The Proposed Policy For Developing Education Management In Nakhon Phanom Province Based On the 20-Year National Education Plan
Keywords:
policy proposals, Educational Management, 20-Year National Education PlanAbstract
The purpose of this research is to 1) study the conditions and guidelines for the development province, 2) make policy proposals, and 3) examine and develop into a policy proposal. The research process is divided into 3 phases, the sample were for phase 1 were 316 people, Phase 2, Were 25 people Phase 3, were 100 people the total of samples were 441 people. Tools used to collect data Is questionnaire Interview Statistics used in the research Include Percentage Average Standard deviation. The result of the research shows that 1. Practice conditions and expectations of educational management according to the 20 years national education plan (2017-2036) in Nakhon Phanom province The operating conditions were at a medium level. And have high expectations 2. Policy proposals consist of 6 areas, namely 1) Educational Management for Social Security and the Nation with 3 goals 10 Development guidelines 2) Production and development of manpower, research and innovation to create the country's competitiveness have 3 goals, 11 development guidelines 3) Development of human potential at all ages And creating a learning society with 4 goals, 14 development guidelines, 4) creating opportunity, equality and educational equality, with 3 goals, 10 development approaches, 5) education management to enhance quality of life that is friendly to Environment has 3 goals, 10 development guidelines 6) In the development of the efficiency of the educational management system, there are 4 goals, 8 development guidelines 3. The result of the examination and development on a policy proposal suitability, feasibility, consistency, and usefulness are at the highest level all items
References
นิกร จันภิลม ศตพล กัลยา ภาสกร เรืองรอง และ รุจโรจน์ แก้วอุไร. (2562). เทคโนโลยีการศึกษาในยุค Thailand 4.0.
วารสารปัญญาภิวัฒน์,11(1), 304-314.
บุญชม ศรีสะอาด. (2556). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
ปรียานุช พิบูลสราวุธ. (2551). การขับเคลื่อนปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงด้านการศึกษา (พ.ศ. 2549 -2557).
กรุงเทพฯ: สำนักทรัพย์สินส่วนพระมหากษัตริย์.
มนตรี ศิริจันทร์ชื่น. (2554). การสอนนักศึกษากลุ่มใหญ่ในรายวิชา Gsoc 2101 ชุมชนกับการพัฒนา โดยใช้การสอน
แบบ Active Learning และการใช้บทเรียนแบบ e-learning. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
วิชาญ ทรายอ่อน. (2560). การรับรองสิทธิของคนพิการตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560.
กรุงเทพฯ: สำนักวิชาการสำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.
วิทยากร เชียงกูล. (2559). รายงานสภาวะการศึกษาไทย ปี 2557/2558 จะปฏิรูปการศึกษาไทยให้ทันโลกใน ศตวรรษที่ 21
ได้อย่างไร. กรุงเทพฯ: ดีการพิมพ์.
สมฤดี พละวุฒิโฒทัย. (2561). การพัฒนาการบริหารระบบการศึกษาเพื่อเสริมสร้างความเป็นพลเมืองดีวิถีประชาธิปไตย.
วารสารการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร, 9(1), 264-273.
สุวิธิดา จรุงเกียรติกุล. (2557). การศึกษา และการเรียนรู้ตลอดชีวิต = Lifelong education and lifelong learning.
กรุงเทพฯ: ศูนย์ตำราและเอกสารทางวิชาการคณะครุศาสตร์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2560). การขับเคลื่อนการศึกษามัธยมศึกษาไทย 4.0 เพื่อการมีงานทำ
แห่งศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดนครพนม. (2561). แนวทางการขับเคลื่อนยุทธศาสตร์การจัดการศึกษาตามยุทธศาสตร์
การศึกษาจังหวัดนครพนม ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2561. นครพนม: สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดนครพนม.
สำนักส่งเสริมและพิทักษ์ผู้ด้อยโอกาส. (2551). ยุทธศาสตร์ส่งเสริมการพัฒนาศักยภาพ และคุ้มครองพิทักษ์สิทธิ ผู้ด้อยโอกาส
ปี (พ.ศ. 2551-2555). กรุงเทพฯ: กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว