แนวทางการปรับตัวขององค์กรภาคอุตสาหกรรมการบินและบริการขนส่งทางอากาศภายใต้สถานการณ์พลิกโฉมทางธุรกิจเพื่อรองรับการเปิดเสรีการขนส่งทางอากาศ ของประเทศไทย

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ครั้งนี้ 1) เพื่อศึกษาลักษณะการดำเนินงานของภาคธุรกิจอุตสาหกรรมการบินและบริการขนส่งทางอากาศภายใต้สถานการณ์พลิกโฉมทางธุรกิจ 2) เพื่อศึกษาองค์ประกอบของแนวทางการปรับตัวขององค์กรภาคอุตสาหกรรมการบินและบริการขนส่งทางอากาศภายใต้สถานการณ์พลิกโฉมทางธุรกิจ และ 3) เพื่อพัฒนาแบบจำลองสมการโครงสร้างแนวทางการปรับตัวขององค์กรภาคอุตสาหกรรมการบินและบริการขนส่งทางอากาศภายใต้สถานการณ์พลิกโฉมทางธุรกิจเพื่อรองรับการเปิดเสรีการขนส่งทางอากาศของประเทศไทย การวิจัยนี้ใช้ระเบียบวิธีการวิจัยแบบผสมผสานระหว่างเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ กลุ่มตัวอย่างเชิงปริมาณ ได้แก่ ผู้บริหารที่รับผิดชอบด้านนโยบายและด้านที่เกี่ยวข้องในองค์กรภาคอุตสาหกรรมการบินและบริการขนส่งทางอากาศ จำนวน 500 ราย ส่วนกลุ่มตัวอย่างเชิงคุณภาพ ได้แก่ ผู้เชี่ยวชาญด้านธุรกิจอุตสาหกรรมการบินและบริการขนส่งทางอากาศ จำนวน 15 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถามและแบบสัมภาษณ์ สถิติที่ใช้ในการวิจัยเชิงปริมาณ ได้แก่ สถิติเชิงพรรณา สถิติอ้างอิง และสถิติเชิงพหุ ส่วนเชิงคุณภาพใช้การวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า แนวทางการปรับตัวขององค์กรภาคอุตสาหกรรมการบินและบริการขนส่งทางอากาศภายใต้สถานการณ์พลิกโฉมทางธุรกิจเพื่อรองรับการเปิดเสรีการขนส่งทางอากาศของประเทศไทยที่มีค่าเฉลี่ยสูงที่สุด ด้านการตอบสนองต่อความต้องการ ได้แก่ การสร้างความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับคู่ค้าทุกระดับ ด้านการเปลี่ยนแปลงทางดิจิทัล ได้แก่ การออกแบบโมเดลธุรกิจที่สอดคล้องกับการเปลี่ยนแปลงทางดิจิทัลตามกระบวนทัศน์ที่เปลี่ยนแปลงไป ด้านการปรับแนวความคิดหรือพฤติกรรม ได้แก่ การให้ความรู้ความเข้าใจแก่บุคลากรต่อวงจรการดำเนินธุรกิจและรูปแบบการเปลี่ยนแปลงแบบพลิกโฉมในแวดวงธุรกิจยุคเศรษฐกิจดิจิทัล และด้านการบริหารจัดการทรัพยากร ได้แก่ การออกแบบการทำงานด้วยโครงสร้างและการประสานงานโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อให้บรรลุผลสำเร็จตามเป้าหมาย ส่วนผลการทดสอบสมมติฐานพบว่า ธุรกิจภาคพื้นดินและบริการจะให้ความสำคัญต่อแนวทางการปรับตัวขององค์กรภาคอุตสาหกรรมการบินและบริการขนส่งทางอากาศภายใต้สถานการณ์พลิกโฉมทางธุรกิจเพื่อรองรับการเปิดเสรีการขนส่งทางอากาศของประเทศไทยไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ผลการวิเคราะห์ตัวแบบจำลองสมการโครงสร้างที่ได้พัฒนาขึ้นพบว่า ผ่านตามเกณฑ์การประเมินมีความสอดคล้องกลมกลืนกับข้อมูลเชิงประจักษ์ โดยมีค่าระดับความน่าจะเป็นของไคสแควร์เท่ากับ 0.09 ค่าไคสแควร์สัมพัทธ์เท่ากับ 1.108 ค่าดัชนีวัดระดับความสอดคล้อง เท่ากับ 0.952 และค่าดัชนีรากของค่าเฉลี่ยกำลังสองของการประมาณค่าความคลาดเคลื่อนเท่ากับ 0.015 ส่วนผลการวิจัยเชิงคุณภาพพบว่า ผู้เชี่ยวชาญเห็นด้วยกับแนวทางดังกล่าวและเหมาะสำหรับการนำไปใช้ในเป็นแนวทางในการปรับตัวรวมถึงการกำหนดรูปแบบทางธุรกิจเพื่อการเรียนรู้และเติบโตต่อไป