ความตระหนักรู้การใช้เวลาว่างและอุปสรรคของการเข้าร่วมการใช้เวลาว่าง ของคนวัยทำงานในเขตกรุงเทพมหานคร
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความตระหนักรู้การใช้เวลาว่าง ศึกษาอุปสรรคของการเข้าร่วม กิจกรรมการใช้เวลาว่างและศึกษาความสัมพันธ์ของการตระหนักรู้การใช้เวลาว่างกับอุปสรรคของการเข้าร่วมกิจกรรมการใช้เวลาว่างของคนวัยทำงานในเขตกรุงเทพมหานคร กลุ่มตัวอย่างเป็นคนวัยทำงานในเขตกรุงเทพมหานคร อายุระหว่าง 18-59 ปี จำนวน 400 คน โดยใช้วิธีการสุ่มแบบหลายขั้นตอน (Multi-stage random sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล เป็นแบบสอบถามที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น มีค่าดัชนีความสอดคล้องเชิงเนื้อหา ระหว่าง 0.60–1.00 และมีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.95
ผลการวิจัยพบว่า1) คนวัยทำงานในเขตกรุงเทพมหานคร มีความตระหนักรู้การใช้เวลาว่างโดยรวม อยู่ในระดับเห็นด้วยอย่างยิ่ง ( = 3.36, S.D. = .351) 2) คนวัยทำงานในเขตกรุงเทพมหานคร มีความคิดเห็นเกี่ยวกับอุปสรรคที่มีต่อการเข้าร่วมการใช้เวลาว่าง โดยรวม อยู่ในระดับไม่เห็นด้วย ( = 2.22, S.D. = .543) 3) ความสัมพันธ์ระหว่างความตระหนักรู้การใช้เวลาว่าง โดยรวมกับอุปสรรคของการเข้าร่วมกิจกรรมการใช้เวลาว่าง โดยรวมของคนวัยทำงานในเขตกรุงเทพมหานคร ไม่มีความสัมพันธ์กัน เมื่อพิจารณารายด้าน พบว่า ความตระหนักรู้การใช้เวลาว่าง ด้านการใช้เวลาว่างด้านประสบการณ์ใช้เวลาว่าง ด้านความสัมพันธ์กับชีวิตด้านความสัมพันธ์กับคุณภาพชีวิต กับอุปสรรคของการเข้าร่วมกิจกรรมการใช้เวลาว่าง ไม่มีความสัมพันธ์ ยกเว้น ด้านความสัมพันธ์กับสังคม มีความสัมพันธ์เชิงลบกับอุปสรรคของการเข้าร่วมกิจกรรมการใช้เวลาว่าง
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ความคิด ข้อวิพากษ์ในวารสารเป้นสิทธิของผู้เขียน สมาคมสุขศึกษา พลศึกษา และสันทนาการแห่งประเทศไทยไม่จำเป็นต้องเห็นชอบด้วยเสมอไป เพื่อให้เกิดความหลากหลายในความคิดและความสร้างสรรค์
เอกสารอ้างอิง
อัมพร เบญจพลพิทักษ์. (2565). ห่วงคนไทยเครียดพุ่ง เสพข่าวเร้าอารมณ์ แนะยึดหลัก “2 ไม่ 1 เตือน”. สืบค้นเมื่อวันที่ 5 มกราคม 2567, จาก https://dmh.go.th/news-dmh/view.asp?id=31667
วณัฐพงศ์ เบญจพงศ์. (2565). การวิเคราะห์องค์ประกอบอุปสรรคของการเข้าร่วมกิจกรรมนันทนาการภายนอกที่พักอาศัยของผู้สูงอายุในเขตกรุงเทพมหานคร.รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์. กรุงเทพฯ:มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
Dattilo, J., & St. Peter, S. (1991). A model for including leisure education in transition services for young adults with mental retardation. Education & Training in Mental Retardation, 26(4), 420–432.
Edginton, C. R., Jordan, D. J., DeGraaf, D. G., & Edginton, S. R. (1992). Leisure and life satisfaction. Lowa: Brown and Benchmark Publishing.
Mundy, J. (1998). Leisure Education: Theory and Practice. IL: Sagamore Publishing.
