การพัฒนาศักยภาพชุมชนในการบริหารจัดการขยะต้นทางอย่างมีประสิทธิภาพโดยการมีส่วนร่วมของภาคีเครือข่าย กรณีศึกษา ตำบลโคกมั่งงอย อำเภอคอนสวรรค์ จังหวัดชัยภูมิ
DOI:
https://doi.org/10.14456/iarj.2022.64คำสำคัญ:
พัฒนาศักยภาพ; , ชุมชน; , การจัดการขยะต้นทาง; , ภาคีเครือข่ายบทคัดย่อ
ปัญหาขยะมีแนวโน้มเพิ่มขึ้นและขยะตกค้างจากการจัดการขยะชุมชนทุกประเภท ณ สถานที่กำจัดขยะขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นดังนั้นการวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อการพัฒนาศักยภาพชุมชนในการบริหารจัดการขยะต้นทางอย่างมีประสิทธิภาพโดยการมีส่วนร่วมของภาคีเครือข่ายจังหวัดชัยภูมิใช้รูปแบบการวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม โดยเลือกพื้นที่การวิจัยแบบเจาะจง คือชุมชนบ้านหนองเม็ก หมู่ 9 ตำบลโคกมั่งงอย อำเภอคอนสวรรค์ จังหวัดชัยภูมิ ประชากรและกลุ่มตัวอย่างเป็นตัวแทนครัวเรือนที่อยู่ในพื้นที่ มีจำนวน 60 คน เก็บรวบรวมข้อมูลการวิจัยทั้งเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ โดยใช้แบบสอบถาม แบบสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้าง แนวทางการสนทนากลุ่ม แบบบันทึกการสังเกต และแบบบันทึกภาคสนาม การวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณโดยใช้สถิติ ร้อยละ การทดสอบค่าที (paired sample t-test) และวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพด้วยวิธีการวิเคราะห์เนื้อหา การดำเนินงานแบ่งออกเป็น 3 ระยะ ได้แก่ 1) การศึกษาบริบทชุมชน ข้อมูลชุมชน 2) กระบวนการพัฒนาศักยภาพชุมชน และ 3) การประเมินผลลัพธ์การพัฒนา มีระยะเวลาในการดำเนินงาน 1 มกราคม 2564 ถึง 31 มีนาคม 2565 ผลการวิจัย พบว่ากลุ่มตัวอย่างหลังการพัฒนาศักยภาพแล้วมีความรู้ในการคัดแยกขยะครัวเรือน และมีพฤติกรรมการจัดการขยะมากขึ้น อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < 0.05) ส่วนผลการประเมินศักยภาพชุมชนในการบริหารจัดการขยะต้นทาง ทำให้ปริมาณขยะโดยรวมลดลงเหลือเพียงร้อยละ 11.09 และชุมชนมีความพึงพอใจในกิจกรรมที่ดำเนินการร่วมกันตั้งแต่เริ่มต้นจนสิ้นสุดโครงการร้อยละ 85.47
เอกสารอ้างอิง
กรมควบคุมมลพิษ กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม. (2563). รายงานสถานการณ์มลพิษของประเทศไทย ปี 2562. กรุงเทพฯ: บริษัทวงศ์สว่างพับลิชชิ่ง แอนด์พริ้นติ้งค์ จำกัด.
ฆริกา คันธา และ ณพงศ์ นพเกตุ. (2561). การบริหารจัดการขยะชุมชนตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงสำหรับชุมชน ในอำเภอพระสมุทรเจดีย์ จังหวัดสมุทรปราการ. วารสารการพัฒนาชุมชนและคุณภาพชีวิต, 6 (3), 497 - 508.
จิรวรรณ คุ้มพร้อม สาลีพันธุ์. (2560). การพัฒนาการบริหารจัดการขยะที่เป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาเชิงท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน สำหรับโรงเรียนประถมศึกษาในอำเภอเกาะสมุย โดยใช้การสอนบบทีม.วารสารวิชาการ บัณฑิตวิทยาลัยสวนดุสิต. 13 (2), 15 – 27.
ชัยพร เอ้งฉ้วน. (2565). การสื่อสารเพื่อสร้างการมีส่วนร่วมในการจัดการขยะชุมชน. วารสารพิกุล. 20 (1), 105-119.
ภาสิต ศิริเทศ และ ณพวิทย์ ธรรมสีหา. (2562). ทฤษฎีการรับรู้ความสามารถของตนเองกับพฤติกรรมการดูแลสุขภาพของผู้สูงอายุ. วารสารพยาบาลทหารบก. 20 (2), 75-84.
มณฑา บุญวิสุทธานนท์ และสุพัตรา แผนวิชิต. (2564). แนวทางการพัฒนากฎหมายเพื่อแก้ไขปัญหาการจัดการขยะชุมชนโดยประชาชนมีส่วนร่วม: ศึกษาพื้นที่จังหวัดชลบุรี. วารสารสังคมศาสตร์เพื่อการพัฒนาท้องถิ่น มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม. 5 (1), 185-193.
สัญญา ยือราน และ ศิวิไลซ์ วนรัตน์วิจิตร. (2561). การวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วมสู่ความสำเร็จการเปลี่ยนแปลงนโยบายในระบบสุขภาพ. วารสารเครือข่ายวิทยาลัยพยาบาลและการสาธารณสุขภาคใต้. 5 (2), 288 - 300.
สิรินภา จับอันชอบ และ ธันวา ใจเที่ยง. (2564). ศักยภาพในการลดปริมาณขยะชุมชนและความต้องการด้านสวัสดิการของคนเก็บขยะในเขตอำเภอเมือง จังหวัดกาฬสินธุ์. วารสารการพัฒนาชุมชนและคุณภาพชีวิต. 9 (2), 320 - 329.
สุรพงษ์ เล็กสมบูรณ์. (2557). กลยุทธ์การจัดการขยะชุมชนแบบประชาชนมีส่วนร่วมของเขตเทศบาลเมืองกาฬสินธุ์. วารสารวิทยาลัยบัณฑิตศึกษาการจัดการ มหาวิทยาลับขอนแก่น. 7 (1), 125-146.
องค์การบริหารส่วนตำบลโคกมั่งงอย. (2564). รายงานผลการปฏิบัติงานประจำปี พ.ศ.2563. ชัยภูมิ: องค์การบริหารส่วนตำบลโคกมั่งงอย.
อนันต์ โพธิกุล. (2561). การบริหารจัดการขยะชุมชน ของเทศบาลเมืองแสนสุข อำเภอศรีราชา จังหวัดชลบุรี. วารสารวิชาการสถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค. 4 (1), 107-121.
อารยา โยคาพจร และจิราพร ระโหฐาน. (2564). ความรู้และพฤติกรรมการจัดการขยะที่มีผลต่อคุณภาพการบริการของเทศบาลตำบลบ้านบึง จังหวัดชลบุรี. วารสารวิชาการสถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค. 7 (2), 160-176.
Bandura A. (1997) Self-efficacy: Toward a Unifying Theory of Behavioral Change. Psychological Review. 84 (2), 191-215.
McGill B and Brock bank. (2004). Action Learning Handbook. London: Rout ledge Palmer.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2022 Sakchai Pattra

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ลิขสิทธิ์ในบทความใดๆ ใน Interdisciplinary Academic and Research Journal ยังคงเป็นของผู้เขียนภายใต้ ภายใต้ Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License การอนุญาตให้ใช้ข้อความ เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ของสิ่งพิมพ์ ผู้ใช้ใดๆ เพื่ออ่าน ดาวน์โหลด คัดลอก แจกจ่าย พิมพ์ ค้นหา หรือลิงก์ไปยังบทความฉบับเต็ม รวบรวมข้อมูลเพื่อจัดทำดัชนี ส่งต่อเป็นข้อมูลไปยังซอฟต์แวร์ หรือใช้เพื่อวัตถุประสงค์ทางกฎหมายอื่นใด แต่ห้ามนำไปใช้ในเชิงพาณิชย์หรือด้วยเจตนาที่จะเป็นประโยชน์ต่อธุรกิจใดๆ





