ผลของโปรแกรมการฝึกแม่ไม้มวยไทยที่ส่งผลต่อสมรรถภาพทางกายที่สัมพันธ์กับสุขภาพของนักศึกษา สาขาพลศึกษาชั้นปีที่ 1 คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ วิทยาเขตสมุทรสาคร
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลและเปรียบเทียบผลของโปรแกรมการฝึกแม่ไม้มวยไทยที่มีต่อสมรรถภาพทางกายที่สัมพันธ์กับสุขภาพของนักศึกษาสาขาพลศึกษา ชั้นปีที่ 1 คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ วิทยาเขตสมุทรสาคร กลุ่มตัวอย่างเป็นนักศึกษาชั้นปีที่ 1 จำนวน 64 คน ได้มาจากการคัดเลือกแบบเฉพาะเจาะจง ดำเนินการฝึกตามโปรแกรมเป็นระยะเวลา 8 สัปดาห์ สัปดาห์ละ 3 วัน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ โปรแกรมการฝึกแม่ไม้มวยไทย และแบบทดสอบสมรรถภาพทางกายที่สัมพันธ์กับสุขภาพ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียวชนิดวัดซ้ำ (One-Way Repeated Measures ANOVA) พร้อมการทดสอบรายคู่ด้วยวิธีบอนเฟอโรนี
ผลการวิจัยพบว่า หลังการฝึกสัปดาห์ที่ 4 และสัปดาห์ที่ 8 กลุ่มทดลองมีสมรรถภาพทางกายที่สัมพันธ์กับสุขภาพด้านความอ่อนตัว ความแข็งแรงของกล้ามเนื้อ ความอดทนของกล้ามเนื้อ และความอดทนของระบบไหลเวียนเลือดและหัวใจ เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ขณะที่ดัชนีมวลกายไม่พบความแตกต่างในทุกช่วงการฝึก ผลการวิจัยสะท้อนให้เห็นว่าโปรแกรมการฝึกแม่ไม้มวยไทยเป็นกิจกรรมการออกกำลังกายที่มีประสิทธิภาพในการพัฒนาสมรรถภาพทางกายที่สัมพันธ์กับสุขภาพ และสามารถนำไปประยุกต์ใช้ในการจัดการเรียนการสอนหรือกิจกรรมส่งเสริมสุขภาพสำหรับนักศึกษาด้านพลศึกษาได้อย่างเหมาะสม
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ความคิด ข้อวิพากษ์ในวารสารเป้นสิทธิของผู้เขียน สมาคมสุขศึกษา พลศึกษา และสันทนาการแห่งประเทศไทยไม่จำเป็นต้องเห็นชอบด้วยเสมอไป เพื่อให้เกิดความหลากหลายในความคิดและความสร้างสรรค์
เอกสารอ้างอิง
เกวรีน สุขม. (2563). ผลของการออกกำลังกายด้วยมวยไทยที่มีต่อความสามารถในการทรงตัวและความอ่อนตัวในผู้สูงอายุไทย. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ.
เจริญธงมวยไทย. (2562). ทักษะแม่ไม้มวยไทยกับการพัฒนาความแข็งแรงของแกนกลางลำตัว. กรุงเทพฯ: เจริญธงมวยไทย.
ทนงศักดิ์ ทองศรีสุข. (2560). ผลของโปรแกรมการกำกับตนเองในการออกกำลังกายด้วยทักษะมวยไทยต่อการพัฒนาสมรรถภาพทางกายของประชาชนที่ไม่ออกกำลังกายเป็นประจำ. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ.
พีรวิชญ์ คล้ายพรหม, และ สุธนะ ติงศภัทิย์. (2561). การออกกำลังกายโดยใช้ทักษะมวยไทย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
มนัสนันท์ ศรีภูธร. (2564). ผลของการใช้โปรแกรมการออกกำลังกายด้วยแอโรบิคมวยไทยที่ส่งผลต่อสมรรถภาพทางกายเพื่อสุขภาพของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ.
วายุ กาญจนศร. (2562). การออกกำลังกายด้วยคีตะมวยไทย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์โอเดียนสโตร์.
ยุทธนา สังขวรรณ. (2555). การออกกำลังกายเพื่อควบคุมน้ำหนักและเสริมสร้างสมรรถภาพทางกาย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์โอเดียนสโตร์.
สำราญ สุขแสวง. (2560). การพัฒนารูปแบบการออกกำลังกายด้วยศิลปะมวยไทยที่มีผลต่อสมรรถภาพทางกายสำหรับผู้สูงอายุ. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ.
สุพิชชา วงค์จันทร์. (2557). ผลของการเต้นคีตะมวยไทยแอโรบิกที่มีต่อสมรรถภาพทางกาย. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ.
อาภา วงศ์ธนะกิจ, สุรชัย แสงทอง และพัชรี ศรีสุข. (2561). การออกกำลังกายเพื่อสุขภาพและสมรรถภาพทางกาย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Harris, N. K., Wood, M., & Watsford, M. L. (2017). Muay Thai circuit training: Effects on aerobic capacity and cardiovascular responses. Journal of Sports Science and Medicine, 16(3), 380–387.
Thomson, J. (1991). Introduction to exercise physiology. New York, NY: Macmillan Publishing.
