Effects of SAQ Training Program on Agility of Basketball Players in Debsirinromklao School

Main Article Content

Wanwisa Wongphayak
Natchanon Sungpook

Abstract

The purpose of the study were to study and to compare effects of the SAQ training program on agility of basketball players in Debsirinromklao School. 15 male basketball players in the academic year 2562 from Debsirinromklao School were selected through the purposive sampling method.


The research instrument was SAQ training program affecting basketball players’ agility (IOC) range from 0.60 to 1.00. The sample group was given SAQ training program for 8 weeks; 3 days per week (Monday, Wednesday, and Friday) from 4.30 PM to 5.00 PM and was graded the agility by the Illinois Agility Run Test before training, in the fourth week after the program and in the eighth week after the program. Data were analyzed by using the one-way anova with repeated measures, mean, standard deviation, and the significant level at 0.05 was used in the study.


The finding of the study showed that comparing the mean of agility, there was a significant difference of the agility before the training program, in the fourth week after the program, and in the eighth week after the program (Statistical significance at p<0.05). In summary, this SAQ training program affected the agility of basketball players in Debsirinromklao School and can improve agility more efficiently.


 

Article Details

Section
Research Articles

References

กระทรวงศึกษาธิการ. (2552). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.

กอบบุญ แดงสุวรรณ. (2564). ผลของการฝึกความแข็งแรงและพลังของกล้ามเนื้อขาด้วยน้้าหนักตัวที่มีต่อความสามารถในการรีบาวด์กีฬาบาสเกตบอลของนักกีฬาโรงเรียนสุคนธีรวิทย์ จังหวัดนครปฐม. วารสารสุขศึกษา พลศึกษา และสันทนาการ, 47(1). 40-49.

การกีฬาแห่งประเทศไทย. (2548). คู่มือการฝึกกีฬาบาสเกตบอล. กรุงเทพฯ: งานวิชาการกองการฝึกอบรมสำนักพัฒนาบุคลากรกีฬา การกีฬาแห่งประเทศไทย.

จตุรงค์ เหมรา. (2561). หลักการและปฏิบัติการทดสอบสมรรถภาพทางกาย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

จีรนันท์ เจริญชัยภินันท์. (2555). ผลการฝึกรูปแบบ เอส เอ คิว ของนักกีฬาบาสเกตบอลหญิง ทีมมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. วารสารคณะพลศึกษา มศว, 5(1). 140-146.

เจริญ กระบวนรัตน์. (2557). วิทยาศาสตร์การฝึกสอนกีฬา : Science of Coaching. (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพฯ: บริษัท สินธนาก๊อปปี้เซ็นเตอร์ จำกัด.

ชูศักดิ์ เวชแพศย์ และกันยา ปาละวิวัธน์. (2536). สรรีวิทยาการออกกำลังกาย. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: ธรรกมลการพิมพ์.

ถาวร กมุทศรี. (2560). การเสริมสร้างสมรรถภาพทางกาย. กรุงเทพฯ: หจก.มีเดีย เพรส.

ณัฐชนนท์ ซังพุก และคณะ. (2564). การพัฒนาความคล่องแคล่วว่องไวของนักกีฬาฟุตบอลด้วยบันไดลิงอัจฉริยะ. วารสารศึกษาศาสตร์ปริทัศน์, 36(2), 207-217.

ธนัมพร ทองลอง และคณะ. (2560). ผลการฝึกตาราง 9 ช่องและบันไดลิงที่มีต่อปฏิกิริยาตอบสนองของขาในนักเรียนหญิง ใน การประชุมวิชาการ มหาวิทยาลัยมหาสารคามวิจัย ครั้งที่ 13. (หน้า 386-394). มหาสารคาม: มหาวิยาลัยสารคาม.

ธีระศักดิ์ อาภาวัฒนาสกุล. (2552). หลักวิทยาศาสตร์ในการฝึกกีฬา. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

พงศธร จันทุมา. (2565). โปรแกรมการอบอุ่นร่างกายแบบ PAP ร่วมกับการฝึกแบบผสมผสาน ที่มีต่อพลังกล้ามเนื้อขา ความเร็ว ความคล่องแคล่วว่องไว และความทนทานของระบบหัวใจและไหลเวียนเลือดของนักกีฬารักบี้ฟุตบอล. วารสารสุขศึกษา พลศึกษา และสันทนาการ, 48(1). 350-363.

ภัชรี แช่มช้อย. (2542). กีฬาบาสเกตบอล. กรุงเทพมหานคร: บริษัทต้นอ้อ 1999 จำกัด.

วัฒนพงษ์ ศรีธรรมมา และ สุธนะ ติงศภัทิย์. (2558). ผลของการจัดกิจกรรมพลศึกษาโดยใช้เทคนิค เอส เอ คิว เพื่อเสริมสร้างความคล่องแคล่วว่องไวในกีฬาบาสเกตบอลของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น. วารสารอิเล็กทรอนิกส์ทางการศึกษา, 10(2). 362-368.

Alkitani, M. , Aly, B. & Majid, B. A. (2018). The Effect of SAQ Exercise on Physical Fitness Level and Performance of Basketball Players. Journal of Physical Education Research, 5(4). 48-52.

Brown, L. E. and Ferrigno, V. A. (2015). Traning for Speed Agility and Quickness. (3rd ed.). Illinois: Human Kinetics.

Getchell, G. (1979). Physical Fitness A way of life. (2nd ed.). New Jersey: John Wiley and sons.