ผลของการจัดกิจกรรมเคลื่อนไหวและจังหวะที่มีต่อพฤติกรรมทางสังคมของเด็กปฐมวัย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการจัดกิจกรรมเคลื่อนไหวและจังหวะที่มีต่อพฤติกรรมทางสังคมของเด็กปฐมวัย กลุ่มเป้าหมายที่ใช้ในการศึกษา คือ เด็กชายและเด็กหญิงที่มีอายุระหว่าง 5-6 ปี ที่ศึกษาอยู่ในชั้นอนุบาลปีที่ 3 ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2566 โรงเรียนวัดโคกจ้าหล่า สังกัดสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน (สช.) จำนวน 16 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ คือ แผนการจัดกิจกรรมเคลื่อนไหวและจังหวะ จำนวน 12 แผน และแบบสังเกตพฤติกรรมทางสังคมของเด็กปฐมวัย วิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณโดยใช้ข้อมูลทางสถิติ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพ โดยการวิเคราะห์เนื้อหา และบรรยายเชิงพรรณนาผลการวิจัยพบว่า เด็กปฐมวัยที่ได้รับการจัดกิจกรรมเคลื่อนไหวและจังหวะมีพฤติกรรมทางสังคมหลังการจัดกิจกรรมเคลื่อนไหวและจังหวะทั้งโดยรวมและรายด้านสูงกว่าก่อนการจัดกิจกรรม ด้านที่มีคะแนนเฉลี่ยหลังการทดลองมากที่สุด คือ ด้านการช่วยเหลือ ด้านการแบ่งปัน ด้านการร่วมมือ และด้านการปฏิบัติตามข้อตกลง ตามลำดับ
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ความคิด ข้อวิพากษ์ในวารสารเป้นสิทธิของผู้เขียน สมาคมสุขศึกษา พลศึกษา และสันทนาการแห่งประเทศไทยไม่จำเป็นต้องเห็นชอบด้วยเสมอไป เพื่อให้เกิดความหลากหลายในความคิดและความสร้างสรรค์
เอกสารอ้างอิง
Bandura, A. (1977). Social learning theory: A social cognitive theory. New Jersey: Prentice – Hall.
Erikson Erik H. (1997). The Life Cycle Completed. New York: W. W. Norton.
Gesell, Arnold. (1964). F.L. The Child From Five to Ten. New York : Harpers and Brothers.
Krogh, S.L. and L.L. Lamme. (1983). Learning to Share : How Literature Can Help. Childhood Education. 59(3), 183-192.
Mussen, H., Conger, J.J., & Kagan, J. (1969). Child Development and Personality (3rd ed.).New York: Harper and Row.
Piaget, J. (1952). The origin of intelligence in children. New York: W.W. Norton.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). หลักสูตรการศึกษาปฐมวัย สำหรับเด็กอายุ 3 – 6 ปี กรุงเทพฯ : สำนักวิชาการ และมาตรฐานการศึกษา สำนักงานคณะกรรมการศึกษาขั้นพื้นฐานกระทรวงศึกษาธิการ.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2563). นโยบายและจุดเน้นการปฏิรูปการศึกษาปี งบประมาณ 2563. http://www.moe.go.th.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2564). การพัฒนาเด็กอย่างเป็นองค์รวม. กรุงเทพฯ: พลัสเพรส.
ญาดา ช่อสูงเนิน. (2562). สร้างองค์ความรู้บนพื้นฐานคอนสตรัคติวิสต์. ศึกษาศาสตร์มหาบัณฑิต. สาขาการศึกษาปฐมวัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ตะวัน เทวอักษร. (2556). ทักษะการคิดพื้นฐานสำคัญในการพัฒนาการศึกษาไทย. การพัฒนาทักษะการคิด, 5(13), 4.
ภัสรา เอกมาตร. (2556). การจัดการชั้นเรียนตามทฤษฎีการเรียนรู้ทางสังคมของแบนดูราที่มีต่อพฤติกรรมทางสังคมของเด็กปฐมวัย โรงเรียนบ้านดงคำโพธิ์. การศึกษาค้นคว้าอิสระปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาหลักสูตรและการสอน,มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ.
มณีรัตน์ ลีลา. (2563). การพัฒนาความสามารถในการใช้กล้ามเนื้อมัดใหญ่ของเด็กปฐมวัยระดับชั้นบ้านสาธิตโดยการจัดกิจกรรมเคลื่อนไหวและจังหวะ (รายงานการวิจัยปฏิบัติการในชั้นเรียน). กรุงเทพฯ: คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยสวนดุสิต.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2561) แนวแนะวิธีการเลี้ยงดู ดูแล และพัฒนาเด็กปฐมวัยตาม สมรรถนะ เพื่อเพิ่มคุณภาพเด็กตามวัย 0-5 ปี. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค.
