พอดแคสต์ในประเทศไทย

ผู้แต่ง

  • กตญ มหาชนะวงศ์ สุวรรณแพทย์ คณะสัตวศาสตร์และเทคโนโลยีการเกษตร มหาวิทยาลัยศิลปากร วิทยาเขตสารสนเทศเพชรบุรี
  • พิสิษฐ์ สุวรรณแพทย์ คณะสัตวศาสตร์และเทคโนโลยีการเกษตร มหาวิทยาลัยศิลปากร วิทยาเขตสารสนเทศเพชรบุรี

DOI:

https://doi.org/10.14456/iarj.2021.14

คำสำคัญ:

พอดแคสต์ในประเทศไทย, พอดแคสต์, พอดแคสเตอร์

บทคัดย่อ

          จุดกำเนิดพอดแคสต์ในประเทศไทย มาจากผู้ฟังพอดแคสต์สนใจมาเป็นผู้จัดรายการพอดแคสต์เป็นงานอดิเรก เนื้อหาของพอดแคสต์ขึ้นกับความสนใจของผู้จัดรายการ จุดเปลี่ยนของรายการพอดแคสต์ในประเทศไทย จากงานอดิเรกมาเป็นการจัดรายการเพื่อเข้าถึงของผู้บริโภค เริ่มต้นจากสำนักข่าวออนไลน์ โดยยกระดับคุณภาพของรายการพอดแคสต์ มีการลงทุนอุปกรณ์อัดรายการ และตัดต่อรายการแบบมืออาชีพลักษณะรายการ จำแนกเป็น พอดแคสต์หลากประเด็น และพอดแคสต์เฉพาะด้าน รายได้ จากผู้ฟังผ่านการขายบัตรกิจกรรม รายได้จากค่าโฆษณา และการจัดรายการพอดแคสต์ เพื่อสนับสนุนแบรนด์สินค้าต่าง ๆ ซึ่งในปัจจุบันพอดแคสเตอร์ ไม่สามารถมีรายได้หลักจากการทำพอดแคสต์เพียงอย่างเดียว พอดแคสเตอร์ ในปัจจุบันแบ่งได้เป็น 2 ประเภท ได้แก่ พอดแคสเตอร์ประเภทบุคคล และกลุ่มบุคคล ที่จัดพอดแคสเป็นงานอดิเรก หรือพอดแคสเตอร์ที่มีรายการพอดแคสต์ของตนเอง และพอดแคสเตอร์ผู้จัดทำรายการในนามบริษัทและองค์กร หรือพอดแคสเตอร์ผู้รับจ้างเป็นพอดแคสเตอร์ที่จัดรายการตามเนื้อหาที่ผู้จ้างต้องการ การเติบโตของพอดแคสต์ในประเทศไทย ในปัจจุบันจำนวนผู้ฟังพอดแคสต์มีเพิ่มขึ้น แต่ไม่ได้เพิ่มแบบทวีคูณ ในขณะที่ผู้จัดรายการพอดแคสต์มีเพิ่มมากขึ้น และองค์กรที่เข้ามาจัดพอดแคสต์ก็เพิ่มมากขึ้นเช่นกัน แต่พบว่าพอดแคสต์ในระดับองค์กร ไม่ค่อยได้รับการประชาสัมพันธ์ ทำให้มีผู้ใช้บริการเข้าฟังน้อย สิ่งที่พอดแคสต์ในประเทศไทยควรพัฒนาคือ การสร้างคอนเทนต์ที่มีความน่าสนใจ น่าติดตาม และมีลักษณะเฉพาะตัว เพื่อให้พอดแคสต์ในประเทศไทยเติบโตและยั่งยืน

เอกสารอ้างอิง

ชนินทร เพ็ญสูตร. (2561). พอดแคสต์ สื่อทางเลือกใหม่: กรณีศึกษาเปรียบเทียบระหวางสหรัฐอเมริกาและไทย. วารสารวิชาการ กสทช. (3), 272-289.

นับทอง ทองใบ. (2562). หนังสือประมวลบทความ (Proceedings) การประชุมวิชาการระดับชาติและนานาชาติ มหาวิทยาลัยศรีปทุม ครั้งที่ 14 ประจำปี 2562 เรื่อง วิจัยและนวัตกรรมเพื่อประเทศไทย 4.0. มหาวิทยาลัยศรีปทุม : โรงพิมพ์ มหาวิทยาลัยศรีปทุม.

ปวรรัตน์ ระเวง. (2563). การวิเคราะห์เนื้อหาพ็อดคาสท์ : บริการโอทีทีในกิจการกระจายเสียงของประเทศไทย. วารสารวิชาการ กสทช. (5), 213-231.

วรัญญา ติโลกะวิชัย และ จิตติมา คงรัตนประเสริฐ. (2564). การใช้พอดแคสต์เพื่อส่งเสริมการพัฒนาทักษะพนักงานในอุตสาหกรรมโลจิสติกส์ ช่วงสถานการณ์ Covid-19. วารสารการบัญชีและการจัดการ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 13 (2), 26-41.

อาลี ปรียากร และ กุลทิพย์ ศาสตระรุจิ. (2561). แนวทางการผลิตรายการกระจายเสียงผ่านรูปแบบรายการพอดแคสต์ในประเทศไทย. วารสารนิเทศศาสตร์, 36 (3), 47-58.

Campbell, G. (2005). There’s something in the air: Podcasting in education. EDUCAUSE Review, 40 (6), 32–47.

Edison Research and Triton Digital. (2017). THE PODCAST CONSUMER 2017 #PodCon17. (Online). สืบค้นเมื่อ 19 พฤษภาคม 2564 จาก https://bit.ly/2rkxgEI

Hammersley, B. (2004). Audible revolution. (Online). สืบค้นเมื่อ 1 มิถุนายน 2564 https://bit.ly/2 CKgCqS

Rainsbury, J. W., & McDonnell, S. M. (2006). Podcasts: an educational revolution in the making?. Journal of the Royal Society of Medicine, 99 (9), 481-482.

The Nielson Company. (2017). Nielsen Podcast Insights: A Marketer’s Guide to Podcasting (Q3 2017). [Online] สืบค้นเมื่อวันที่ 19 พฤษภาคม 2564 จาก https://www.nielsen.com/us/en/insights/report /2017/nielsen-podcast-insights-q3-2017/#.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2021-06-30

รูปแบบการอ้างอิง

สุวรรณแพทย์ ก. ม. ., & สุวรรณแพทย์ พ. . (2021). พอดแคสต์ในประเทศไทย. Interdisciplinary Academic and Research Journal, 1(3), 39–46. https://doi.org/10.14456/iarj.2021.14

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิชาการ