Motor Educability of Grade 1-3 Students at Huasai (Reunprachaban) School Nakhon Si Thammarat Province

Main Article Content

Sawarot Phonchoo
Kornrawee Boonchai
Panu Sriwisut

Abstract

           The purposes of this research were: 1) to study and to compare motor educability of male and female students among Prathom Suksa 1, 2 and 3, and 2) to compare motor educability between male and female students of Prathom Suksa 1, 2 and 3 of the first semester, 2019, Huasai (Reunprachaban) School, Nakhon Si Thammarat Province. The researcher selected Iowa-Brace Test for measuring motor educability. The test consists of 21 items, and the reliability of the Iowa-Brace test was 0.89 in a good level. The population comprised of 155 grade 1 students, 73 boys and 82 girls, 168 grade 2 students, 79 boys and 89 girls, and 155 grade 3 students, 79 boys and 76 girls of Huasai (Reunprachaban) School, Nakhon Si Thammarat Province. The One-Way Analysis of Variance, and LSD methods used to analyze the data.


       The results were as follows:


  1. The motor educability scores of Prathom Suksa 3 male students were significantly better than those of Prathom Suksa 1 and Prathom Suksa 2 students at the .05 level.

  2. The motor educability scores of Prathom Suksa 2 male students were significantly better than those of Prathom Suksa 1 students at the .05 level.

  3. The motor educability scores of Prathom Suksa 3 female students were significantly better than those of Prathom Suksa 1 and Prathom Suksa 2 students at the .05 level.

  4. The motor educability scores of Prathom Suksa 2 female students were significantly better than those of Prathom Suksa 1 students at the .05 level.

  5. The motor educability scores of Prathom Suksa 1 male students were significantly better than those of Prathom Suksa 1 female students at the .05 level.

  6. The motor educability scores between male and female of Prathom Suksa 2 students were not significantly different at the .05 level.

  7. The motor educability scores between male and female of Prathom Suksa 3 students were not significantly different at the .05 level.

 

Article Details

Section
Research Articles

References

กระทรวงศึกษาธิการ. (2552). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

กรรวี บุญชัย. (2555). การวัดเพื่อการประเมินผลทางพลศึกษา. กรุงเทพฯ: ภาควิชาพลศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

กรรวี บุญชัย. (2560). เอกสารประกอบการเรียนวิชา กศ 0146012 สถิติประยุกต์ทางการศึกษา. กระบี่: สาขาวิชาพลศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ สถาบันการพลศึกษา วิทยาเขตกระบี่

กรรวี บุญชัย. (2562). เอกสารประกอบการเรียนวิชาการวัดและประเมินผลทางพลศึกษาขั้นสูง (01172533). กรุงเทพฯ: ภาควิชาพลศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

คณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2546). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.2542 และที่แก้ไข (ฉบับที่ 2) พ.ศ.2545. กรุงเทพฯ: สำนักนายกรัฐมนตรี.

จิรกรณ์ ศิริประเสริฐ. (2543). ทักษะและเทคนิคการสอนพลศึกษาในระดับประถมศึกษา. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ถนอมวงศ์ กฤษณ์เพ็ชร์. (2554). สร้างเด็กไทยให้เต็มศักยภาพด้วยการออกกำลังกาย (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

วิริยา บุญชัย. (2529). การทดสอบและการวัดผลทางพลศึกษา. กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.

สุริยัน สุวรรณกาล. (2560). การใช้กิจกรรมทางกายเพื่อพัฒนาความสามารถในการเรียนรู้ทางกายสำหรับนักเรียนประถมศึกษาปีที่ 3 (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, กรุงเทพฯ.

Mathews, D. K. (1978). Measurement in physical education (5th ed.) Philadelphia, PA: W. B. Saunders.