The Development of Mathematics Learning Activities Using SSCS Model for Grade 9 Students

Authors

  • Autchareya Komal Faculty of Education, Roi Et Rajabhat University
  • Parichart Prasertsang Faculty of Education, Roi Et Rajabhat University

Keywords:

SSCS Mathematics learning activities, Mathematical problem-solving abilities, Mathematics learning achievement

Abstract

The purposes of this research were 1) to develop mathematics learning activities using SSCS model with the efficiency criterion of 75/75. 2) to study the effectiveness index of SSCS mathematics learning activities. 3) to compare the students ability of mathematical in problems solving with the 75% criterion and 4) to study the satisfaction of students in SSCS learning activities on the surface area and group volume topic. The samples in this research were grade 9 students in the Demonstration School of Roi ET Rajabhat University, Selaphum District, Roi Et Province. The 16 samples were selected by using cluster random sampling method. The research instruments were mathematics learning activities using SSCS management plans, Mathematics problem solving ability test, Learning achievement test and the student satisfaction questionnaire of organizing mathematics learning activities using SSCS method. The data analysis used were mean, percentage and standard deviation. The results of the research were as follow. 1) The efficiency of the mathematics learning activities plan was 84.91 / 77.19. 2) The mathematics learning activities management had an effectiveness index of 0.6540. 3) The comparison of mathematical problem-solving abilities were 87.50 percent of all students that passed the criterion score of 75%. 4) Students who learned with mathematics learning activities using SSCS method had satisfaction at a high level with an average of 4.47 and a standard deviation of 0.74.

References

กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์

การเกษตรแห่งประเทศไทย.

กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). ตัวชี้วัดและสาระการเรียนรู้แกนกลาง กลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ (ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2560) ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

จิราภรณ์ อุปภา. (2554). ผลการจัดการเรียนรู้ด้วยเทคนิค KWDL ในการแก้โจทย์ปัญหาคณิตศาสตร์ เรื่อง อัตราส่วน และร้อยละ ของนักเรียนระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ ชั้นปีที่ 1. วิทยานิพนธ์ ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาคณิตศาสตร์ศึกษา. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.

จีราวะดี เกษี. (2560). ผลของการจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบ SSCS เพื่อส่งเสริมความสามารถในการแก้ปัญหาคณิตศาสตร์ และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาคณิตศาสตร์ ของนักเรียน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. วิทยานิพนธ์ การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

เจนจิรา สรสวัสดิ์. (2561). การศึกษาความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ เรื่อง ความน่าจะเป็น ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โดยใช้รูปแบบ SSCS. วารสารคณิตศาสตร์ โดยสมาคมคณิตศาสตร์แห่งประเทศไทย ในพระบรมราชูปภัมภ์, 63(3), 35-51.

ชมนาด เชื้อสุวรรณทวี. (2561). การเรียนการสอนคณิตศาสตร์. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ไชยยศ เรืองสุวรรณ. (2546). การบริหารสื่อและเทคโนโลยีการศึกษา. กรุงเทพฯ: ไทยพัฒนาพานิช.

ธันยพัฒน์ พันธุ์พำนัก. (2562). การจัดการเรียนรู้ด้วยรูปแบบ SSCS เพื่อส่งเสริมผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและทักษะการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ เรื่อง ความน่าจะเป็น ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. วิทยานิพนธ์ วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาคณิตศาสตรศึกษา. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.

บุญชม ศรีสะอาด. (2550). วิธีการทางสถิติสำหรับการวิจัย (พิมพ์ครั้งที่ 3). กาฬสินธุ์: ประสานการพิมพ์.

ปรารถนา เมืองพรม. (2559). การพัฒนาทักษะการแก้ปัญหา เรื่อง จำนวนจริง ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โดยใช้รูปแบบการสอนเพื่อแก้ปัญหา (SSCS) ร่วมกับเทคนิค STAD. วิทยานิพนธ์ ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน. อุตรดิตถ์: มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์.

ปาริชาติ ประเสริฐสังข์. (2560). การสร้างสื่อการเรียนรู้คณิตศาสตร์. ร้อยเอ็ด: นายแบงค์ มีเดีย.

ผ่องพรรณ ตรัยมงคลกูล. (2555). การออกแบบการวิจัย (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

ล้วน สายยศ และอังคณา สายยศ. (2543). เทคนิคการวัดผลการเรียนรู้. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.

วัชรา เล่าเรียนดี, ปรณัฐ กิจรุ่งเรือง และอรพิณ ศิริสัมพันธ์. (2560). กลยุทธการจัดการเรียนรู้เชิงรุก เพื่อพัฒนาการคิดและยกระดับคุณภาพการศึกษา สำหรับยศตวรรษที่ 21. นครปฐม: เพชรเกษมพริ้นติ้ง.

สถาบันทดสอบทางการศึกษาแห่งชาติ. (2561). รายงานผลการทดสอบระดับชาติขั้นพื้นฐาน(O-NET) ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. สืบค้นเมื่อ 8 มีนาคม 2562, จาก http://www.newonetresult.niets.or.th/AnnouncementWeb/

สิริพร ทิพย์คง. (2554). การแก้ปัญหาคณิตศาสตร์. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.

สุคนธ์ สินธพานนท์, วรรัตน์ วรรณเลิศลักษณ์ และพรรณี สินธพานนท์. (2555). พัฒนาทักษะการคิดตามแนวปฏิรูปการศึกษา. กรุงเทพฯ: 9119 เทคนิคพริ้นติ้ง.

อภิณห์พร มานิ่ม. (2557). การใช้รูปแบบเอสเอสซีเอส เพื่อส่งเสริมความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาคณิตศาสตร์ เรื่อง อสมการ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. วิทยานิพนธ์ ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาคณิตศาสตร์ศึกษา. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

Downloads

Published

2021-04-28

How to Cite

Komal, A., & Prasertsang, P. (2021). The Development of Mathematics Learning Activities Using SSCS Model for Grade 9 Students. Journal of Roi Et Rajabhat University, 15(1), 198–208. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/reru/article/view/239535

Issue

Section

Research Articles