การพัฒนาความสามารถในการอ่านออกเสียงและสะกดคำศัพท์ภาษาอังกฤษด้วยวิธีการสอนแบบโฟนิกส์ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนชุมชนบ้านบุ่งเลิศ

Kacha Rungpawaree; Parichart  Prasertsang

doi:10.60027/iarj.2025.287428

Authors

Kacha Rungpawaree Roi-Et Rajabhat University, Thailand https://orcid.org/0009-0000-0645-6701
Parichart Prasertsang Roi-Et Rajabhat University, Thailand https://orcid.org/0000-0003-1101-649X

DOI:

https://doi.org/10.60027/iarj.2025.287428

Keywords:

The Abilities in English Vocabulary Pronunciation and Spelling, Using the Phonics Teaching Method

Abstract

Background and Aims: The major problem in the pronunciation and spelling of English vocabulary of grade 4 students at Chumchonbanbunglert School, Moeiwadi District, Roi-Et Province, is the lack of understanding of the relationship between letters and sounds. The phonics teaching method provides a systematic approach to help students learn pronunciation and spelling effectively. This study aimed to examine: 1) evaluate the effectiveness of the instructional model based on the 75/75 efficiency criterion; 2) compare students’ English pronunciation and spelling abilities with the 75 percent proficiency benchmark; and 3) compare students’ learning achievement before and after the phonics teaching method.

Methodology: This study employed a pre-experimental design using a one-group pretest-posttest design. The sample was selected through cluster random sampling and consisted of 13 grade 4 students from Chumchonbanbunglert School. The research instruments included: 1) lesson plans, 2) an English pronunciation and spelling proficiency assessment, and 3) a learning achievement test. The data were analyzed using percentages, means, standard deviations, and t-test statistics.

Results: The results of this study were: 1) the instructional process demonstrated an efficiency at 85.70/81.03, which was higher than the standard criterion set at 75/75; 2) the English pronunciation and spelling abilities were significantly higher than the 75 percent benchmark, with the statistical significance at the .05 level; and 3) the post-teaching learning achievement scores were significantly higher than the pre-teaching scores, with the statistical significance at the .05 level.

Conclusion: The implementation of the phonics teaching method effectively enhanced the English pronunciation and spelling abilities of grade 4 students. The students gained a clearer understanding of the relationship between letters and sounds, and were able to practice pronunciation and spelling accurately by phonics principles. The results of this study could be applied as a guideline for English language instruction at other educational levels, particularly in kindergarten and early primary education, which is a critical period for foundational language skill development. Furthermore, the results could serve as supporting information for the development and design of English language curricula by integrating the phonics teaching method with a variety of learning activities that are appropriate to the students’ context.

References

กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). ตัวชี้วัดและสาระการเรียนรู้แกนกลาง กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาต่างประเทศ ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

เกียรติศักดิ์ กรุณา, สมบัติ คชสิทธิ์, & พิทักษ์ นิลนพคุณ. (2567). การพัฒนาทักษะการอ่านออกเสียงภาษาอังกฤษและผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคำศัพท์ โดยใช้วิธีการสอนแบบโฟนิกส์ร่วมกับเทคนิคช่วยจำของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 2. วารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ฯ, 11(2), 577.

จุฑารัตน์ วิลัยรัตน์, & เตชาเมธ เพียรชนะ. (2565). การพัฒนาความสามารถในการออกเสียงภาษาอังกฤษโดยวิธีการสอนแบบโฟนิกส์ของนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 1. วารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ฯ, 9(3), 502–513.

ซิลมีย์ มนูญดาหวี. (2566). การพัฒนาความสามารถในการอ่านออกเสียงคำภาษาอังกฤษโดยใช้การจัดการเรียนการสอนแบบโฟนิกส์ (Phonics) ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. สารนิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.

ณัฐริกา พลพิทักษ์. (2566). การพัฒนาทักษะการอ่านออกเสียงภาษาอังกฤษโดยใช้การสอนแบบโฟนิกส์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 17(3), 39–48.

ถิรวัฒน์ ตันทนิส. (2555). การศึกษาปัญหาการออกเสียงภาษาอังกฤษ และกลวิธีการเรียนการออกเสียงภาษาอังกฤษของนักศึกษาสหวิทยาการ ชั้นปีที่ 3 มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. วารสารภาษาและภาษาศาสตร์, 13(1), 81–102.

เบญญาภา ธนกรธัญโชค. (2565). การพัฒนาความสามารถด้านการอ่านคำศัพท์ภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 โดยใช้วิธีการสอนแบบโฟนิกส์ร่วมกับวิธีการเพื่อนช่วยเพื่อน โรงเรียนบ้านยาง จังหวัดอุตรดิตถ์. การค้นคว้าอิสระ กศ.ม. (ภาษาอังกฤษ), มหาวิทยาลัยนเรศวร.

ปิยพร เกื้ออนันต์. (2564). การพัฒนาความสามารถด้านการอ่านและเขียนคำศัพท์ภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 โดยใช้วิธีการสอนแบบโฟนิกส์ร่วมกับการใช้สื่อประสม การเสริมแรง และเพื่อนช่วยเพื่อน. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.

รัชดากาญจน์ ใยดี. (2565). การพัฒนาทักษะการอ่านออกเสียงคำศัพท์ภาษาอังกฤษโดยใช้แบบฝึกทักษะการอ่านออกเสียงแบบโฟนิกส์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4. การค้นคว้าอิสระปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยนเรศวร.

รัตตินันท์ ทูลศิริ, & นิธิดา อดิภัทรนันท์. (2565). การใช้วิธีการสอนแบบโฟนิกส์เพื่อส่งเสริมความสามารถในการออกเสียงภาษาอังกฤษและความรู้คำศัพท์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 22(4), 193.

โรงเรียนชุมชนบ้านบุ่งเลิศ. (2566). รายงานผลการประเมินตนเองของสถานศึกษา ประจำปีการศึกษา 2566. ร้อยเอ็ด: โรงเรียนชุมชนบ้านบุ่งเลิศ.

สิรินธร์ ณ วาโย. (2563). การศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 โดยใช้วิธีการสอนแบบโฟนิกส์. สารนิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ.

อุษา อินทรณรงค์, & สิริรัตน์ นาคิน. (2565). การพัฒนาทักษะการอ่านออกเสียงภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 โดยวิธีการสอนแบบโฟนิกส์. วารสารราชพฤกษ์, 20(3), 207–208.

Hornby, A. S. (2000). Oxford Advanced Learner's Current English. Oxford University Press.

Jones, S. A., & Deterding, D. (2007). Phonics and beginning reading: A practical guide for teachers in Southeast Asia. McGraw-Hill Education (Asia).

Morley, J. (1991). The pronunciation component in teaching English to speakers of other languages. TESOL Quarterly, 20(3), 481–520.

Paris, A. S. (2019). Phonic approach in teaching reading. International Journal of Multicultural and Multireligious Understanding, 6(3), 204–210.

Spafford, C. A., & Grosser, G. S. (2005). Dyslexia and reading difficulties: Research and resource guide for working with all struggling readers (2nd ed.). Pearson Education.