การศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนิสิต สาขาวิศวกรรม อุตสาหการ คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยพะเยา
คำสำคัญ:
การวิเคราะห์เชิงสถิติ, การศึกษาความสัมพันธ์, ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนบทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนิสิตคณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยพะเยา ซึ่งมีอัตราการลาออกกลางคัน (Dropout Rate) ของนิสิตชั้นปีที่ 1 อยู่ในสัดส่วนสูง และนิสิตมีผลการเรียนอยู่ในระดับต่ำ โดยศึกษาและวิเคราะห์ข้อมูลกลุ่มตัวอย่างนิสิตสาขาวิชาวิศวกรรมอุตสาหการ จำนวน 78 คน โดยดำเนินการรวบรวมปัจจัยที่คาดว่าจะส่งผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน นั่นคือ ข้อมูลนิสิตเกี่ยวกับช่องทางการรับเข้าศึกษา ขนาดของโรงเรียน ผลการศึกษาระดับมัธยมปลาย ผลคะแนนสอบ O-NET เกรดเฉลี่ยสะสมชั้นปีที่ 1 และการสัมภาษณ์จากนิสิตโดยตรง เพื่อนำมาวิเคราะห์ข้อมูลด้วยโปรแกรมสำเร็จรูปทางสถิติ (SPSS) และสร้างสมการถดถอยแสดงความสัมพันธ์ของปัจจัยที่เกี่ยวข้อง โดยพิจารณา 2 ส่วนหลัก คือ การเปรียบเทียบคู่ปัจจัย และ การวิเคราะห์ปัจจัยสำคัญที่ส่งผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนิสิต ผลการวิเคราะห์พบว่า โครงการรับเข้าที่แตกต่างกันไม่มีผลต่อเกรดเฉลี่ยสะสม (GPA) ส่วนขนาดโรงเรียนที่แตกต่างกันมีผลต่อเกรดเฉลี่ยสะสม (GPA) ของปีการศึกษาแรก นอกจากนั้น คะแนน O-NET 3 กลุ่มวิชา (คณิตศาสตร์ วิทยาศาสตร์ อังกฤษ) สามารถนำมาคาดการณ์เกรดเฉลี่ยสะสม (GPA) ด้วยสมการถดถอยแสดงความสัมพันธ์ของปัจจัย ประโยชน์หลักที่ได้จากงานวิจัยนี้ คือ ผู้สอนสามารถนำมาเป็นแนวทางการวางแผนการพัฒนาปรับปรุงการจัดการเรียนการสอนของหลักสูตรให้เกิดประสิทธิภาพและประสิทธิผลยิ่งขึ้น และปรับระดับความรู้พื้นฐานของนิสิตให้อยู่ในระดับเดียวกันก่อนเข้าสู่การเรียนการสอนระดับอุดมศึกษา
References
เทอดศักดิ์ โกไศยกานนท์. (2559). รายงานการประเมินตนเอง (Self-Assessment Report: SAR) ประจำปีการศึกษา 2558, 14-20, 30 กันยายน 2559. คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยพะเยา.พะเยา.
William Mendenhall & Terry Sincich. Statistics for Engineering and the Science. 5th ed. Prentice Hall, Inc; 2007. P.496-582.
กองบริการการศึกษา มหาวิทยาลัยพะเยา. (2559). ข้อบังคับมหาวิทยาลัยพะเยา ว่าด้วย การศึกษาระดับปริญญาตรี พ.ศ. 2553. คู่มือนิสิตระดับปริญญาตรี ปริญญาตรีคู่ขนาน 2 ปริญญา และปริญญาตรีควบปริญญาโท. หน้า 15.
พรจันทร์ โพธินาค, สมุทร ชำนาญ และสุรัตน์ ไชยชมภู. (2557). ปัจจัยที่ส่งอิทธิผลต่อสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนิสิตที่มีผลการเรียนต่ำกว่าเกณฑ์ มหาวิทยาลัยบูรพา. วารสารการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยบูรพา. ปีที่ 8 ฉบับที่ 1. หน้า 47 – 62.
สุธาทิพย์ จรรยาอารีกุล. (2539). ปัญหาการเรียน ส่วนตัว สังคม ของนักศึกษาวิทยาลัยเทคนิค สังกัดกรมอาชีวศึกษาในกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. หน้า 3.
สุกฤตา เส็งเข็ม, สำราญ มีแจ้ง และเทียมจันทร์ พานิชย์ผลินไชย. (2556). ปัจจัยที่ส่งผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนิสิตคณะทันตแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร. วารสารมหาวิทยาลัยนเรศวร. ปีที่ 21 ฉบับที่ 3. หน้า 79 - 91.
รุ่งฤดี กล้าหาญ. (2557). ปัจจัยที่ส่งผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนภาคปฏิบัติของนิสิตพยาบาล ชั้นปีที่ 3 มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. วารสารพยาบาลทหารบก. ปีที่ 15 ฉบับที่ 3. หน้า 412-420.
สมเกียรติ ไทยปรีชา, วรรณี อึ้งสิทธิพูนพร และพัลลภ สุวรรณฤกษ์. (2555). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการสอบตกในรายวิชาพื้นฐานของนิสิต มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน ระหว่างปีการศึกษา 2551-2553. การประชุมวิชาการแห่งชาติ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน ครั้งที่ 9. หน้า 2155-2160.
ประไพศรี สุทัศน์ ณ อยุธยา และพงศ์ชนัน เหลืองไพบูลย์. (2551). การออกแบบและการวิเคราะห์การทดลอง. (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ท้อป จำกัด.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
ผู้นิพนธ์ต้องรับผิดชอบข้อความในบทนิพนธ์ของตน มหาวิทยาลัยพะเยาไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยกับบทความที่ตีพิมพ์เสมอไป ผู้สนใจสามารถคัดลอก และนำไปใช้ได้ แต่จะต้องขออนุมัติเจ้าของ และได้รับการอนุมัติเป็นลายลักษณ์อักษรก่อน พร้อมกับมีการอ้างอิงและกล่าวคำขอบคุณให้ถูกต้องด้วย
The authors are themselves responsible for their contents. Signed articles may not always reflect the opinion of University of Phayao. The articles can be reproduced and reprinted, provided that permission is given by the authors and acknowledgement must be given.
