ผลแบบเฉียบพลันของการวิ่งระยะสั้นต่อกระบวนการเมตาบอลิซึมของกระดูก

บทคัดย่อ

       การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบผลเฉียบพลันของการวิ่งระยะสั้นบนลู่วิ่งที่มีต่อเมตาบอลิซึมของกระดูกผู้หญิงวัยผู้ใหญ่ตอนต้น โดยเปรียบเทียบการวิ่ง 2 ระยะ คือการวิ่งให้เท้าทั้ง 2 ข้างกระทบพื้นเป็นจำนวน 2,500 ก้าว และ 5,000 ก้าว กลุ่มตัวอย่างเป็นเพศหญิงอายุระหว่าง 18-21 ปี จำนวน 20 คน มีดัชนีมวลกายไม่เกิน 23 กิโลกรัม/(เมตร)² ไม่มีประวัติเป็นโรคกระดูก หรือไม่มีโรคประจำตัวที่ส่งผลต่อขบวนการเมตาบอลิซึมของกระดูก โดยเป็นงานวิจัยเชิงทดลองซึ่งกลุ่มตัวอย่างจะได้รับการเจาะเลือดเพื่อวัดค่า P1NP (Procollagen type I N-terminal propeptine), Osteocalcin (OC) และ CTX กลุ่มตัวอย่างทำการงดอาหารก่อนเจาะเลือดอย่างน้อย 8 ชั่วโมงและต้องไม่มีประจำเดือน  แบ่งกลุ่มตัวอย่างโดยวิธีการสุ่มเป็น 2 กลุ่ม คือกลุ่มควบคุม จำนวน 10 คน ทำการเจาะเลือดครั้งที่ 1 และครั้งที่ 2 ห่างกัน 30 นาที โดยไม่ทำกิจกรรม  และกลุ่มที่ 2 จำนวน 10 คน คือกลุ่มทดลองโดยการวิ่งด้วยความเร็วไม่ต่ำกว่า 8 กิโลเมตร/ชั่วโมง และทำการนับจำนวนที่เท้ากระทบพื้นที่ 2,500 ก้าว และ 5,000 ก้าวโดยทดลองห่างกัน 1 สัปดาห์ ทำการเจาะเลือดก่อนการวิ่ง และทันทีที่สิ้นสุดการวิ่ง สถิติที่ใช้ในการวิจัยคือ ค่าเฉลี่ย (  ) และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) การวิเคราะห์ความแปรปรวนสองมิติแบบวัดซ้ำ(Two-way Multivariate analysis of Variance with Repeated)และการวิเคราะห์ความแปรปรวน One-way Multivariate analysis of Variance หาความแตกต่างเป็นรายคู่ด้วยสถิติ Tukey และกำหนดค่าความมีนัยสำคัญที่ระดับ 0.05

       ผลวิจัยพบว่าการวิ่งเร็วที่เท้าทั้งสองกระทบพื้นจำนวน 5,000 ก้าวทำให้มีการเพิ่มขึ้นของ ค่าP1NP ,OC และ CTX อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ โดยที่จำนวน 2,500 ก้าว มีการเพิ่มขึ้นเพียง P1NP และ CTX ทั้งนี้ยังพบการเพิ่มขึ้นของ OC ที่จำนวนเท้ากระทบพื้น 5,000 ก้าว มากกว่า 2,500 ก้าว อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 สรุปได้ว่า การวิ่งเร็วระยะสั้นที่เท้ากระทบพื้นที่ 2,500 ก้าว และ 5,000 ก้าว ส่งผลต่อกระบวนการ Bone remodeling ในผู้หญิงวัยผู้ใหญ่ตอนต้นได้