บทบาทการพัฒนาสังคมของปราชญ์ชาวบ้าน กรณีศึกษา นางกิจตินันท์ อัศวภูมิ บ้านโนนทัน ตำบลบ้านบาก อำเภอศรีสมเด็จ จังหวัดร้อยเอ็ด

บทคัดย่อ

              ปราชญ์ชาวบ้าน หมายถึง บุคคลในสังคมชุมชนท้องถิ่นซึ่งเป็นเจ้าของภูมิปัญญาและนำภูมิปัญญามาใช้ประโยชน์       ในการดำรงชีวิตจนประสบผลสำเร็จ จากการสั่งสมประสบการณ์และสามารถถ่ายทอดองค์ความรู้เชื่อมโยงคุณค่าภูมิปัญญา      ของอดีตกับปัจจุบันได้อย่างเหมาะสมสอดคล้องกับการดำรงชีพในปัจจุบัน ดังนั้น การวิจัยนี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา            1) บทบาทการพัฒนาสังคมของปราชญ์ชาวบ้าน กรณีศึกษา นางกิจตินันท์ อัศวภูมิ 2) วิธีการถ่ายทอดบทบาทการพัฒนาสังคมเพื่อให้เกิดความเชื่อมโยงในสังคมปัจจุบัน กรณีศึกษา นางกิจตินันท์ อัศวภูมิ และ 3) เสนอแนะแนวทางการแก้ไขบทบาท        การพัฒนาสังคมของปราชญ์ชาวบ้านให้ยั่งยืนในสังคม ประชากรที่ใช้ในการศึกษา มีจำนวน 17 คน ได้แก่ 1) ผู้ใหญ่บ้าน      จำนวน 1 คน 2) ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้าน จำนวน 2 คน 3) คณะกรรมการหมู่บ้าน จำนวน 3 คน 4) ประชาชน จำนวน 10 คน
และ5) ปราชญ์ชาวบ้าน จำนวน 1 คน  เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือแบบสัมภาษแบบเชิงลึกที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น โดยวิเคราะห์
ผ่านระเบียบวิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ     ผลการศึกษา พบว่า

              1) ประเด็นบทบาทการพัฒนาสังคมของปราชญ์ชาวบ้าน พบว่า เป็นการพัฒนาสังคมที่เน้นไปทางการบริหารจัดการ เป็นผู้สร้างความรู้เข้าใจเกี่ยวกับชุมชนและสังคม สามารถวิเคราะห์ปัญหาของชุมชนและสังคมที่กำลังเผชิญอยู่แล้วนำมาสร้างกระบวนการเรียนรู้ภายในชุมชนสังคม 2) ประเด็นวิธีการถ่ายทอดภูมิปัญญาของปราชญ์ชาวบ้าน พบว่าบทบาทด้านการส่งเสริมสุขภาพการนวดแผนไทยเสมือนยาอายุวัฒนะ เพราะทำให้เพิ่มการไหลเวียนของเลือดและน้ำเหลืองทั่วร่างกาย ทำให้เนื้อเยื่อ
ของอวัยวะต่าง ๆ ได้รับสารอาหารและท็อกซิกได้ดีขึ้นด้วย และ 3) ประเด็นแนวทางการแก้ไขบทบาท ด้านการส่งเสริมสุขภาพ
การนวดแผนไทย พบว่าควรจะสนับสนุนส่งเสริมจากภาครัฐในด้านการนวดแผนไทย เช่น อุปกรณ์ที่สามารถใช้ในการนวดแผนไทย
เพื่อเพิ่มความสะดวกสบายให้ดีมากยิ่งขึ้น ทั้งยังเป็นสิ่งที่ควรอนุรักษ์ไว้เพื่อให้ลูกหลานได้สืบทอดต่อไป