พฤติกรรมและอุปสรรคในการออกกำลังกายของนักเรียนมุสลิมระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น โรงเรียนในสหวิทยาเขตเสรีไทย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพฤติกรรมและอุปสรรคในการออกกำลังกายของนักเรียนมุสลิม ระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นโรงเรียนในสหวิทยาเขตเสรีไทย ประชากรเป็นนักเรียนมุสลิม จำนวน 735 คน เป็นนักเรียนชาย 479 คน และนักเรียนหญิง 256 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามพฤติกรรมและอุปสรรคในการออกกำลังกาย ซึ่งมีความเที่ยงตรงเชิงเนื้อหาโดยผ่านการตรวจสอบของผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 5 ท่านตามวิธีของ Rovinelli & Hambleton ได้ค่าดัชนีความสอดคล้องระหว่างข้อคำถามกับวัตถุประสงค์ (IOC) เท่ากับ 0.6 - 1.0 และมีค่าความเชื่อมั่น เท่ากับ 0.87 ด้วยวิธีหาค่าสัมประสิทธิ์อัลฟาของ Cronbach วิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติโดยหาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลวิจัย พบว่า 1) นักเรียนมุสลิมส่วนใหญ่มีน้ำหนักและส่วนสูงอยู่ในเกณฑ์ปกติ 2) นักเรียนมุสลิมส่วนใหญ่มีเป้าหมายในการออกกำลังกายเพื่อสร้างเสริมสุขภาพตนเอง โดยออกกำลังกายด้วยความหนักระดับปานกลางประมาณ 20-30 นาทีต่อครั้ง จำนวน 1-2 ครั้งต่อสัปดาห์ ซึ่งส่วนใหญ่เลือกออกกำลังกายวันพุธ ในช่วงเวลา 15.00-18.00 น. 3) นักเรียนส่วนใหญ่เลือกออกกำลังกายกับเพื่อนโดยสวมชุดกีฬา ขณะออกกำลังกายและใช้สนามกีฬาของโรงเรียนเป็นสถานที่ออกกำลังกาย 4) นักเรียนส่วนใหญ่มีการอบอุ่นและคลายอุ่นร่างกายก่อนออกกำลังกายเป็นบางครั้ง โดยเลือกใช้วิธีการอบอุ่นร่างกายด้วยการยืดเหยียดกล้ามเนื้อส่วนต่าง ๆ มากที่สุด 5) นักเรียนส่วนใหญ่เลือกใช้รูปแบบหรือชนิดการออกกำลังกายเป็นหลักในการพัฒนาสมรรถภาพทางกายและสุขภาพ โดยใช้การออกกำลังกายด้วยการวิ่งเหยาะเป็นกิจกรรมพัฒนาระบบไหลเวียนเลือดและระบบหายใจ ใช้การยืดเหยียดกล้ามเนื้อและค้างไว้ 10-15 วินาทีต่อท่าและเพิ่มความหนักด้วยการเพิ่มจำนวนเซตเป็นกิจกรรมพัฒนาความอ่อนตัว และใช้การออกกำลังกายด้วยการใช้อุปกรณ์ยกน้ำหนักเป็นกิจกรรมพัฒนาความแข็งแรงอดทนของกล้ามเนื้อ 6) อุปสรรคในการออกกำลังกายของนักเรียนมุสลิม ได้แก่ 1 นักเรียนชายชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 และนักเรียนหญิงชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 และ 2 ส่วนใหญ่ไม่ชอบออกกำลังกายคนเดียว เหนื่อยกับการเรียนและไม่มีเวลาออกกำลังกาย 2 นักเรียนชายชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ไม่ชอบออกกำลังกายคนเดียว สภาพอากาศไม่เป็นใจ และไม่มีเวลาออกกำลังกาย 3 นักเรียนชายชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ไม่ชอบออกกำลังกายคนเดียว สภาพอากาศไม่เป็นใจและการขัดต่อหลักคำสอนและข้อบัญญัติที่ศาสนากำหนดไว้ เช่นเดียวกับนักเรียนหญิงชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ไม่ชอบออกกลังกายคนเดียว มีปัญหาเกี่ยวกับสถานที่ใช้ออกกำลังกายและการขัดต่อหลักคำสอนและข้อบัญญัติที่ศาสนากำหนดไว้
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ความคิด ข้อวิพากษ์ในวารสารเป้นสิทธิของผู้เขียน สมาคมสุขศึกษา พลศึกษา และสันทนาการแห่งประเทศไทยไม่จำเป็นต้องเห็นชอบด้วยเสมอไป เพื่อให้เกิดความหลากหลายในความคิดและความสร้างสรรค์
References
กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข. 2542. คู่มือการส่งเสริมการออกกำลังกายสำหรับเจ้าหน้าที่สาธารณสุข. กรุงเทพมหานคร: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
กรรวี บุญชัย. 2540. คิเนสิโอโลยีเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
การกีฬาแห่งประเทศไทย สำนักนายกรัฐมนตรี. 2549ค. แผนพัฒนากีฬาแห่งชาติ ฉบับที่ 4 (พ.ศ. 2560-2564). กรุงเทพมหานคร: ตีรณสาร.
เจริญ กระบวนรัตน์. 2554. เอกสารอบรมเชิงปฏิบัติการเรื่องการฝึกกล้ามเนื้อด้วยการยกน้ำหนัก. ภาควิชาพลศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. (อัดสำเนา)
เจริญ กระบวนรัตน์. 2556. “การประยุกต์หลักพื้นฐานในการฝึกซ้อม.” วารสารสุขศึกษา พลศึกษา และสันทนาการ 40(2): 5-13.
ถนอมวงศ์ กฤษณ์เพ็ชร์. 2554. สรีรวิทยาการออกกำลังกาย. กรุงเทพมหานคร: บริษัทตีรณสารจำกัด.
ถวัลย์ แตงไทยและอธิพัชร์ ตาดี. 2552. พฤติกรรมและความต้องการออกกำลังกายของบุคลากรและนักศึกษา มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์. มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
บุญเลิศ อุทยานิก. 2553. การพัฒนาสมรรถภาพทางกายที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพสำหรับนักเรียนวัยรุ่นตอนปลาย. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรดุษฏีบัณฑิต สาขาวิชาพลศึกษา, มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ภูษณพาส สมนิลม. 2557. วิถีที่ยึดมั่นในการออกกำลังกาย. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณทิต สาขาวิชาวิทยาศาสตร์การกีฬา, มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.รุสมีนา นิมะ. 2557. ประสบการณ์การจัดการภาวะอ้วนของผู้หญิงมุสลิม. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการระบบสุขภาพ, มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
สนธยา สีละมาด. 2557. กิจกรรมทางกายเพื่อสุขภาวะ. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ. 2552.“5 อ.” องค์ประกอบของสุขภาพดี สืบค้นเมื่อ 9 มิถุนายน 2560, สืบค้นจาก http:// www.thaihealth.or.th, 9 มิถุนายน 2560.
อับดุลเล๊าะ ดือแร๊ะ. 2553. พฤติกรรมสุขภาพของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายในโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิล ลาม กรณีศึกษาโรงเรียนพัฒนาวิทยา อำเภอเมือง จังหวัดยะลา ปัญหาพิเศษวิทยาศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาสาธารณสุขชุมชน, วิทยาลัยสาธารณสุขสิรินธร.
อรรถพล ชูท้วม. 2561. พฤติกรรมการออกกำลังกายและอุปสรรคในการออกกำลังกายของนักเรียนมัธยมศึกษาชั้น ปี ที่ 1-3 โรงเรียนวิทยาศาสตร์จุฬาภรณราชวิทยาลัย. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพลศึกษา, มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
Outayanik. B., et al. 2010. Effects of a Physical Activity Intervention Program on Nutritional Status and Health-related Physical Fitness in thai Older Adults: pilot study. Asian Journal of Sports Medicine, 2010. (8)1, e37508.