Motivations Influencing the Intention to Take Examination for Governmental Personnel of Gen Z in the Northeast Region by Thai University Students
Keywords:
Government Officer Examination, Generation Z, Motivation, Northeast RegionAbstract
The research aimed to study the motivations influencing the intention to take the examination to be governmental personnel of Generation Z in the Northeast Region of Thailand. The research was done quantitatively. The sample was Generation Z in the Northeast Region who intended to take the examination by applying the quota sampling method of 500 samples from education institutions in the 20 Northeastern provinces. The research instrument was a questionnaire, divided into 3 parts: the general information applied checklist method; the motivations and intention to take examination applied 5-scale of Likert scale. The questionnaire has a reliability value of 0.89. The data analysis was done using frequency, percentage, mean, and standard deviation for general information and the level of motivations and intention, and multiple regression analysis was applied to analyze the relationship between the motivations and intention to take the examination. There were 401 completed questionnaires that were taken for further analysis. The findings presented that Generation Z had the overall motivation to take
the examination at the low level (= 2.51, S.D. = 1.21), and had the intention to take
the examination at the medium level ( = 2.71, S.D. = 1.10). The motivations influencing the intention to take the examination to be governmental personnel of Generation Z in the Northeast Region of Thailand were cultural motivation (Beta = 0.26), personal motivation (Beta = 0.25), psychological motivation (Beta = 0.24), and societal motivation (Beta = 0.16). The suggestion was that the family played a very important role in Gen Z’s decision and they should foster their children to serve in the public sector in order to make a change in the society and the country.
References
กฎ ก.พ. ว่าด้วยการให้ข้าราชการพลเรือนสามัญซึ่งมีอายุครบหกสิบปีบริบูรณ์รับราชการต่อไป (2562, 20 มิถุนายน). ราชกิจจานุเบกษา. เล่มที่ 136, ตอนที่ 78 ก หน้า 13-14.
คุณิตา ไตรอังกูร. (2562). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจเลือกเข้าทำงานในองค์กรของกลุ่ม Generation Z. (สารนิพนธ์ปริญญาการจัดการมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยมหิดล.
จีรนันท์ ไวยศรีแสง. (2552). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจเลือกประกอบอาชีพของนักศึกษาระดับปริญญาตรีในสถาบันอุดมศึกษาของรัฐและเอกชนในเขตกรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาพัฒนาสังคม). กรุงเทพฯ: สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
ทวีศักดิ์ ฉิมแก้ว และแก้วตา ผู้พัฒนพงศ์. (ม.ป.ป.). ปัจจัยจูงใจที่มีผลต่อกระบวนการตัดสินใจเลือกประกอบอาชีพของนักศึกษาระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยรามคำแหง. จาก http://www.ba-abstract.ru.ac.th/AbstractPdf/2561-2-1_1564637248.pdf.
ไทยรัฐออนไลน์. (2563, 6 กุมภาพันธ์). ถล่มทลาย! ยอดผู้สมัครสอบ ก.พ. 2563 ทะลุครึ่งล้าน. จาก https://www.thairath.co.th/news/local/bangkok/1766330.
บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
เบญจธรรม ดิสกุล และ มณฑล สรไกรกิติกูล. (2561). เบื้องลึกของการเป็นข้าราชการ: แรงจูงใจในการบริการสาธารณะและสวัสดิการ. วารสารธุรกิจปริทัศน์, 10(1), 55-71.
ประภาพร สุปัญญา. (2564). พัฒนาการของแนวคิดทุน: บริบทสังคมอีสาน. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี, 9(1), 1-16. จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/UDRUAJ/article/view/247100/168759.
ไปรยา อรรคนิตย์. (2562). ปัจจัยที่มีผลต่อการส่งต่อ (Share) วีดีโอคอนเทนต์ออนไลน์ผ่านทางสื่อ Social Media (โซเชียลมีเดีย) ของวัยรุ่น Gen Z. (การค้นคว้าอิสระ นิเทศศาสตรมหาบัญฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
พระครูปริยัตติกิตติธำรง. (2555). ค่านิยมเปลี่ยนแปลงเพราะสังคมเปลี่ยนไป. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 1(1), 13-29.
พัชสิรี ชมภูคำ และ ณัฐธิดา จักรภีร์ศิริสุข. (2563). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความพึงพอใจและแรงจูงใจในการทำงาน: กรณีศึกษาเปรียบเทียบคนเจเนอเรชัน Y และเจเนอเรชัน Z ในเขตกรุงเทพมหานคร. จุฬาลงกรณ์ธุรกิจปริทัศน์, 42(3), 1-18. จาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/CBSReview/article/download/243001/164849/.
เพ็ญนภา บุญหล้า. (2559). การตัดสินใจเลือกรับราชการของกลุ่ม Generation Z ในจังหวัดปราจีนบุรี. จาก http://www.advanced-mba.ru.ac.th/advanced-mba-2559/homeweb/7096-IS/Publish/2_2562/prachinburi1/no-6124100217-PCB1.pdf.
ศิริจรรยา เครือวิริยะพันธ์ และโอปอล์ สุวรรณเมฆ. (2563). รูปแบบการดำเนินชีวิตของผู้บริโภคกลุ่มเจเนอเรชั่นแซท. วารสารบริหารธุรกิจศรีนครินทรวิโรฒ, 11(1), 23-43. จาก http://ejournals.swu.ac.th/index.php/MBASBJ/article/view/13145/10736.
ศิริชัย กาญจนวาสี, ทวีวัฒน์ ปิตยานนท์ และ ดิเรก ศรีสุโข. (2544). การเลือกใช้สถิติที่เหมาะสมสำหรับการวิจัย (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: บุญศิริการพิมพ์.
ศิริวรรณ เสรีรัตน์, ปริญ ลักษิตานนท์ และศุภร เสรีรัตน์. (2552). การบริหารการตลาดยุคใหม่. กรุงเทพฯ: เพชรจรัสแสงแห่งโลกธุรกิจ.
สำนักบริหารการทะเบียน กรมการปกครอง. (2564). สถิติประชากรทางการทะเบียนราษฎร (รายเดือน). จาก https://stat.bora.dopa.go.th/stat/statnew/statMONTH/statmonth/#/mainpage.
สุรพล พรมกุล. (2554). ระเบียบวิธีวิจัยทางรัฐศาสตร์. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.
อภิณัฏฐ์ ทรัพย์มาก และ เนตรนภา ไวทย์เลิศศักดิ์ (ยาบุชิตะ). (2559). ปัจจัยจูงใจในการเลือกอาชีพรับราชการ ก่อนและหลักการประกาศใช้พระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ. 2551: กรณีศึกษาสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ. วารสารบริหารธุรกิจ เศรษฐศาสตร์ และการสื่อสาร, 11(1), 83-97.
The Matter. (2563, 4 กันยายน). สถิติคนสมัครสอบภาค ก. เป็นข้าราชการ เฉพาะปีนี้ พุ่งกว่า 6 แสนคน จนที่นั่งเต็ม เกินยอดที่รับสมัครได้เกือบแสนคน. จาก https://thematter.co/brief/brief-1599231601/122797.
Cochran, W.G. (1977). Sampling techniques (3rd Edition). New York: John Wiley & Sons.
Feldman, R.S. (2011). Understanding Psychology (10th Edition). New York: McGraw-Hill.
Schaffer, K. F. (1972). Vocational Interests and Emotional Maladjustment. (Unpublished Ph.D. Dissertation, The Ohio State University).
Stefanov, S., Terziev, V., & Banabakova, V. (2018). The Understanding of Security in the Postmodern Society. Proceedings of ADVED 2018 – 4th International Conference on Advances in Education and Social Sciences. Turkey: Istanbul.
Strauss, W. & Howe, N. (1991). Generations: The History of America’s Future. New York: William Morrow and Company, Inc.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2022 Phayao University
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ผู้นิพนธ์ต้องรับผิดชอบข้อความในบทนิพนธ์ของตน มหาวิทยาลัยพะเยาไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยกับบทความที่ตีพิมพ์เสมอไป ผู้สนใจสามารถคัดลอก และนำไปใช้ได้ แต่จะต้องขออนุมัติเจ้าของ และได้รับการอนุมัติเป็นลายลักษณ์อักษรก่อน พร้อมกับมีการอ้างอิงและกล่าวคำขอบคุณให้ถูกต้องด้วย
The authors are themselves responsible for their contents. Signed articles may not always reflect the opinion of University of Phayao. The articles can be reproduced and reprinted, provided that permission is given by the authors and acknowledgement must be given.
