An Approach to Developing Tourism Marketing in Samut Sakhon Province
Keywords:
Development, Tourism Marketing, Samut Sakhon ProvinceAbstract
This research aims 1) to study ways of developing tourism marketing in Samut Sakhon province; 2) to study the demographic and behavioural characteristics of Thai tourists travelling in Samut Sakhon province; 3) to study the opinion of Thai tourists regarding the tourism marketing mix in Samut Sakhon province; and 4) to investigate how the opinions of Thai tourists regarding the tourism marketing mix vary according to demographic factors. This research was conducted using quantitative methods. A questionnaire was employed to collect data from 400 participants. The data were analyzed by percentage, average, and standard deviation. The statistical method used to test assumptions in this research is the one-way ANOVA or F test.
The results of the research indicate that most Thai tourists desire to travel in order to relax and find fulfilment in life. Faith and religious belief is another important reason for travelling, as well as the desire to visit a variety of tourist site attractions. Factors that can encourage tourists to travel include advertisements, promotion, and other writing to suggest tourist attractions to them. The most popular tourist sites are religious places such as “San Phan Tai Nora-Singh” or sacred shrines. Tourists learn about interesting tourist sites through the internet and feel impressed with the tourism activities at the tourist sites. The most popular community for tourists is the “Phan Tai Nora-Singh community”. In terms of tourism marketing, the factor that concerns tourists the most is “Product” (average 3.80), and the factor that concerns them the least is “People” (average 3.22).
References
กลุ่มงานยุทธศาสตร์และข้อมูลเพื่อการพัฒนาจังหวัด สำนักงานจังหวัดสมุทรสาคร. (2561). แผนพัฒนาจังหวัด 4 ปี (พ.ศ. 2561-2564) จังหวัดสมุทรสาคร. สมุทรสาคร: สำนักงานจังหวัดสมุทรสาคร.
ณหทัย จันทร์ผล. (2556). การผลิตสารคดีเพื่อการประชาสัมพันธ์สถานที่ท่องเที่ยวจังหวัดสมุทรสาคร. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยสยาม.
เดวิด สโคว์ซิลล์. (2561). World Travel and Tourism Council: WTTC ไทยติดโผชาติท่องเที่ยวเร็วที่สุดในโลก. สืบค้น 9 มิถุนายน 2561, จากhttp://www.bangkokbiznews.com/news2detail/747014.
บุญเลิศ จิตตั้งวัฒนา. (2542). การพัฒนาการท่องเที่ยวแบบยั่งยืน. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
เบญจวรรณ จันทร์จารุวงศ์. (2559). ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาด 7Ps ที่มีผลต่อการตัดสินใจเลือกใช้บริการเครือข่ายโทรศัพท์มือถือเคลื่อนที่เอไอเอสในเขตกรุงเทพฯและปริมณฑล. (การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ปกรณ์สิทธิ ฐานา. (2560). กระบวนการสร้างมารยาทของสังคมไทย. (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ปิยวรรณ คงประเสริฐ. (2551). การท่องเที่ยวเชิงนิเวศแบบบูรณาการเพื่อการวางแผนพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนที่เกาะพะงัน จังหวัดสุราษฎร์ธานี. (ปริญญานิพนธ์วิทยาศาสตร์มหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
พงษ์ภาณุ เศวตรุนทร์. (2561). ไทยเที่ยวไทยรายได้ต่ำเป้าชี้สัญญาณเตือนปรับตัวปี 61. สืบค้น มิถุนายน 2561, จาก http://www.bangkokbiznews.com/news/detail/788995.8.
ภัทรพร พันธุรี. (2515). การจัดกิจกรรมการท่องเที่ยวเชิงอาหารโดยผ่านประสบการณ์ของนักท่องเที่ยวในประเทศไทย. วารสารเทคโนโลยีภาคใต้, 8(2), 27-38.
ศิริวรรณ เสรีรัตน์, ศุภกร เสรีรัตน์, องอาจ ปทะวานิช และ ปริญ ลักษิตานนท์. (2546). การบริหารการตลาดยุคใหม่. กรุงเทพฯ: ธีระฟิล์มและไซเท็กซ์.
ศิริวรรณ เสรีรัตน์. (2550). นโยบายผลิตภัณฑ์และราคา (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.
สำนักพัฒนาส่งเสริมการบริหารราชการจังหวัด สป. (2561). แผนพัฒนากลุ่มจังหวัดภาคกลางตอนล่าง 2. สืบค้น 1 ตุลาคม 2561, จาก http://www.pad.moi.go.th/index.php?option=comcontent&task=&id=216&Itemid=439.
โสภิตา รัตนสมโชค. (2558). ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาด (7Ps) ที่มีอิทธิพลต่อความพึงพอใจในการใช้บริการรถไฟฟ้าเฉลิมพระเกียรติ (บีทีเอส) ของประชากรในกรุงเทพมหานคร. (การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
Boone, L. E. and Kurtz, D. L. (1995). Contemporary marketing (8th ed.). Unites States: The Dryben Press Harcourt Bruce College.
Semenik, R. J. (2002). Promotion & integrated marketing communications. Ohio: South-Western.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2021 Phayao University
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ผู้นิพนธ์ต้องรับผิดชอบข้อความในบทนิพนธ์ของตน มหาวิทยาลัยพะเยาไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยกับบทความที่ตีพิมพ์เสมอไป ผู้สนใจสามารถคัดลอก และนำไปใช้ได้ แต่จะต้องขออนุมัติเจ้าของ และได้รับการอนุมัติเป็นลายลักษณ์อักษรก่อน พร้อมกับมีการอ้างอิงและกล่าวคำขอบคุณให้ถูกต้องด้วย
The authors are themselves responsible for their contents. Signed articles may not always reflect the opinion of University of Phayao. The articles can be reproduced and reprinted, provided that permission is given by the authors and acknowledgement must be given.