The Development of Local Skills on SMART FARMERS Potential in the Process of Thailand 4.0 Become a Sustainable SMEs in Roi-Kaen-San-Sin province.

Authors

  • In Inounchot Business Administration and Accountancy, Roi Et Rajabhat University
  • Atcharaporn Jutapad Business Administration and Accountancy, Roi Et Rajabhat University
  • Kriangkrai Gunkaew Business Administration and Accountancy, Roi Et Rajabhat University
  • Kessirin Pinyakong Business Administration and Accountancy, Roi Et Rajabhat University
  • Phannapha Sangkamanee Business Administration and Accountancy, Roi Et Rajabhat University
  • Unnadathorn Moonpen Business Administration and Accountancy, Roi Et Rajabhat University
  • Suthasinee Wangkahat Business Administration and Accountancy, Roi Et Rajabhat University

Keywords:

Smart Farmers, Process of Thailand 4.0, SMEs Entrepreneur

Abstract

The purpose of this research was to study the development of local skills on smart farmers potential in the process of Thailand 4.0 become sustainable entrepreneurs of SMEs in Roi-Kaen-San-Sin province. Data were collected from 181 farmers by selective sampling. Statistics used in this research were mean, standard deviation, t-test and F–test (ANOVA and (MANOVA). The research results found that 1) farmers had opinions about the development of local skills on smart farmers potential in the process of Thailand 4.0 overall was at a high level in all aspects including technology application to entrepreneurship, skills training, promoting of group participation, labor qualifications and labor skill standard. 2) Farmers who had different genders had opinions about the development of local skills on smart farmers potential in the process of Thailand 4.0 overall and each aspect were not different. And 3) farmers who had different ages had opinions about the development of local skills on smart farmers potential in the process of Thailand 4.0 with significantly different at the statistical level of .05.

References

กรมสรรพากร. (2561). พระราชบัญญัติส่งเสริมวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม พ.ศ. 2543. กรุงเทพฯ: กรมสรรพากร.

กัญญารัตน์ วัฒนสุขสิน. (2562). ยุทธศาสตร์การพัฒนาฝีมือแรงงานของโรงเรียนพัฒนาอาชีพฝีมือแรงงานเอกชนในภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนบนประเทศไทย. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 6(8), 4016-4029.

เครือข่ายเกษตรอินทรีย์ร้อยแก่นสารสินธุ์. (2561). เครือข่ายเกษตรอินทรีย์อีสานกลางโชว์มหกรรมข้าวร้อยแก่นสารสินธ์ สานพลังเครือข่ายสร้างเศรษฐกิจฐานราก. สืบค้นเมื่อ 28 กันยายน 2560, จาก https://ref.codi.or.th/public-relations/news/14950-2016-08-15-04-55-45

จารุวรรณ รำไพบรรพต. (2562). การชับเคลื่อนเศรษฐกิจทางภาครัฐด้วยกระบวนการ Thailand 4.0. สืบค้นเมื่อ 29 กันยายน 2560, จาก https://sites.google.com/site/adecmju4608/home/smachik-1

เจษฎา นกน้อย. (2559). การพัฒนาฝีมือแรงงานที่ต้องการเพื่อเตรียมพร้อมเข้าสู่ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน: กรณีศึกษาสถานประกอบการใน 14 จังหวัดภาคใต้. วารสารราชพฤกษ์, 14(2), 10-16.

เดชรัต สุขกำเนิด. (2561). ภาคการเกษตรไทยในเงา คสช. สืบค้นเมื่อ 29 กันยายน 2560, จาก https://adaymagazine.com/ajarn-dejarat-sukgumnerd-education/

ธวิท ติยะกว้าง. (2557). ความคิดเห็นของประชาชนที่มีต่อการให้บริการอินเตอร์เน็ตขององค์การบริหารส่วนตำบล : กรณีศึกษาเฉพาะองค์การบริหารส่วนตำบล ในเขตอำเภอเชียงแสน จังหวัดเชียงราย. กรุงเทพฯ: สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.

บุญชม ศรีสะอาด. (2557). การวิจัยทางการวัดผลและประเมินผล. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาสน์.

ผจงจิตต์ พูลศิลป์. (2557). การใช้บริการและความพึงพอใจของประชาชน ที่มีต่อการบริหารจัดการเทศบาลตำบล ในเขตอำเภอไชโย จังหวัดอ่างทอง. วิทยานิพนธ์ บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารธุรกิจ. พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา.

พิมพ์ธัญญา ฆ้องเสนาะ. (2560). การปรับโครงสร้างเศรษฐกิจไทยเข้าสู่ ประเทศไทย 4.0. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.

เพิ่มศักดิ์ มกราภิรมย์. (2561). การขับเคลื่อนภาคการเกษตรไทย. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาสน์.

ไพโรจน์ บุตรเพ็ง. (2562). ความต้องการพัฒนาศักยภาพตนเองของบุคลากรสายสนับสนุน มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย.

วารสารวิจัยและพัฒนามหาวิทยาลัยราชภัฏเลย, 14(49), 59-71.

มันทนา วิบูลยะศักดิ์. (2561). ความเหมือนและความแตกต่างระหว่าง Industry 4.0 VS Thailand 4.0. สืบค้นเมื่อ 9 ตุลาคม 2560, จาก https://www.aware.co.th/thailand/

รัชดามาศก์ สุดชิต. (2555). การจำแนกประเภทของ SMEs โดยใช้เกณฑ์จากจำนวนการจ้างงาน. ร้อยเอ็ด: สำนักงานพาณิชย์จังหวัดร้อยเอ็ด.

ศุภชัย เจียรวนนท์. (2561). การเกษตร 4.0 ในยุคดิจิทัลต้องก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วเพื่อรับมือกับการเปลี่ยนแปลงของโลก. กรุงเทพฯ: สภาอุตสาหกรรมแห่งประเทศไทย.

สว่าง สุขแสง. (3 ตุลาคม 2560). สัมภาษณ์. ประธานสมาพันธ์ธุรกิจ SMEs จังหวัดร้อยเอ็ด.

สิตาวีร์ ธีรวิรุฒห์. (2559). สมาร์ทฟาร์ม (Smart Farm) การทำเกษตรที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.

Nunnally, J.C. (1978). Psychometric theory. (2nd ed.). New York: McGraw-Hill.

Downloads

Published

2020-12-13

How to Cite

Inounchot, I. ., Jutapad, A., Gunkaew, K. ., Pinyakong, K. ., Sangkamanee, P., Moonpen, U. ., & Wangkahat, S. . (2020). The Development of Local Skills on SMART FARMERS Potential in the Process of Thailand 4.0 Become a Sustainable SMEs in Roi-Kaen-San-Sin province. Journal of Roi Et Rajabhat University, 14(3), 13–22. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/reru/article/view/246722

Issue

Section

Research Articles