สมรรถภาพทางกายของนักศึกษามหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเลือกแบบทดสอบและสร้างเกณฑ์สมรรถภาพทางกายของนักศึกษามหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ ประชากรในการวิจัยเป็นนักศึกษาชั้นปีที่ 1 จำนวนทั้งสิ้น 1,407 คน เป็นนักศึกษาชาย 959 คน และนักศึกษาหญิง 448 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบทดสอบสมรรถภาพทางกาย จำนวน 9 รายการประกอบด้วย 1) ดัชนีมวลกาย 2) นั่งงอตัวข้างหน้า 3) ดันพื้น
60 วินาที 4) ลุกนั่ง 60 วินาที 5) ยืนยกขาขึ้น-ลง 3นาที 6) ยืนกระโดดไกล 7) วิ่งเก็บของ 3 จุด 8) ยืนบนไม้ สูง
1 นิ้ว และ 9) จับไม้บรรทัดด้วยนิ้วมือ โดยผ่านการคัดเลือกจากผู้ทรงคุณวุฒิโดยการทำสนทนากลุ่ม (Focus group) และหาความตรงเชิงเนื้อหา (Content validity) โดยผู้เชียวชาญจำนวน 5 คน ได้ค่าดัชนีความสอดคล้อง (Index of item-objective congruence: IOC ) เท่ากับ 0.80-1.00 วิเคราะห์ข้อมูลโดยการ
หาค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตาฐานและคะแนนที (T-Score)
ผลการวิจัยพบว่าแบบทดสอบสมรรถภาพทางกายสำหรับนักศึกษามหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือมีความตรงเชิงเนื้อหาและเกณฑ์ปกติสมรรถภาพทางกายที่สร้างขี้นโดยใช้คะแนนที โดยมีเกณฑ์การประเมิน 5 ระดับคือ สูงมาก สูง ปานกลาง ต่ำและต่ำมาก สามารถใช้ในการประเมินสมรรถภาพ
ทางกายสำหรับนักศึกษานักศึกษามหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือได้
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ความคิด ข้อวิพากษ์ในวารสารเป้นสิทธิของผู้เขียน สมาคมสุขศึกษา พลศึกษา และสันทนาการแห่งประเทศไทยไม่จำเป็นต้องเห็นชอบด้วยเสมอไป เพื่อให้เกิดความหลากหลายในความคิดและความสร้างสรรค์
เอกสารอ้างอิง
กองวิทยาศาสตร์การกีฬา, ฝ่ายวิทยาศาสตร์การกีฬา การกีฬาแห่งประเทศไทย. (2546). แบบทดสอบสมรรถภาพทางกายอย่างง่ายของการกีฬาแห่งประเทศไทย. กรุงเทพฯ: การกีฬาแห่งประเทศไทย.
กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2562). แบบทดสอบและเกณฑ์มาตรฐานสมรรถภาพทางกายของประชาชนอายุ 19–59 ปี. กรุงเทพฯ: สำนักวิทยาศาสตร์การกีฬา กรมพลศึกษา.
เก็จกนก เอื้อวงศ์ และพิชิต ฤทธิ์จรูญ. (2556). การสนทนากลุ่ม: เทคนิคการเก็บข้อมูลเชิงคุณภาพที่มีประสิทธิภาพ (Focus Group Discussion: Effective Qualitative Data Collection Technique). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เกษมสันต์ พานิชเจริญ ระพีพัฒน์ เดือนเพ็ญศรี ประทีป ปุณวัฒนา เอกยศ มานะสม ปนัดดา จูเภาล์ และโสภณ อาภรณ์ศิริโรจน์. (2562). สมรรถภาพทางกายของนิสิตสาขาวิชาพลศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา. วารสารวิชาการ, 13(1), 110–118.
คมกริช เชาว์พานิชล ว่าที่ร้อยตรีศิริชัย ศรีพรหม พรเพ็ญ ลาโพธิ์ และวาสิฏฐี เทียมเท่าเกิด. (2556). แบบทดสอบและเกณฑ์สมรรถภาพทางกายเพื่อสุขภาพสำหรับนิสิตชั้นปีที่ 1 มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน. วารสารการศึกษาและพัฒนาสังคม, 9(1), 34–42.
ฐิติวัสส์ รัตนเย็นใจ และวรพงษ์ แย้มงามเหลือ. (2564). สมรรถภาพทางกายของนักเรียนโรงเรียนสาธิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ฝ่ายมัธยม. วารสารสุขศึกษา พลศึกษา และสันทนาการ, 47(2), 70–79.
Lopes, V. P., & Rodrigues, L. P. (2021). The role of physical fitness on the relationship between motor competence and physical activity: Mediator or moderator? Journal of Motor Learning and Development, 9(3), 456–469.
O'Keeffe, B. T., Donnelly, A. E., & MacDonncha, C. (2020). Test–retest reliability of student-administered health-related fitness tests in school settings. Pediatric Exercise Science, 32(1), 48–57.
Sookhanaphibarn, T., & Choensawat, W. (2015). Standardized test system of health-related physical fitness for Thai college students. Procedia Manufacturing, 3, 1527–1534.
Villaseca-Vicuña, R., Pérez-Contreras, J., Merino-Muñoz, P., Aedo-Muñoz, E., González Jurado, J. A., & Zabaloy, S. (2022). Effects of COVID-19 lockdown on body composition and physical performance of elite female football players. Women in Sport and Physical Activity Journal, 30(1), 44–52.
Weston, K. L., Pasecinic, N., & Basterfield, L. (2019). A preliminary study of physical fitness in 8- to 10-year-old primary school children from North East England in comparison with national and international data. Pediatric Exercise Science, 31(2), 229–237.
