สมรรถนะของครูพลศึกษากับการจัดการเรียนรู้ในยุคศตวรรษที่ 21
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
สภาพบริบทของสังคมโลกปัจจุบันที่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว ความก้าวหน้าด้านวิทยาศาสตร์เทคโนโลยี ทำให้วิถีการดำเนินชีวิตของมนุษย์เปลี่ยนแปลงไป ประเทศไทยต้องหันกลับมาพิจารณา ทบทวนการปฏิรูปการศึกษาของชาติ เพื่อให้มีคุณภาพในการพัฒนาผู้เรียน ให้เป็นผู้มีความรู้ ความสามารถ ทักษะ และคุณลักษณะที่จำเป็น ในการเผชิญกับความผันผวน และการเปลี่ยนแปลงในยุคศตวรรษที่ 21
การจัดการเรียนรู้พลศึกษา มีจุดมุ่งหมายเพื่อพัฒนาผู้เรียนให้เป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ ทั้ง 5 ด้าน การจัดกิจกรรมการเรียนรู้พลศึกษาให้สามารถนำไปประยุกต์และบูรณาการเชื่อมโยงสู่การพัฒนาผู้เรียน ในยุคศตวรรษที่ 21 ได้นั้น ครูพลศึกษาจำเป็นต้องมีองค์ความรู้ ทักษะ เพื่อนำไปใช้ในการวิเคราะห์ออกแบบการจัดการเรียนรู้ ให้มีความสอดคล้องตามจุดมุ่งหมาย รวมทั้งแก้ไขปรับปรุง และพัฒนารูปแบบวิธีการจัดการเรียนรู้ของตนเอง ให้ตอบสนองต่อทักษะการเรียนรู้ในปัจจุบัน ครูพลศึกษาจำเป็นต้องมีทักษะ หรือสมรรถนะ ในการจัดการเรียนรู้พลศึกษา เพื่อส่งเสริมพัฒนาผู้เรียนในยุคศตวรรษที่ 21 ให้เป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพ ประสิทธิผล และ ผลการวิเคราะห์และสังเคราะห์สภาพปัญหาของการจัดการเรียนรู้รายวิชาพลศึกษาในปัจจุบัน พบว่า สมรรถนะที่จำเป็นของครูพลศึกษากับการจัดการเรียนรู้ในยุคศตวรรษที่ 21 ประกอบด้วย 7 สมรรถนะ ได้แก่ 1) ด้านการพัฒนาตนเอง และวิชาชีพ 2) ด้านพัฒนาผู้เรียนและการจัดการเรียนรู้ 3) ด้านการสื่อสารและการมีมนุษย์สัมพันธ์ที่ดี 4) ด้านคุณธรรมจริยธรรม และจรรยาบรรณวิชาชีพ 5) ด้านการใช้สื่อและเทคโนโลยีดิจิทัล 6) ด้านการปรับตัวต่อการเปลี่ยนแปลง 7) ด้านนวัตกรรมและการวิจัย
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ความคิด ข้อวิพากษ์ในวารสารเป้นสิทธิของผู้เขียน สมาคมสุขศึกษา พลศึกษา และสันทนาการแห่งประเทศไทยไม่จำเป็นต้องเห็นชอบด้วยเสมอไป เพื่อให้เกิดความหลากหลายในความคิดและความสร้างสรรค์
เอกสารอ้างอิง
ฉัตรชัย สูตรสุคนธ์. (2563). สมรรถนะที่พึงประสงค์ของครูผู้สอนกลุ่มสาระการเรียนรู้สุขศึกษาและพลศึกษาในศตวรรษที่ 21 ในกลุ่มเรียนโรงเรียนสวนกุหลายวิทยาลัย. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาพลศึกษา, มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ วิทยาเขตชลบุรี.
ธงชาติ พู่เจริญ. (2559). การพัฒนากลยุทธ์การผลิตครูพลศึกษาในศตวรรษที่ 21. ดุษฎีนิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาสุขศึกษาและพลศึกษา, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
พงษ์เอก สุขใส. (2561). ครูพลในศตวรรษที่ 21. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยฟาร์อีสเทิร์น, 12, 8-2.
ไพฑูรย์ สินลารัตน์ และนักรบ หมี้แสน. (2560). ความเป็นครูและการพัฒนาครูมืออาชีพ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วราพร ดำจับ. (2561). การสื่อสารในยุคดิจิทัล. วารสารสหศาสตร์ศรีปทุม ชลบุรี, 3(1), 46-50.
ศิริวรรณ ฉัตรมณีรุ่งเจริญ และวรางคณา ทองนพคุณ. (2557). ทักษะแห่งศตวรรษที่ 21 ความท้าทายในอนาคต 21st Century Skills: The Challenges Ahead. ภูเก็ต: คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏภูเก็ต.
ุรวีร์ เพียรเพชรเลิศ. (2553). การพัฒนารูปแบบการบริหารจัดการและการจัดการประสบการณ์ วิชาชีพครูในสถาบันอุดมศึกษาของไทย. วิทยานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรการสอน, มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
เสาวลักษณ์ ประมาณ, ต่อศักดิ์ แก้วจรัสวิไล และธีรนันท์ ตันพานิชย์. (2561). สมรรถนะครูพลศึกษา. วารสารศิลปศาสตร์และวิทยาการจัดการ, 9(1), 153-180.
อัสรี สะอีดี, จินตนา สรายุทธพิทักษ์ และรัชนี ขวัญบุญจัน. (2561). การประเมินความต้องการจำเป็นเพื่อเสริมสร้างสมรรถนะครูพลศึกษาในศตวรรษที่ 21 ของครูพลศึกษาในโรงเรียนมัธยมศึกษา. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ, 13(1), 259-268.
