ทัศนคติของนักศึกษาต่อการสูบบุหรี่ อิเล็กทรอนิกส์และบุหรี่มวน
คำสำคัญ:
ทัศนคติ, บุหรี่อิเล็กทรอนิกส์, บุหรี่มวนบทคัดย่อ
การวิจัยเรื่อง ทัศนคติของนักศึกษาต่อการสูบบุหรี่อิเล็กทรอนิกส์และบุหรี่มวนมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาทัศนคติ ระดับความรู้ และเพื่อเปรียบเทียบทัศนคติของนักศึกษาต่อการสูบบุหรี่อิเล็กทรอนิกส์และบุหรี่มวน ใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงปริมาณ มีกลุ่มตัวอย่าง คือ นักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทาปีการศึกษา 2561 จำนวน 400 คน ซึ่งได้มาจากการสุ่มตัวอย่างของทาโร่ ยามาเน่ (Taro yamane) เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลได้แก่แบบสอบถามเกี่ยวกับข้อมูลทั่วไปของผู้ตอบแบบสอบถาม แบบทดสอบความรู้เกี่ยวกับโทษของการสูบบุหรี่ที่ผู้วิจัย สร้างขึ้นและทำการวิเคราะห์ข้อมูลโดยหาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าความเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบ การเปรียบเทียบค่าเฉลี่ยของตัวแปร 2 กลุ่ม (T-test) ค่าเฉลี่ยของตัวแปรตั้งแต่ 2 กลุ่มขึ้นไป One-Way ANOVA (F-test) ผลการศึกษาพบว่า ทัศนคติต่อการสูบบุหรี่อิเล็กทรอนิกส์และการสูบบุหรี่มวน กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่มีความเห็นต่อการสูบบุหรี่ในระดับปานกลาง (X= 3.08, S.D = 2.90) ระดับความรู้เกี่ยวกับโทษของการสูบบุหรี่อิเล็กทรอนิกส์กับการสูบบุหรี่มวนอยู่ในระดับปานกลาง (X= 6.80, S.D = 1.74) และการเปรียบเทียบทัศนคติของนักศึกษาต่อการสูบบุหรี่อิเล็กทรอนิกส์และบุหรี่มวน พบว่ากลุ่มตัวอย่างที่มีเพศ อายุ สถานภาพการอยู่อาศัย และความรู้เกี่ยวกับโทษของบุหรี่แตกต่างกันมีทัศนคติต่อการสูบบุหรี่อิเล็กทรอนิกส์และบุหรี่มวนไม่แตกต่างกัน ส่วนกลุ่มตัวอย่างที่มีระดับชั้นปี รายได้ และการทดลองบุหรี่แตกต่างกันมีทัศนคติต่อการสูบบุหรี่อิเล็กทรอนิกส์และบุหรี่มวนแตกต่างกัน
References
จินตนา ยูนิพันธุ์ และคณะ. (2553). คู่มือเลิกบุหรี่การคิดเลิกบุหรี่: แนวทางการตัดสินใจ. กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วนจำกัดพรีวัน.
ณัฐพงษ์ สายตรี และคณะ. (2556). พฤติกรรมการสูบบุหรี่ของนักศึกษาภาคปกติ มหาวิทยาลัยราชภัฎจันทรเกษม. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฎจันทรเกษม.
ปยารี พิริยะอุดมพร. (2543). พฤติกรรมสุขภาพเกี่ยวกับการป้องกันการเสพติดยาบ้าของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นจังหวัดนนทบุรี. (ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต วิชาเอกสุขศึกษา). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
พงษ์สันต์ เสนีย์ศรีสกุล. (2556). ทัศนคติที่มีต่อการสูบบุหรี่ของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น โรงเรียนชุมชนวัดหนองรี ตำบลหนองรี อำเภอเมืองชลบุรี. (วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการภาครัฐและภาคเอกชน วิทยาลัยการบริหารรัฐกิจ). ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา.
พรรณปพร ลีวิโรจน์, บุญรัตน์ โง้วตระกูล และ ดาริกา กูลแก้ว. (2560). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการสูบบุหรี่ของวัยรุ่นนอกระบบการศึกษา และผลการพัฒนาโปรแกรมการปรับความคิดและพฤติกรรมเพื่อลดการสูบบุหรี่. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 37(4), 75-91.
วันจักร น้อยจันทร์, ชาญคณิต กฤตยา สุริยะมณี, พิศาล มุขแจ้ง และ นัยนา น้อยจันทร์. (2561). ปัจจัยที่มีผลต่อการกระทำความผิดในคดีโจรกรรมรถยนต์และรถจักรยานยนต์ของผู้ต้องขัง ในเรือนจำเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารสวนสุนันทาวิชาการและวิจัย, 12(1), 1-14.
ศศิธร ชิดนายี และ วราภรณ์ ยศทวี. (2561). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการสูบบุหรี่ของวัยรุ่นจังหวัดอุตรดิตถ์. วารสารวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี อุตรดิตถ์, 10(1), 83-93.
ฝ่ายธุรการ. (2561). สถิติจำนวนนักศึกษาลงทะเบียน. สืบค้น 21 กันยายน 2561, จาก http://reg.ssru.ac.th/downloads/ student_statistics/registered_2561_3.xlsx?v=2.
สมเกียรติ วัฒนศิริชัยกุล. (2550). วิชาการสุขภาพ การควบคุมการบริโภคยาสูบ สำหรับบุคลากรและนักศึกษาวิชาชีพด้านสุขภาพ. กรุงเทพฯ: เครือข่ายวิชาชีพสุขภาพเพื่อสังคมไทย ปลอดบุหรี่.
สุภาวดี ศิริพิน. (2552). ทัศนคติที่มีต่อการสูบบุหรี่ของนักเรียนอาชีวศึกษาอายุ 15-20 ปีวิทยาลัยการอาชีพบางแก้วฟ้า ตำบลบางพระ อำเภอนครชัยศรี จังหวัดนครปฐม. (วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการภาครัฐและภาคเอกชนบัณฑิต). กรุงเทพฯ: วิทยาลัยมหาวิทยาลัยศิลปากร.
Gibson, J. L. (2000). Organizations Behavior (7th ed.). Boston: Irwin.
Good, CV. (1973). Dictionary of Education. New York: McGraw-Hill Book.
Yamane, Taro. (1975). Statistics: and Introductory analysis. 2 ed. New York: Harper and Row.
Yamin, c.K., Bitton, a., & Bates, D.W. (2010). E-Cigarettes: A rapidly growing Internet phenomenon. Annals of internal Medicine, 153(9), 707-609.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2021 มหาวิทยาลัยพะเยา
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ผู้นิพนธ์ต้องรับผิดชอบข้อความในบทนิพนธ์ของตน มหาวิทยาลัยพะเยาไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยกับบทความที่ตีพิมพ์เสมอไป ผู้สนใจสามารถคัดลอก และนำไปใช้ได้ แต่จะต้องขออนุมัติเจ้าของ และได้รับการอนุมัติเป็นลายลักษณ์อักษรก่อน พร้อมกับมีการอ้างอิงและกล่าวคำขอบคุณให้ถูกต้องด้วย
The authors are themselves responsible for their contents. Signed articles may not always reflect the opinion of University of Phayao. The articles can be reproduced and reprinted, provided that permission is given by the authors and acknowledgement must be given.
