Effects of Swimming Learning Management using Game Card to Breast and Butterfly Strokes of Undergraduate Students
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aimed to compare of swimming learning management using game card to breast and butterfly strokes of undergraduate students and to compare the average score breast and butterfly stroked regular learning management. The sample comprised 60 and equally divided into two group. The first group was the control group with 30 students and the seconds group was the experimental group with 30 students. This
research was conducted for 8 weeks: one period a week for 120 minutes, The research instruments were 1) lesson plans using game card to breast and butterfly stokes 2) breast and butterfly skill assessment form. The instruments have been qualified and validated by 5 experts (IOC=1.00). The data were analyzed by mean, standard deviation and t-test. The experimental group learning though using game card had average breast and butterfly stokes score after the experiment 10.73 ± 1.41,9.87 ± 1.74 respectively different with higher score than the control group regular learning management 7.90 ± 2.56,7.30 ± 3.01 respectively.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Critical thinking in journals is the right of the author. The Association of Health Education, Physical Education and Recreation of Thailand is not always required, to create diversity in ideas and creativity.
ความคิด ข้อวิพากษ์ในวารสารเป้นสิทธิของผู้เขียน สมาคมสุขศึกษา พลศึกษา และสันทนาการแห่งประเทศไทยไม่จำเป็นต้องเห็นชอบด้วยเสมอไป เพื่อให้เกิดความหลากหลายในความคิดและความสร้างสรรค์
References
McKernan, J. (2013). Curriculum Action Research: A Handbook of Methods and Resources for the Reflective Practitioner. (1st ed.). London: Routledge.
Torkar, G. (2010). Fruit and vegetable playing cards. Nutrition & Food Science, 40(1). 74-80.
เด่น ครองคัมภีร์. (2559). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการบูรณาการการจัดการเรียนการสอนพลศึกษาและกีฬา ในยุคศตวรรษที่ 21 สถาบันการพลศึกษา วิทยาเขตภาคเหนือ. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สถาบันการพลศึกษา วิทยาเขตเชียงใหม่.
เหงียน ถิ หญือ อี๊. (2556). การใช้เกมคำศัพท์เพื่อพัฒนาการเรียนรู้คำศัพท์ภาษาไทยของนักศึกษาชั้นปีที่ 1 มหาวิทยาลัยสังคมศาสตร์และมนุษย์ศาสตร์ นครโฮจิมินห์ สาธารณรัฐสังคมนิยมเวียดนาม. วิทยานิพนธ์ปริญญา ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
โศรดา ไชยชะนะ. (2549). ผลของเกมบัตรภาพที่มีต่อความคิดรวบยอดเกี่ยวกับจำนวนของเด็กปฐมวัย. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
กมลวรรณ ตังธนกานนท์. (2559). การวัดและประเมินทักษะการปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
กองวิชาการกีฬา การกีฬาแห่งประเทศไทย. (2559). คู่มือวิธีการฝึกสอนกีฬาที่มีประสิทธิภาพ Vol. 3. กรุงเทพฯ: การกีฬาแห่งประเทศไทย.
กันย์สินี วิเศษสิงห์. (2552). การวิเคราะห์ความไม่แปรเปลี่ยนของโมเดลเชิงสาเหตุของทักษะการปฏิบัติงานทางการพยาบาลของนักเรียนชั้นปีที่ 2 และชั้นปีที่ 4 ในวิทยาลัยพยาบาลสังกัด สถาบันพระบรมราชนก. วิทยานิพนธ์ปริญญา ครุศาสตรมหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
กานต์ตะรัตน์ วุฒิเสลา. (2554). เกมบัตรสําหรับการจัดการเรียนรู้เรื่องธาตุและสารประกอบ. วารสารหน่วยวิจัยวิทยาศาสตร์เทคโนโลยีและสิ่งแวดล้อมเพื่อการเรียนรู้, 2(2). 132-137.
จรัสศรี พัวจินดาเนตร. (2558). รูปแบบการสอนทักษะการปฏิบัติในงานตัดเย็บด้วยกิจกรรมหมอนแฟนซีสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาตอนปลาย. คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ฐปนนท์ สุวรรณกนิษฐ์. (2560). การออกแบบเกมการ์ด เพื่อสร้างความเข้าใจในการเรียนหลักสูตรออกแบบสื่อสาร. งานประชุมวิชาการนเรศวรวิจัย ครั้งที่ 13 วิจัยและนวัตกรรม ขับเคลื่อนเศรษฐกิจและสังคม, พิษณุโลก.
ถาวร วรรณศิริ. (2548). เอกสารประกอบการสอน วิชากิจกรรมกีฬาว่ายน้ำ. กรุงเทพฯ: สำนักวิชาวิทยาศาสตร์การกีฬา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ทิศนา แขมมณี. (2559). ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. (พิมพ์ครั้งที่ 20). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธนวรรณ ทาระพันธ์และคณะ. (2550). การใช้เกมในการเรียนการสอนวิทยาศาสตร์ ระดับมัธยมศึกษา. กรุงเทพฯ: โครงการสร้างความเข้าใจวิทยาศาสตร์ เทคโนโลยีและนวัตกรรมแก่สาธารณชน.
นรินทรา จันทศร. (2561). การศึกษาเปรียบเทียบผลการสอนทักษะการยิงประตูโดยการใช้คิวและไม่ใช้คิวที่มีต่อความแม่นยาในการยิงประตูเนตบอลของนักศึกษามหาวิทยาลัยศิลปากรพระราชวังสนามจันทร์. Veridian E-Journal, Silpakorn University (Humanities, Social Sciences and arts), 11. 2113-2125.
นิวัฒน์ ว่องไพศาล. (2542). ความสามารถในการว่ายน้ำจากการใช้โปรแกรมอธิบายประกอบสาธิตและอภิปรายประกอบสาธิตควบคู่กับเกม. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินวิโวฒ.
บุญเลิศ ใจทน. (2548). ว่ายน้ำ: กีฬาเพื่อสุขภาพ. (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพฯ: สิปประภา.
ประจักษ์ สุวรรณธีระกิจ. (2553). การพัฒนาทักษะว่ายน้ำของนักศึกษาสาขาวิชาการท่องเที่ยว ระดับปริญญาตรี ชั้นปีที่ 1 มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา ภาคพายัพ เชียงใหม่. แผนกวิชาพลศึกษาและนันทนาการ สาขาวิชาศิปศาสตร์, คณะวิชาบริหารธุรกิจและศิลปศาสตร์.
ฝ่ายวิชาการ สํานักพิมพ์ยูไนเต็ดท์บุ๊คส์. (2536). สนุกกับการว่ายน้ำ. กรุงเทพฯ: บริษัท เจเนอรัลบุคส์ เซนเตอร์ จํากัด.
ภัทรวิท สรรพคุณ. (2557). เกมการศึกษาด้านการแพทย์และสุขภาพ. Thai Pharmaceutical and Health Science Journal, 9(2). 82-87.
ภูมิสิษฐ์ ยุทธพิชญเปรม. (2555). ผลการฝึกเทควันโดที่มีต่อสมรรถภาพทางกายของนักเรียนหญิงช่วงชั้นที่ 2. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
วาสนา คุณาอภิสิทธิ์. (2543). ว่ายน้ำเพื่อชีวิต. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ไทยวัฒนาพานิช.
ศิลปชัย สุวรรณธาดา. (2523). การเรียนรู้ทักษะกีฬา. กรุงเทพฯ: คณะครุศาสตร์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศุกล อริยสัจสี่สกุล. (2561). ว่ายน้ำกีฬาเพื่อทุกคน. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สกายบุ๊กส์. (2551). ว่ายน้ำ. (พิมพ์ครั้งที่ 11). กรุงเทพฯ: บริษัทสยามสปอร์ต ซินดิเคท จํากัด.
สิริพัชร์ เจษฎาวิโรจน. (2550). การออกแบบการจัดการเรียนรู้แบบ Backward Design. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
สุชาติ แสนพิช. (2560). การพัฒนาการ์ดเกมมวยไทยเพื่อส่งเสริมการออกกำลังกาย. Veridian E-Journal, Silpakorn University (Humanities, Social Sciences and arts), 10(1). 1454-1466.
สุวิมล ว่องวาณิช. (2547). การวัดทักษะการปฏิบัติ (Performance Testing). กรุงเทพฯ: ศูนย์ตำราเอกสารทางวิชาการ คณะครุศาสตร์, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อดุลย์ เวชกามา. (2550). การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ของการสอนแบบบรรยายและแบบเกมไพ่ต่อการเรียนรู้ไฟฟ้าเคมี. วิทยานิพนธ์ปริญญา วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี.