การศึกษาความต้องการจำเป็นสิ่งอำนวยความสะดวกทางการกีฬา ของมหาวิทยาลัยมหิดล ศาลายา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับความคาดหวังและความพึงพอใจของผู้ใช้บริการ
ที่มีต่อสิ่งอำนวยความสะดวกสนามกีฬาและสถานที่ออกกำลังกายของมหาวิทยาลัยมหิดล วิทยาเขตศาลายา
และ 2) เพื่อจัดลำดับความต้องการจำเป็นในการพัฒนาของผู้ใช้บริการที่มีต่อสิ่งอำนวยความสะดวกสนามกีฬาและสถานที่ออกกำลังกายของมหาวิทยาลัยมหิดล วิทยาเขตศาลายา โดยเก็บรวบรวมข้อมูลเชิงปริมาณ ด้วยแบบสอบถามกับกลุ่มตัวอย่างจำนวน 402 คน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์เชิงเนื้อหา
ผลการศึกษาพบว่า 1) ระดับความคาดหวังและความพึงพอใจของผู้ใช้บริการส่วนใหญ่อยู่ในระดับมาก 2) การจัดลำดับความต้องการจำเป็นในการพัฒนาของผู้ใช้บริการ ลำดับแรกคือ ด้านผลิตภัณฑ์หลัก รองลงมา ด้านกายภาพ และด้านบุคคลผู้ให้บริการ
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ความคิด ข้อวิพากษ์ในวารสารเป้นสิทธิของผู้เขียน สมาคมสุขศึกษา พลศึกษา และสันทนาการแห่งประเทศไทยไม่จำเป็นต้องเห็นชอบด้วยเสมอไป เพื่อให้เกิดความหลากหลายในความคิดและความสร้างสรรค์
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2563). แผนพัฒนากีฬาแห่งชาติ ฉบับที่ 7 (พ.ศ. 2565–2570). สืบค้นเมื่อ 8 มีนาคม 2565, จาก http://anyflip.com
กัลยา วานิชย์บัญชา. (2546). สถิติสำหรับงานวิจัย. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ธนธรรมนิติ.
กฤษดา ตั้งชัยศักดิ์ และณรัฐ วัฒนพานิช. (2563). ทัศนคติที่มีต่อการออกกำลังกายและรูปแบบการให้บริการที่คาดหวังและสถานออกกำลังกาย (Fitness center) ของคนวัยทำงานในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารวิชาการสถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ, 6(2), 369–387.
ธัญลักษณ์ หงส์โต และยุวดี วงค์ใหญ่. (2559). ความพึงพอใจและความสำคัญในการใช้บริการสนามกีฬามหาวิทยาลัยมหิดล (รายงานการวิจัย). นครปฐม: งานวิจัยและบริการวิชาการ วิทยาลัยวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีการกีฬา มหาวิทยาลัยมหิดล.
ธีรวุฒิ เอกะกุล. (2543). ระเบียบวิธีวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์และสังคมศาสตร์. อุบลราชธานี: สถาบันราชภัฏอุบลราชธานี.
ภาวินี ชุ่มใจ. (2561). ความต้องการจำเป็นของผู้ใช้บริการต่อคุณภาพบริการศูนย์กีฬามหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง (รายงานการวิจัย). เชียงราย: สำนักวิชาวิทยาศาสตร์สุขภาพ มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง.
วณิสรา เจริญรมย์. (2562). แนวทางการพัฒนาการบริหารจัดการสนามกีฬาสวนเฉลิมพระเกียรติ 80 พรรษา เทศบาลตำบลท่ายาง จังหวัดเพชรบุรี. วารสารสุขศึกษา พลศึกษา และสันทนาการ, 47(1), 198-210.
ศโรธร เร่งสมบูรณ์สุข. (2555). แนวทางการพัฒนาการจัดการศูนย์กีฬาแห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย (วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต), จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เสาวลี แก้วช่วย และถาวร กมุทศรี. (2563). การจัดการอุปกรณ์และสิ่งอำนวยความสะดวกทางการกีฬา. กรุงเทพมหานคร: ไฮสปีดเลเซอร์ปรินต์.
อภิวัฒน์ ปัญญามี. (2564). แนวทางการพัฒนาบริการทางการกีฬาและการออกกำลังกายในสถาบันการพลศึกษา. วารสารสุขศึกษา พลศึกษา และสันทนาการ, 48(1), 60-74.
อุทัยวรรณ ทองสุข. (2560). การประเมินอิทธิพลของสิ่งอำนวยความสะดวกทางการกีฬาของศูนย์กีฬาแห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Adiele, D., & Gundani, D. P. (2018). Assessing management practices of sport facilities and equipment by the municipality council Southern Africa. Master’s thesis, Nazarene University.
Greenwell, T. C., Fink, J. S., & Pastore, D. L. (2002). Assessing the influence of the physical sport facility on customer satisfaction within the context of the service experience. Sport Management Review, 5(2), 129-148.
