ความรู้ ทัศนคติและการใช้กัญชาในพื้นที่อำเภอเมืองสระแก้ว จังหวัดสระแก้ว
DOI:
https://doi.org/10.14456/iarj.2022.108คำสำคัญ:
กัญชา; , ความรู้; , ทัศนคติ; , การใช้ประโยชน์บทคัดย่อ
จากสถานการณ์ที่เปลี่ยนแปลง โดยรวดเร็วในเรื่องการใช้ประโยชน์จาก สมุนไพร โดยเฉพาะกัญชา
ที่ถือเป็นพืชที่ได้รับความสนใจจากทั่วโลกและประเทศไทย โดยมีผลการวิจัยต่าง ๆ ว่ามีการนำไปใช้ประโยชน์ทางการแพทย์ โดยเฉพาะในต้านการนำไปรักษาโรคต่าง ๆ อย่างมากมาย ซึ่งค้นหาได้ไม่ยาก ในข้อมูลตามสื่อต่าง ๆ แทบจะทุกประเทศ ดังนั้นงานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาความรู้ ทัศนคติและการใช้กัญชาของประชาชนในพื้นที่อำเภอเมืองสระแก้ว จังหวัดสระแก้ว 2) เปรียบเทียบความรู้ ทัศนคติและการใช้กัญชาโดยจำแนกตามเพศ อายุ ระดับการศึกษา และอาชีพ 3) ศึกษาปัญหา และ ข้อเสนอแนะ เกี่ยวกับกัญชาของประชาชน เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ (Quantitative Research) ประชากรที่ใช้ในการวิจัย คือ ประชาชนทั่วไปในอำเภอเมืองสระแก้ว จังหวัดสระแก้วโดยใช้จำนวนจากผู้มีสิทธิเลือกตั้งในปี พ.ศ. 2564 จำนวน 53,900 คน กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 382 คน โดยใช้ตารางสำเร็จรูปของเครซี่ และมอร์แกน ทำการเก็บข้อมูลภาคสนามโดยการใช้แบบสอบถามและแบบทดสอบ ในภาคสนาม เก็บรวบรวมข้อมูลได้จากกลุ่มตัวอย่างมาตรวจสอบความสมบูรณ์ และดำเนินการวิเคราะห์ข้อมูลตามวิธีทางสถิติ โดยใช้โปรแกรมคอมพิวเตอร์ และเสนอค่าสถิติ ผลการวิจัยพบว่า ความรู้ ทัศนคติและการใช้กัญชาของประชาชน มีความรู้เกี่ยวกับกัญชาอยู่ในอยู่ในระดับปานกลางมีจำนวนมากที่สุด ระดับทัศนคติเกี่ยวกับกัญชา พบว่าโดยรวมอยู่ในระดับมาก ผลการวิเคราะห์ระดับการใช้กัญชา พบว่า โดยรวมอยู่ในระดับน้อยที่สุด ผลการศึกษาเปรียบเทียบความรู้ พบว่าเพศชายและเพศหญิงมีความรู้ใกล้เคียงกัน กลุ่มที่มีความรู้มากที่สุดคือกลุ่มที่มีอายุไม่เกิน 35 ปี มีระดับการศึกษาสูงกว่าอนุปริญญา และกลุ่มข้าราชการและรัฐวิสาหกิจเป็นกลุ่มผู้มีความรู้มากกว่ากลุ่มอื่น ผลการวิจัยในด้านปัญหา และข้อเสนอแนะ พบว่าปัญหาเกี่ยวกับกัญชา คือความไม่ชัดเจนในกฎหมายสำหรับการปฏิบัติของประชาชน ในด้านข้อเสนอแนะของปัญหาเกี่ยวกับกัญชา ได้แก่ ควรทำแผ่นป้ายประชาสัมพันธ์ไปติดหอกระจายข่าวทุกหมู่บ้าน ให้มีความชัดเจนในกฎหมายสำหรับการปฏิบัติของประชาชน สำหนักงานตำรวจแห่งชาติ ควรประกาศให้ชัดเจนเกี่ยวกับกัญชาผิดกฎหมายที่ตำรวจต้องจับกุม
เอกสารอ้างอิง
กรมการแพทย์. (2562). การอบรมการใช้กัญชาทางการแพทย์. นนทบุรี: กระทรวงสาธารณสุข.
พิทยา สุนทรประเวศ. (2564). การพัฒนากัญชาทางการแพทย์ในวิสาหกิจชุมชน. วารสารวิชาการไทยวิจัยและการจัดการ. 2 (1),73-86.
มนัสชนิญ ชัยสุวรรณ. (2565). การศึกษาการใช้ประโยชน์จากกัญชาของนักศึกษาหลักสูตรวิชาชีพการแพทย์แผนไทย (แผน ก.) ในจังหวัดนนทบุรี และปทุมธานี (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต), มหาสารคาม:มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
รังสรรค์ สิงหเลิศ. (2558).ระเบียบวิธีวิจัยและการใช้สถิติสำหรับการวิจัยทางสังคมศาสตร์. กรุงเทพฯ : ทริปเพิ้ล กรุ๊ป.
ราชกิจจานุเบกษา. (2562). กำหนดตำรับยาเสพติดให้โทษในประเภท 5 ที่มีกัญชาปรุงผสมอยู่ที่ให้เสพเพื่อรักษาโรคหรือการศึกษาวิจัยได้ (ฉบับที่ 3) พ.ศ.2562. กรุงเทพฯ: เล่ม 136 ตอนพิเศษ 210.
ราชกิจจานุเบกษา. (2562). พระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ (ฉบับที่ 7) พ.ศ. 2562. กรุงเทพฯ: เล่ม 136 ตอนที่ 19.
วิชัย โชควิวัฒน. (2562). กัญชา กัญชา เป็นยาวิเศษ จริงหรือ. วารสารการแพทย์แผนไทยและการแพทย์ ทางเลือก. 17 (2) 324-340.
วีรยา ภาอุปชิต และ นุศราพร เกษสมบูรณ์. (2560). การใช้กัญชาทางการแพทย์. วารสารเภสัชศาสตร์อีสาน. 13 (1), 226-240.
สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา กองกฎหมายไทย (2557). พระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ.2522 (ฉบับอ้างอิง). กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการกฤษฏีกา.
สุรพงษ์ โสธนะเสถียร. (2533). การสื่อสารกับสังคม. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Bloom, B. S. (1971). Mastery learning. In J. H. Block (Ed.), Mastery learning, theory and practice (pp. 47-63). New York: Holt
Cesar Leos-Toro, Geoffrey T. Fong, Samantha B. Meyer, and David Hammond. (2020). Cannabis health knowledge and risk perceptions among Canadian youth and young adults. Harm Reduction journal. 17 (1), 1-13.
Juan Manuel Orjuela-Rojas, Xiomara Garcia Orjuela, Sabina Ocanpo Serna. (2021). Medical cannabis: knowledge, beliefs, and attitudes of Colombian psychiatrists. J Cannabis Res. 3(1), 1-10.
Karanges, E. A., Suraev, A., Elias, N., Manocha, R., & Mc Gregor, I. S. (2018). Knowledge and attitudes of Australian general practitioners towards medicinal cannabis: a cross-sectional survey. BMJ open, 8 (7), e022101.
Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.
Rogers, E. (1978). Mass Media and Interpersonal Communication. Chicago: Rand Mcnally College Publishing Company.
Rokeach, Milton. (1970). Beliefs, Attitudes, and Values. San Francisco : Jossey Basso, Inc.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2022 Panisara Sawetchotthanakon, Rungson Singhalert, Danwichai Sairuksa

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ลิขสิทธิ์ในบทความใดๆ ใน Interdisciplinary Academic and Research Journal ยังคงเป็นของผู้เขียนภายใต้ ภายใต้ Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License การอนุญาตให้ใช้ข้อความ เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ของสิ่งพิมพ์ ผู้ใช้ใดๆ เพื่ออ่าน ดาวน์โหลด คัดลอก แจกจ่าย พิมพ์ ค้นหา หรือลิงก์ไปยังบทความฉบับเต็ม รวบรวมข้อมูลเพื่อจัดทำดัชนี ส่งต่อเป็นข้อมูลไปยังซอฟต์แวร์ หรือใช้เพื่อวัตถุประสงค์ทางกฎหมายอื่นใด แต่ห้ามนำไปใช้ในเชิงพาณิชย์หรือด้วยเจตนาที่จะเป็นประโยชน์ต่อธุรกิจใดๆ





