การสร้างฐานอำนาจทางการเมือง : ปัจจัยเงื่อนไขและกระบวนการ
DOI:
https://doi.org/10.14456/iarj.2022.21คำสำคัญ:
การเมือง; , การสร้างฐานอำนาจ; , ปัจจัยเงื่อนไข;, กระบวนการบทคัดย่อ
แม้ว่าประเทศไทยจะประสบปัญหาการปกครองแบบประชาธิปไตย แต่รัฐบาลได้พยายามแก้ไขปัญหาอย่างจริงจัง โดยพยายามส่งเสริมประชาธิปไตยในชุมชนโดยกระจายอำนาจการปกครองไปยังท้องถิ่นเพื่อให้คนในตำบลหมู่บ้านสามารถมีส่วนร่วมได้ อย่างไรก็ตามการปกครองทั้งในระดับท้องถิ่นและระดับประเทศนั้น นักการเมืองที่เข้าสู่ระบบการเมืองส่วนใหญ่แสวงหาผลประโยชน์ส่วนตัวและผลประโยชน์ทางการเมืองเป็นหลัก การก้าวขึ้นสู่อำนาจของนักการเมืองทั้งหลาย แม้จะแยกย่อยออกไปหลายประเด็น หรือหลายวิธีตามแต่สถานการณ์สิ่งแวดล้อม และความสามารถของแต่ละคน ซึ่งผลของการ ศึกษากระบวนการสร้างเครือข่าย และการจัดองค์กรทางการเมืองท้องถิ่นนั้น การสร้างฐานอำนาจทางการเมืองมาจากประเด็นสำคัญ ดังต่อไปนี้ (1) บารมีของวงค์ตระกูล (ได้โอกาสเดิมแล้ว) (2) สร้างเครือข่ายฐานอำนาจในพื้นที่ (3) การเป็นนักสังคมสังเคราะห์ (เข้าถึง ใจถึง พึ่งได้) (4) ความเป็นกลางการประสานงานระทุกระบบ (บนดิน ใต้ดิน ฯลฯ สีขาว สีเทา) (5) พัฒนานวัตกรรมนโยบายสาธารณะ (การพัฒนาเชิงพื้นที่มากมายก่ายกอง) (6) ความสัมพันธ์กับฐานอำนาจทางการเมืองระดับชาติ และ (7) การแสดงบทบาทการเป็นรัฐบาลตลอด
เอกสารอ้างอิง
เดชะ สิทธิสุทธิ์. (2541). การสร้างฐานอำนาจทางการเมืองของกลุ่มการเมืองในการเมืองท้องถิ่น: ศึกษาเฉพาะกรณีกลุ่ม "สันติธรรม" ในเทศบาลเมืองนครปฐม. บัณฑิตวิทยาลัย, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เสาวนีย์ ชินสิทธิรัตน์. (2550) การนำนโยบายการกระจายอำนาจการปกครองสู่ท้องถิ่นไปปฏิบัติ: ศึกษาเฉพาะองค์การ บริหารส่วนตำบลพลวง กิ่งอำเภอเขาคิชฌกูฎ จังหวัดจันทบุรี. วิทยานิพนธ์ รป.ม. (นโยบายสาธารณะ) : มหาวิทยาลัยบูรพา.
โกวิทย์ พวงงาม. (2550). การปกครองท้องถิ่นไทย : หลักการและมิติใหม่ในอนาคต. พิมพ์ครั้งที่ 2.กรุงเทพฯ : วิญญูชน.
ชาญชัย จิตรเหล่าอาพร. (2558). ความรู้เบื้องต้นทางรัฐศาสตร์.มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ปทุมธานี : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรังสิต.
ธรรมรัตน์ โพธิสุวรรณปัญญา. (2562). การสร้างฐานอำนาจของผู้นำทางการเมืองท้องถิ่น. วิทยานิพนธ์หลักสูตรปริญญารัฐศาสตรดุษฎีบัณฑิต (รัฐศาสตร์) มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
ธีระพล สุคนธวิท. (2540). การขึ้นสู่ตำแหน่งนายกรัฐมนตรีของนายชวน หลีกภัย (พ.ศ. 2512-2535). บัณฑิตวิทยาลัย, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ประภาส ปิ่นตบแต่ง. (2558). กระบวนการมีส่วนร่วมทางการเมืองกับพัฒนาการทางการเมืองไทย. ใน เอกสารการสอนชุดวิชา 80203 ปัญหาพัฒนาการทางการเมืองไทย. ฉบับปรับปรุงครั้งที่ 2. นนทบุรี : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ประมวล รุจนเสรี. (2548).การใช้อำนาจเป็นธรรมชาติของมนุษย์. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ :ฐานข้อมูลศูนย์สารสนเทศสิทธิมนุษยชน.
พรอัมรินทร์ พรหมเกิด. (2556).สังคมวิทยาการเมือง.ขอนแก่น : โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
พิชญ์ณิฐา พรรณศิลป์. (2558).บทบาทของผู้บริหารท้องถิ่นในศตวรรษที่ 21, วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร, 3 (2),146-161.
ยศสันติสมบัติ (2533). อำนาจ บุคลิกภาพและผู้นำการเมืองไทย. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สุรวุฒิ ปัดไธสง. (2536). อำนาจและทรัพยากรทางการเมือง : ศึกษากรณีจอมพล ป.พิบูลสงคราม. กรุงเทพฯ: สถาบันวิจัยพฤติกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร.
Badie, Bertrand, Dirk Berg-Schlosser, and Leonardo Morlino (2011). International encyclopedia of political science. Thousand Oaks, Calif.: SAGE Publications. Phwng-ngam.
Becharach, S. B., and Lawler, E. J. (1981). Power and Tactics in Bargaining. Industrial and Labor Relation Review, 34, 219-233.
Dahl, Robert A. (1957). The Concept of Power. Behavioral Science 2, no. 3 (December 11, 1957) : 201–15.https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1002/bs.3830020303.
Gamson, W.A. (1968). Power and Discontent. Evanston, IL.: the Dorsey Press.
Linz, Juan J. & Stepan, A. (1998). Problems of democratic transition and consolidation: Southern Europe, South America, and post-communist Europe. Baltimore: Johns Hopkins Univ. Press, 1998, 3 – 4.
Linz, Juan J. (2001). Totalitarian and Authoritarian Regimes. Ronald A. Francisco Contemporary Southeast Asia. 23 (1), 185-187.
Weber, Max. (1966). The Theory of Social and Economic Organization. New York: The Free Press.
Wright, C. Mills. (1959). The Sociological Imagination. Oxford University.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2022 Kittiyakan Doangpakdeeram

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ลิขสิทธิ์ในบทความใดๆ ใน Interdisciplinary Academic and Research Journal ยังคงเป็นของผู้เขียนภายใต้ ภายใต้ Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License การอนุญาตให้ใช้ข้อความ เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ของสิ่งพิมพ์ ผู้ใช้ใดๆ เพื่ออ่าน ดาวน์โหลด คัดลอก แจกจ่าย พิมพ์ ค้นหา หรือลิงก์ไปยังบทความฉบับเต็ม รวบรวมข้อมูลเพื่อจัดทำดัชนี ส่งต่อเป็นข้อมูลไปยังซอฟต์แวร์ หรือใช้เพื่อวัตถุประสงค์ทางกฎหมายอื่นใด แต่ห้ามนำไปใช้ในเชิงพาณิชย์หรือด้วยเจตนาที่จะเป็นประโยชน์ต่อธุรกิจใดๆ





