ผลการประเมินรูปแบบการบริหารงานกิจการนักศึกษาเพื่อพัฒนาทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ของสถาบันอุดมศึกษาในกำกับของรัฐ

ผู้แต่ง

  • ภคภรณ์ ก่อเกิด นิสิตปริญญาเอก สาขาวิชาการบริหารการศึกษา วิทยาลัยการศึกษา มหาวิทยาลัยพะเยา
  • ธิดาวัลย์ อุ่นกอง วิทยาลัยการศึกษา มหาวิทยาลัยพะเยา
  • สมบัติ นพรัก วิทยาลัยการศึกษา มหาวิทยาลัยพะเยา
  • นันทิมา นาคาพงศ์ อัศวรักษ์ ภาควิชาการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร

คำสำคัญ:

การบริหารงานกิจการนักศึกษา, ทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21, การประเมินรูปแบบ

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อประเมินความเป็นประโยชน์และความเป็นไปได้ของรูปแบบการบริหารงานกิจการนักศึกษา เพื่อพัฒนาทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ของสถาบันอุดมศึกษาในกำกับของรัฐ คือ การประเมินความเป็นประโยชน์และความเป็นไปได้ของรูปแบบการบริหารงานกิจการนักศึกษาโดยแจกแบบสอบถามไปยังผู้บริหาร อาจารย์ และเจ้าหน้าที่ด้านกิจการนักศึกษาของสถาบันอุดมศึกษาในกำกับของรัฐ เพื่อประเมินความเป็นประโยชน์และความเป็นไปได้ จำนวน 21 แห่ง รวม 936 คน โดยใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบเป็นสัดส่วน (Proportional Sampling) ตามจำนวนที่เทียบจากตารางของ Krejcie & Morgan ได้จำนวน 274 คน หรือมากกว่า โดยได้รับแบบสอบถามที่เก็บมาได้จริง จำนวน 220 ฉบับ คิดเป็นร้อยละ 80.29

ผลการประเมินความเป็นประโยชน์และความเป็นไปได้จากผู้ใช้รูปแบบการบริหารงานกิจการนักศึกษา เพื่อพัฒนาทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ของสถาบันอุดมศึกษาในกำกับของรัฐ พบว่า ความเป็นประโยชน์และความเป็นไปได้ของรูปแบบโดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก โดยองค์ประกอบด้านปัจจัยนำเข้าอยู่ในระดับมาก

เอกสารอ้างอิง

กองกิจการนิสิต สำนักงานอธิการบดีมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. คู่มือปฏิบัติงาน กองกิจการนิสิต มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. สืบค้น 25 กรกฎาคม 2560. จากhttp://www.sa.ku.ac.th/report/pocket.pdf.

ประชุม รอดประเสริฐ. (2543). นโยบายและการวางแผนหลักการและทฤษฎี. (พิมพ์ครั้งที่ 4) กรุงเทพฯ: เนติ กุลการพิมพ์, 67.

ปริยากร มนูเสวต. (2553). รูปแบบการบริหารงานกิจการนักศึกษาที่มีประสิทธิผลของมหาวิทยาลัยเอกชนในประเทศไทย. (วิทยานิพนธ์ระดับดุษฏีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา), กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย.

มิตร ทองกาบ. (2558). การสร้างและพัฒนารูปแบบการบริหารงานกิจการนักศึกษาสำหรับการศึกษาในระดับอุดมศึกษาของเอกชน. สืบค้น 10 ตุลาคม 2557. จากhttp://journalgrad.ssru.ac.th/index.php/issue14/article/view/391/382.

วัลลภา เทพหัสดิน ณ อยุธยา. (2544). การพัฒนานิสิตนักศึกษา. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

วุฒิพงษ์ ศรีจันทร์, จำนง แจ่มจันทรวงษ์ และ วีรพันธุ์ ศิริฤทธิ์. (2561). ทักษะการบริหารสถานศึกษาในศตวรรษที่ ของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงราย เขต 2. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยพะเยา, 6(2), 124 – 139. จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/Humanties-up/article/view/196552/136662.

สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา. (2551). กิจกรรมนักศึกษากับการพัฒนาคุณภาพบัณฑิต. กรุงเทพฯ: สำนักงานส่งเสริมและพัฒนาศักยภาพนักศึกษา.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2559). แผนการศึกษา พ.ศ.2560 -2579. สืบค้น 25 มีนาคม 2562. จาก http://backoffice.onec.go.th/uploaded/Outstand/2017-EdPlan60-79.pdf.

สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา. (2560). กรอบแผนอุดมศึกษาระยะยาว 15 ปี ฉบับที่ 3 (พ.ศ. 2560-2574). กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2560). ยุทธศาสตร์ชาติ ระยะ 20 ปี (พ.ศ. 2560 – 2579).

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2555). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 11 (พ.ศ.2555 - 2559). กรุงเทพฯ.

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2560). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 (พ.ศ.2560 - 2564). กรุงเทพฯ.

สำนักงานคณะกรรมการอุดมศึกษา. (2561). ยุทธศาสตร์การพัฒนานิสิต นักศึกษาในสถาบันอุดมศึกษา (พ.ศ. 2560-2564). สำนักส่งเสริมและพัฒนาศักยภาพนักศึกษา.

สุเมธ แย้มนุ่น. (2558). การดำเนินการจัดทำแผนอุดมศึกษาระยะยาว 15 ปี ฉบับที่ 3 (พ.ศ. 2560-2574) และแผนพัฒนาการศึกษาระดับอุดมศึกษา ฉบับที่ 12 (พ.ศ. 2560-2564). สืบค้น 25 มีนาคม 2562. จาก http://www.stou.ac.th/Offices/Opr/planning/pl_main_v2.1/roadmap20/Document/07.pdf.

Good, C.V. (1973). Distionary of Education. New York: Mc Graw-Hill Bock Company.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2021-06-18

รูปแบบการอ้างอิง

ก่อเกิด ภ., อุ่นกอง ธ., นพรัก ส., & นาคาพงศ์ อัศวรักษ์ น. (2021). ผลการประเมินรูปแบบการบริหารงานกิจการนักศึกษาเพื่อพัฒนาทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ของสถาบันอุดมศึกษาในกำกับของรัฐ. Trends of Humanities and Social Sciences Research, 9(1), 1–14. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/Humanties-up/article/view/252461

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย