แนวคิดการจัดการเรียนรู้แบบเชิงรุกขั้นพื้นฐานและ การประยุกต์ใช้ในการจัดการเรียนรู้ทางพลศึกษา
คำสำคัญ:
การจัดการเรียนรู้แบบเชิงรุก , การจัดการเรียนรู้แบบเชิงรุกขั้นพื้นฐาน, การจัดการเรียนรู้พลศึกษาบทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อนำเสนอผลการสังเคราะห์แนวความคิดด้านการจัดการเรียนรู้แบบเชิงรุก (Active Learning) สู่กระบวนการจัดการเรียนรู้แบบเชิงรุกในลำดับขั้นพื้นฐาน (Basic Active Learning) ทางพลศึกษา โดยการจัดการเรียนรู้แบบเชิงรุกขั้นพื้นฐาน สามารถแบ่งองค์ประกอบออกเป็น 6 ส่วนด้วยกัน ประกอบด้วย 1) การอธิบายเนื้อหาการเรียนรู้ที่มีความครอบคลุม และกระชับ 2) การแบ่งผู้เรียนออกเป็นกลุ่ม 3) การกำหนดประเด็นปัญหาหรือข้อคำถามในการเรียนรู้ 4) การศึกษาค้นคว้าหาความรู้และการมีส่วนร่วมในการลงมือปฏิบัติของผู้เรียน 5) การกระตุ้นและส่งเสริมความถนัดหรือความสามารถของผู้เรียนแต่ละบุคคล และ 6) การอภิปรายผลการเรียนรู้ร่วมกันในชั้นเรียน ทั้งนี้จากแนวคิดการจัดการเรียนรู้แบบเชิงรุกขั้นพื้นฐานดังกล่าว ครูพลศึกษาสามารถนำไปประยุกต์ใช้ให้มีความเหมาะสมสอดคล้องกับบริบทของชนิดกีฬา จำนวนผู้เรียน ระดับช่วงชั้นที่ทำการสอน ตลอดจนความพร้อมของสื่อ วัสดุ และอุปกรณ์ที่มีอยู่ รวมถึงต้องอาศัยเทคนิคและทักษะขั้นสูงในการออกแบบกิจกรรมการเรียนรู้ ตามหลักการและลำดับขั้นตอนทางพลศึกษาที่ถูกต้องเพื่อให้การจัดกิจกรรมการเรียนรู้ต่าง ๆ เหล่านั้น มีประสิทธิภาพและเกิดประโยชน์ในการพัฒนาผู้เรียนได้อย่างเต็มศักยภาพ
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2562). แนวทางการนิเทศเพื่อพัฒนาและส่งเสริมการจัดการเรียนรู้เชิงรุก (Active Learning) ตามนโยบายลดเวลาเรียน เพิ่มเวลารู้. สืบค้น 18 ตุลาคม 2564, จาก http://academic.obec.go.th/images/document/1603180137_d_1.pdf.
นันทรัตน์ ศรีสวัสดิ์. (2560). แนวทางการพัฒนาการสอนกีฬาบาสเกตบอล ตามกระบวนการสอนแบบการเรียนรู้เชิงรุก. (วิทยานิพนธ์ วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาวิทยาศาสตร์การออกกำลังกายและการกีฬา). ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา.
ปรียานุช พรหมภาษิต. (2558). คู่มือการจัดการเรียนรู้. กำแพงเพชร: คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฎกำแพงเพชร.
วรศักดิ์ เพียรชอบ. (2561). รวมบทความเกี่ยวกับปรัชญา หลักการ วิธีสอน และการวัด เพื่อประเมินผลทางการศึกษา. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วารินทร์พร ฟันเฟื่องฟู. (2562). การจัดการเรียนรู้ Active Learning ให้สำเร็จ. วารสารวไลยอลงกรณ์ปริทัศน์ (มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์), 9(1), 135-145.
ศักดิ์ศรี ปาณะกุล. (2556). หลักสูตรละการจัดการเรียนรู้. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
Felder, R.M. (2015). Active Learning: An Introduction. Retrieved October 18, 2020, from https://www.researchgate.net/publication/242102584.pdf.
Romanow, D. (2020). Using Active Learning, Group Formation, and Discussion to Increase Student Learning: A Business Intelligence Skills Analysis. Journal of Information Systems Education, 31(3), 218-231.
Smith, A.D., et al. (2020). Implementing Physically Active Learning: Future Directions for Research, Policy, and Practice. Journal of Sports and Health Science, 9(1), 41-49.
University of Toronto. (2015). Active Learning and Adapting Teaching Techniques. Retrieved October 18, 2020, from https://tatp.utoronto.ca/wp-content/uploads/sites/2/Active-Learning-and-Adapting-Teaching-Techniques_TATP1.pdf.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2022 มหาวิทยาลัยพะเยา
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ผู้นิพนธ์ต้องรับผิดชอบข้อความในบทนิพนธ์ของตน มหาวิทยาลัยพะเยาไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยกับบทความที่ตีพิมพ์เสมอไป ผู้สนใจสามารถคัดลอก และนำไปใช้ได้ แต่จะต้องขออนุมัติเจ้าของ และได้รับการอนุมัติเป็นลายลักษณ์อักษรก่อน พร้อมกับมีการอ้างอิงและกล่าวคำขอบคุณให้ถูกต้องด้วย
The authors are themselves responsible for their contents. Signed articles may not always reflect the opinion of University of Phayao. The articles can be reproduced and reprinted, provided that permission is given by the authors and acknowledgement must be given.
