การประเมินโครงการโรงเรียนสุจริต โรงเรียนกาฬสินธุ์พิทยาสัยสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากาฬสินธุ์ เขต 1

สุชาติ  แวงโสธรณ์

doi:10.14456/iarj.2023.2

ผู้แต่ง

สุชาติ แวงโสธรณ์ โรงเรียนกาฬสินธุ์พิทยาสัย อำเภอเมืองกาฬสินธุ์ จังหวัดกาฬสินธุ์ https://orcid.org/0000-0002-6329-7089

DOI:

https://doi.org/10.14456/iarj.2023.2

คำสำคัญ:

การประเมินโครงการ; , โรงเรียนสุจริต

บทคัดย่อ

ยุทธศาสตร์ชาติว่าด้วยการป้องกันและปราบปรามการทุจริต ระยะที่ 3 (พ.ศ. 2560 - 2564)
ยุทธศาสตร์ที่ 1 “สร้างสังคมไทยที่ไม่ทนต่อการทุจริต” โดยเริ่มตั้งแต่กระบวนการกล่อมเกลาทางสังคมในทุกระดับช่วงวัย โดยดำเนินโครงการเสริมสร้างคุณธรรม จริยธรรม และธรรมาภิบาลในสถานศึกษา (โครงการโรงเรียนสุจริต) เพื่อวางรากฐานการปลูกจิตสำนึก ซึ่งเป็นกลไกในการป้องกันและปราบปรามการทุจริตของประเทศชาติ (สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. 2559) โรงเรียนกาฬสินธุ์พิทยาสัยจึงมีการประเมินโครงการโรงเรียนสุจริตขึ้น โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินโครงการโรงเรียนสุจริต โรงเรียนกาฬสินธุ์พิทยาสัย สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากาฬสินธุ์ เขต 1 โดยใช้รูปแบบการประเมิน CIPPiest Model กลุ่มผู้ให้ข้อมูลในการประเมินโครงการประกอบด้วยผู้บริหารสถานศึกษา จำนวน 5 คน ครูผู้รับผิดชอบโครงการ จำนวน 3 คน ครูผู้สอน จำนวน 89 คน คณะกรรมการสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน จำนวน 13 คน ทั้งนี้ไม่นับรวมคณะกรรมการสถานศึกษาที่เป็นครูและผู้บริหารของโรงเรียน จำนวน 2 คน นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4-6 จำนวน 537 คน และ ผู้ปกครองนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4-6 จำนวน 537 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ประกอบด้วย แบบประเมินโครงการแบบมาตราส่วนประมาณค่า จำนวน 4 ฉบับ และแบบประเมินโครงการแบบคำถามปลายเปิด จำนวน 1 ฉบับ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์เชิงเนื้อหา ผลการประเมินโครงการ พบว่า (1) ผลการประเมินบริบทของโครงการโรงเรียนสุจริต พบว่า โดยภาพรวม อยู่ในระดับมาก ซึ่งผ่านเกณฑ์การประเมินที่กำหนดไว้ (2) ผลการประเมินปัจจัยนำเข้าของโครงการโรงเรียนสุจริต พบว่า โดยภาพรวม อยู่ในระดับมาก ซึ่งผ่านเกณฑ์การประเมินที่กำหนดไว้ (3) ผลการประเมินกระบวนการของโครงการโรงเรียนสุจริต พบว่า โดยภาพรวม อยู่ในระดับมากที่สุด ซึ่งผ่านเกณฑ์การประเมินที่กำหนดไว้ (4) ผลการประเมินผลผลิตของโครงการโรงเรียนสุจริต พบว่า โดยภาพรวม อยู่ในระดับมาก ซึ่งผ่านเกณฑ์การประเมินที่กำหนดไว้ (เกณฑ์การประเมิน เมื่อพิจารณาแต่ละส่วน เป็นดังนี้ (ก) ส่วนที่ 1 ผลที่เกิดกับนักเรียน ผลการประเมินโดยรวม อยู่ในระดับมาก (ข) ส่วนที่ 2 ผลที่เกิดกับครูและผู้บริหารสถานศึกษา ผลการประเมินโดยรวม อยู่ในระดับมาก (ค) ส่วนที่ 3 ผลที่เกิดกับสถานศึกษา ผลการประเมินโดยภาพรวม อยู่ในระดับมาก

เอกสารอ้างอิง

เยาวดี รางชัยกุล วิบูลย์ศรี. (2551). การประเมินโครงการ:แนวคิดและการปฏิบัติ. พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

โรงเรียนกาฬสินธุ์พิทยาสัย. (2563). กลยุทธ์การบริหารการใช้หลักสูตรต้านทุจริตศึกษาเพื่อเสริมสร้างคุณลักษณะ 5 ประการของโรงเรียนสุจริต. กาฬสินธุ์ : โรงเรียนกาฬสินธุ์พิทยาสัย. พิมพ์ครั้งที่ 1.

กนกวรรณ จันทร์เจริญชัย. (2553). การเตรียมและการประเมินโครงการ. กรุงเทพฯ : ภาควิชาเศรษฐศาสตร์ คณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

บุญชม ศรีสะอาด. (2553). รูปแบบการควบคุมวิทยานิพนธ์ โครงการสถาบันวิจัยและพัฒนาการเรียนการสอนมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

ประภัสสร วงษ์ดี และคณะ. (2554). การประเมินโครงการตามแนวของ CIPPIEST Model. วารสารครุสาร. 3(1), 84-90.

พวงรัตน์ ทวีรัตน์. (2543). วิธีการวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์และสังคมศาสตร์. สำนักทดสอบทางการศึกษาและจิตวิทยา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. กรุงเทพฯ: พิมพ์ครั้งที่ 7.

มาเรียม นิลพันธ์. (2554). การประเมินหลักสูตรปรัชญาดุษฏีบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการเรียนการสอน คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยศิลปากร.

รัตนะ บัวสนธ์. (2556). รูปแบบการประเมิน CIPP และ CIPPIEST มโนทัศน์ที่คลาดเคลื่อนและถูกต้องในการใช้. วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย. 5 (2), 7-24.

รัตนะ บัวสนธ์. (2558). วิจัยเชิงคุณภาพทางการศึกษา. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.พิมพ์ครั้งที่ 5.

รำไพ แสงนิกุล. (2559). การประเมินโครงการบ้านนักวิทยาศาสตร์น้อยประเทศไทย : กรณีศึกษา สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากาฬสินธุ์เขต 2. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิจัยและประเมินผลการศึกษา : มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.

ศิริชัย กาญจนวาสี. (2552). ทฤษฎีการทดสอบแบบดั้งเดิม. พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สมคิด พรหมจุ้ย. (2552). เทคนิคการประเมินโครงการ. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย.

สำนักงานคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ และสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2561). หลักสูตรรายวิชาเพิ่มเติมการป้องกันการทุจริต. กรุงเทพฯ : ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2559). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 12. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.

สำนักพัฒนานวัตกรรมการจัดการศึกษา. (2555). โครงการโรงเรียนในฝันสู่มาตรฐานสากลภายใต้ โครงการวิจัยและพัฒนานวัตกรรมการบริหารโรงเรียนอย่างยั่งยืนและมีคุณภาพทั้งองค์กร. เอกสารประกอบการบรรยาย. Retrieved on 11 January 2013 from: http://www.labschools.net/docdown/wcl/wcl_labschools.htm

สุพักตร์ พิบูลย์ (2551). กลยุทธ์การวิจัยเพื่อพัฒนางานวิจัยเพื่อพัฒนาองค์กร. นนทบุรี: จตุพรดีไซด์

สุวิมล ว่องวานิช และคณะ (2551). การวิจัยและพัฒนาระบบประเมินภายในของสถานศึกษา. กรุงเทพฯ : อมรการพิมพ์.

อนันตชัย ทองปาน. (2564). การประเมินโครงการยกระดับคุณภาพด้านการอ่าน การเขียน และคิดวิเคราะห์ ของนักเรียนในระดับการจัดการศึกษาขั้นพื้นฐานโดยใช้รูปแบบ CIPPIEST. วิทยานิพนธ์ สาขาวิชาการบริหารการศึกษา : มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.

Kerlinger, F. N. (1973). Foundations of behavioral research. 2nd edition. New York: Holt, Rhinehart, and Winston

Stufflebeam, D. L., & Shinkfield, A. J. (2007). Evaluation theory, models and applications. San Francisco, CA Jossey-Bass.

Stufflebeam, D.L., Gulickson, A., & Wingate, L. (2002). The spirit of consuelo: An evaluation of Ke Aka Hòona. The Evaluation Center, Western Michigan University.