จะเป็นประโยชน์ต่อธุรกิจใดๆ





