Effects of High-Intensity Interval Training on Body Weight and Body Mass Index
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purpose of this study was to study the effects of high-intensity interval training on the body weight and body mass index (BMI) of students and personnel of Chitralada Technology Institute. The population was 14 students and personnel who had the BMI more than 23.00 kg/m2 chosen by the purposive sampling method and voluntarily joined this program. The research instruments were questionnaires on personal data, consumer behavior and exercise, high-intensity interval training program, and body weight and BMI record form. Data was collected by measuring body weight and BMI before and after high-intensity interval training. The analysis of personal data used frequency and percentage. Body weight and BMI were analyzed with percentage change, mean, and standard deviation. Hypothesis testing used t-test dependent. The results were as follows:
1) 55 percent of the target group was female, with an average body weight of 73.94
and an average BMI of 26.88.
2) The body weight of the target group before and after the high-intensity interval training was a statistically significant difference at the level of .001, and their BMI before and after the high-intensity interval training was a statistically significant difference at the level of .001.
3) As a suggestion, we should exercise continuously for 30 - 45 minutes per time with a heart rate of 60-70% at least 3 times per week for burning fat.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Critical thinking in journals is the right of the author. The Association of Health Education, Physical Education and Recreation of Thailand is not always required, to create diversity in ideas and creativity.
ความคิด ข้อวิพากษ์ในวารสารเป้นสิทธิของผู้เขียน สมาคมสุขศึกษา พลศึกษา และสันทนาการแห่งประเทศไทยไม่จำเป็นต้องเห็นชอบด้วยเสมอไป เพื่อให้เกิดความหลากหลายในความคิดและความสร้างสรรค์
References
ณัฐพงศ์ วีระทวีพร อรอุมา นาทสีทาและธเนศ แม้นอินทร์. (2560). จิตรลดาสุขภาวะดี ชีวีมีสุข ระยะ 2 รายงานวิจัยทุนสนับสนุนสถาบันเทคโนโลยีจิตรลดา.
ปิยะพงษ์ สายสวาท. (2558). ผลของโปรแกรมการฝึกแบบหนักสลับเบาร่วมกับหลักการความก้าวหน้าต่อดัชนีมวลกายองค์ประกอบของร่างกายและความสามารถในการนำออกซิเจนไปใช้สูงสุดของนักศึกษาหญิงที่มีภาวะน้ำหนักเกินและโรคอ้วน. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาวิทยาศาสตร์, การออกกำลังกายและการกีฬา, มหาวิทยาลัยบูรพา.
ประชาชาติธุรกิจ (2565). โรค NCDs ฆาตกรเงียบที่คุกคามอนาคตประเทศไทย. สืบค้นเมือ1 เมษายน 2565, สืบค้นจาก https://www.prachachat.net/csr-hr/news-846545
สุดาวรรณ วุฒิชาติ. (2565). ผลของการฝึกแบบหนักสลับเบาด้วยรูปแบบการวิ่งหลายทิศทางที่มีต่อสมรรถภาพการใช้ออกซิเจนและสมรรถภาพแบบไม่ใช้ออกซิเจน ในนักกีฬาแบดมินตันรุ่นเยาวชน. วารสารสุขศึกษา พลศึกษา และสันทนาการ, 48 (1), 24-35.
อรนภา ทัศนัยนา. (2561). ผลของโปรแกรมการออกกำลังกายที่มีต่อค่าดัชนีมวลกายและเปอร์เซ็นต์ไขมันของหญิงที่มีภาวะน้ำหนักเกิน. วารสารสุขศึกษา พลศึกษา และสันทนาการ, 44 (1), 303-317.
Pobpad.com. (2016). HIIT สูตรออกกำลังกายลดไขมันใน 30 นาที. สืบค้นเมื่อ 1 มีนาคม 2565, สืบค้นจาก https://www.pobpad.com/hiit.
D'Amuri, A., Maria Sanz, J., Capatti, E., Di Vece, F., Vaccari, F., Lazzer, S., Zuliani, G., Nora, D. E., (2021). Effectiveness of high-intensity interval training for weight loss in adults with obesity: a randomised controlled non-inferiority trial. BMJ Open Sport & Exercise Medicine journal, 7 (3), 1-10.
Robinson, K. M. (2020). HIIT (High-Intensity Interval Training). Retrieved 14 May 2022, From https://www.webmd.com/fitness-exercise/a-z/high-intensity-interval-training-hiit
Sijie, T., Hainai, Y., Fengying, Y., Jianxiong W. (2012). High intensity interval exercise training in overweight young women. J Sports Med Phys Fitness, 52(3), 255–262.
Wewege, M.,Van den Berg,R., Ward, R. E.,Keech, A. (2017). The effects of high-intensity interval training vs. moderate-intensity continuous training on body composition in overweight and obese adults: a systematic review and meta-analysis. Retrieved 1 Mach 2022, From https://doi.org/10.1111/obr.12532.