Teachers’ Competencies and Students’ Quality in the 21st Century

Authors

  • นเรศ ปู่บุตรชา Faculty of Education, Sakon Nakhon Rajabhat University
  • วัลนิกา ฉลากบาง Faculty of Education, Sakon Nakhon Rajabhat University
  • วาโร เพ็งสวัสดิ์ Faculty of Education, Sakon Nakhon Rajabhat University
  • พรเทพ เสถียรนพเก้า Faculty of Education, Sakon Nakhon Rajabhat University

Keywords:

Students’ Quality, Teachers’ Competencies, the 21st Century

Abstract

“Teachers” are important personnel in school educational and learning development and the quality of the whole education system. This is because the teaches’ role are to contribute learning and developing experience in order to foster knowledge, abilities, and academic experiences which lead to better life quality. At the social level, teachers also play a great role in making qualified social members. Consequently, it could be claimed that quality of learners depends of quality of teachers. Particularly, competency and expertise of teachers include knowledge, skills, and positive attitude toward the consistently developed. Therefore, quality education development needs teachers who have both teacher qualification and teachers’ professional. Teachers’ competencies that contribute to learning environment in the 21st century in northeastern region of Thailand include 1) personal competency, 2) leadership competency, 3) moral and ethical competency, 4) classroom management competency, and 5) learning management competency. These 5 competencies are theoretical believed to benefit learners qualities in terms of 1) good citizenship, 2) skills and knowledge determined in the curriculums, 3) thinking skills, and 4) life skills which could lead to a successful life in the 21st century.

References

กระทรวงศึกษาธิการ. (2559). มาตรฐานการศึกษาขั้นพื้นฐาน 2559. สืบค้นเมื่อ 20 ธันวาคม 2559, จาก URL:http ://www.wattana.ac.th/wwa/news/moe2-2559.pdf .

_________(2552). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์ การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.

กษมน มังคละคีรี. (2557). รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นำครูเพื่อการประกันคุณภาพภายในสถานศึกษา สังกัดสำนักงาน คณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. ดุษฎีนิพนธ์ ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต. สกลนคร: มหาวิทยาลัย ราชภัฏสกลนคร.

กัลยภรณ์ ดารากร ณ อยุธยา. (2554). ความสัมพันธ์ระหว่างรูปแบบภาวะผู้นำวัฒนธรรมองค์การกับ ความคิดสร้างสรรค์ ของบุคคลศึกษาธนาคารพานิชย์ในเขตจังหวัดนครปฐม. วิทยานิพนธ์ การศึกษามหาบัณฑิต. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศิลปากร.

กุลนิดา ศรีคาเวียง. (2554). การพัฒนาโมเดลปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อความทุ่มเทในการสอนของข้าราชการครู สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนบน: การวิเคราะห์ กลุ่มพหุ. วิทยานิพนธ์ การศึกษามหาบัณฑิต มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

เกรียงศักดิ์ สินเปียง. (2558). การจัดการเรียนรู้ของครูตามแนวทางห้องเรียนคุณภาพกลุ่มโรงเรียนเชียงคา 1 อำเภอเชียงคา จังหวัดพะเยา. สารนิพนธ์ การศึกษามหาบัณฑิต. พะเยา: มหาวิทยาลัยพะเยา.

ขนิษฐา ชัยประโคน. (2556). รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นาครูด้านพฤติกรรมเชิงบวกในการเสริมสร้างวินัยของนักเรียน ในโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา ในเขตตรวจราชการที่ 11. ดุษฎีนิพนธ์ ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต. สกลนคร: มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.

จุฑารัตน์ บันดาลสิน. (2557). ความสัมพันธ์ระหว่างการเสริมสร้างพลังอำนาจ การทางานเป็นทีม แรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ กับผลผลิตในงานของพยาบาลวิชาชีพโรงพยาบาลสังกัดกองทัพบก. วิทยานิพนธ์ พยาบาลมหาบัณฑิต. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

เจริญวิชญ์ สมพงษ์ธรรม. (2553). การพัฒนาสมรรถนะการปฏิบัติงาน: สมรรถนะหลัก (Core Competency). ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา

ชัยวัฒน์ บวรวัฒนเศรษฐ์. (2557). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อความสามารถในการอ่านภาษาอังกฤษเพื่อความเข้าใจ ของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้น. วารสารวิจัย มทรส, 2(2), 183 - 192.

ไชยยศ วันอุทา. (2559). การพัฒนาโปรแกรมเสริมสร้างสมรรถนะภาวะผู้นำครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา มัธยมศึกษา. ดุษฎีนิพนธ์ การศึกษาดุษฎีบัณฑิต. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

ฐิติมา ไชยมหา. (2556). รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นำครูด้านการเรียนรู้ โรงเรียนมัธยมศึกษาสังกัดองค์การบริหาร ส่วนจังหวัด ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วิทยานิพนธ์ ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต. สกลนคร: มหาวิทยาลัย ราชภัฏสกลนคร.

ณัฐภัสสร ชื่นสุขสมหวัง. (2557). การประเมินความต้องการจำเป็นเพื่อพัฒนาสมรรถนะทางวิชาชีพของครูปฐมวัย. วารสาร อิเล็กทรอนิกส์ทางการศึกษา, 9(1), 534 - 548.

โณทัย อุดมบุญญานุภาพ. (2560). คุณลักษณะครูรุ่นใหม่กับการปฏิรูปหลักสูตรผลิตครูในศตวรรษที่ 21. สืบค้นเมื่อ 30 พฤศจิกายน 2560, จาก URL: https://school.obec.go.th/nitest/article02.doc

เดชา เดชะวัฒนไพศาล. (2557). ผลกระทบของสภาพแวดล้อมในการทำงานและคุณลักษณะส่วนบุคคล ต่อระดับความคิดสร้างสรรค์. วารสารพัฒนบริหารศาสตร์, 51(3), 1-10.

เทพรังสรรค์ จันทรังษี. (2556). การพัฒนาภาวะผู้นำครูในโรงเรียนมาตรฐานสากลของโรงเรียนอนุบาลสกลนคร สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา สกลนคร เขต 1. ดุษฎีนิพนธ์ ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต. สกลนคร: มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.

ธนวัฒน์ คงเมือง. (2556). การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันจริยธรรมครู สังกัดสำนักงานส่งเสริมการศึกษา นอกระบบและ การศึกษาตามอัธยาศัย. วิทยานิพนธ์ ครุศาสตรมหาบัณฑิต. อุบลราชธานี: มหาวิทยาลัย อุบลราชธานี.

ธีรพงศ์ แก่นอินทร์. (2553). ความสัมพันธ์ระหว่างการจัดการเรียนการสอนที่ส่งเสริมการเรียนรู้ด้วยตนเอง กับการเรียนรู้ด้วยตนเองของนักศึกษาระดับปริญญาตรี. สงขลา: มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

นงลักษณ์ พิมพ์ศรี. (2559). การพัฒนาครูในสถานศึกษาเพื่อรองรับการประเมินสมรรถนะประจาสายงาน ด้านภาวะผู้นาครู. ดุษฎีนิพนธ์ ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต. บุรีรัมย์: มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์.

เบ็ญจพร ภิรมย์. (2554). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อความสามารถการคิดวิเคราะห์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาศรีสะเกษ เขต 1. วารสารมหาวิทยาลัยนครพนม, 1(1), 63-70.

ประทวน มูลหล้า. (2552). ปัจจัยที่สัมพันธ์กับสมรรถนะการบริหารจัดการชั้นเรียนของครู ระดับมัธยมศึกษาช่วงชั้นที่ 3 ในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษากรุงเทพมหานคร เขต 1. วารสารบริหารการศึกษา มศว, 6(11), 15-24.

ประสงค์ ปุกคา. (2554). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อการเรียนรู้อย่างมีความสุขของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนสังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจังหวัดเชียงราย. วิทยานิพนธ์ ครุศาสตรมหาบัณฑิต. เชียงราย: มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย.

ปุณฑริกา นิลพัฒน์. (2558). สมรรถนะการบริหารหลักสูตร และการจัดการเรียนรู้ของครูที่ส่งผลต่อประสิทธิผล สถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรสงคราม. วิทยานิพนธ์ ครุศาสตรมหาบัณฑิต. นครปฐม: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม.

พรทิพย์ ไชยฤกษ์. (2555). ความผูกพันต่อองค์กรและพฤติกรรมเชิงสร้างสรรค์ของบุคลากรสถาบันวิจัย แสงซินโครตรอน. นครราชสีมา: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี.

พรสุดา ศรีปัญญา. (2554). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อจิตสาธารณะของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 จังหวัดร้อยเอ็ด : การวิเคราะห์พหุระดับ. วิทยานิพนธ์ การศึกษามหาบัณฑิต. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

พิมพันธ์ เดชะคุปต์. (2558). การจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย.

ภัคพร บุญเคล้า. (2555). ยุทธวิธีการพัฒนาโรงเรียนขนาดเล็ก โดยใช้ปัจจัยด้านการบริหารที่ส่งผลต่อคุณภาพผู้เรียน ในเขตตรวจราชการที่ 13. ดุษฎีนิพนธ์ ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคาแหง.

ยุพิน บุบผาวรรณา. (2556). การศึกษาปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อความคิดสร้างสรรค์ทางคณิตศาสตร์ของนักเรียน ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากำแพงเพชร เขต 1. วิทยานิพนธ์ ครุศาสตรมหาบัณฑิต. พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม.

รังสรรค์ สุทารัมย์. (2556). การพัฒนาโปรแกรมเสริมสร้างภาวะผู้นาครูด้านการบริหารจัดการเรียนรู้ โรงเรียน ประถมศึกษาในเขตตรวจราชการที่ 11 สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. ดุษฎีนิพนธ์ ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต. สกลนคร: มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.

รัชฎาพร พิมพิชัย. (2555). รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นาครูด้านการจัดการเรียนการสอนในโรงเรียนประถมศึกษา ขนาดเล็ก สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. ดุษฎีนิพนธ์ ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต. สกลนคร: มหาวิทยาลัย ราชภัฏสกลนคร.

รันทม ชูเมือง. (2556). สมรรถนะครูคณิตศาสตร์ที่ส่งผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียน ระดับมัธยมศึกษาตอนต้นโรงเรียนในเขตอำเภอเมืองฉะเชิงเทรา จังหวัดฉะเชิงเทรา. วิทยานิพนธ์ ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต. ราชบุรี: มหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านจอมบึง.

รุ่งนภา นักกล้า. (2556). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อคุณลักษณะด้านความพอเพียงแห่งตนตามหลัก ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา มัธยมศึกษา เขต 36 จังหวัดพะเยา. วิทยานิพนธ์ ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต. เชียงราย: มหาวิทยาลัยราชภัฏ เชียงราย.

รุสนันท์ แก้วตา. (2555). การพัฒนาตัวชี้วัดลักษณะครูที่มีการเรียนรู้ตลอดชีวิต. วิทยานิพนธ์ ครุศาสตรมหาบัณฑิต. เชียงราย: มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย.

วรรษมณฑน์ มีศรี. (2548). ประสิทธิภาพการจัดการเรียนรู้ของครูในช่วงชั้นที่ 3 และ 4 ตามการประเมินของนักเรียน โรงเรียน

วิจารณ์ พานิช. (2555). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: มูลนิธิสดศรี-สฤษดิ์วงศ์. . (2559). การสร้างการเรียนรู้สู่ศตวรรษที่ 21 (พิมพ์ครั้งที่ 3). นครปฐม: ซัน แพคเกจจิ้ง (2014).

วิโรจน์ สารรัตนะ. (2548). โรงเรียน: การบริหารสู่ความเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ทิพยวิสุทธิ์.

ศจี วงศ์ศรีเผือก. (2556). แนวทางการพัฒนาสมรรถนะด้านการจัดการเรียนรู้ภายใต้หลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง ของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุพรรณบุรี เขต 1. วิทยานิพนธ์ ครุศาสตรมหาบัณฑิต. พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา.

ศรันยา ใครบุตร. (2558). รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นาครูเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารโรงเรียนมัธยมศึกษา สังกัดสำานักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน เขตตรวจราชการที่ 11. ดุษฎีนิพนธ์ ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สกลนคร: มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.

ศักดิ์ไทย สุรกิจบวร. (2560). ครูมืออาชีพ : สิ่งจำเป็นที่ควรมีและควรเป็น. สืบค้นเมื่อ 30 พฤศจิกายน 2560, จาก URL: https://www.kruthacheen.com/index.php?lay.

ศิริพร กุลสานต์. (2557). รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นาครูในการจัดการเรียนรู้ในโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. ดุษฎีนิพนธ์ ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต. สกลนคร: มหาวิทยาลัยราชภัฏ

สกลนคร. ศิริพรรณ แก่นสาร์. (2555). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาเคมีของนักเรียน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 จังหวัดศรีสะเกษ. วิทยานิพนธ์ การศึกษามหาบัณฑิต. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

สมศิริ ระวิวรรณ. (2556). ความสัมพันธ์ระหว่างแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ของครูกับการจัดกิจกรรมพัฒนาผู้เรียนในโรงเรียน มัธยมศึกษา จังหวัดเลย. วิทยานิพนธ์ ครุศาสตรมหาบัณฑิต. เลย: มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2552). คู่มือการปฏิบัติงานข้าราชการครู. กรุงเทพฯ: ชุมชนสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย

_________(2553). คู่มือการประเมินสมรรถนะครู. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.

สำนักงานคณะกรรมการคุรุสภา. (2553). คู่มือการประกอบวิชาชีพทางการศึกษา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.

สำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา (องค์การมหาชน). (2555). คู่มือการประเมินคุณภาพภายนอก รอบสาม (พ.ศ.2554-2558) ระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน ฉบับสถานศึกษา (แก้ไขเพิ่มเติม พฤศจิกายน 2554). กรุงเทพฯ: สมศ.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2552). รายงานการวิจัย มรรถนะครูและแนวทางการพัฒนาครูในสังคม ที่เปลี่ยนแปลง. กรุงเทพฯ: สานักงานเลขาธิการคุรุสภา

_________(2552). แผนพัฒนาการศึกษา พ.ศ. 2545-2559. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค. . (2556). แผนพัฒนาการศึกษา ฉบับที่ 11 พ.ศ.2555-2559. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค

_________(2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.2560-2579. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค.

สำนักทดสอบทางการศึกษา. (2553). การพัฒนาดัชนีวัดสัมฤทธิผลทางวิชาการของสถานศึกษา ระดับการศึกษา ขั้นพื้นฐาน. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.

สุดามาส ศรีนอก. (2557). ปัจจัยสมรรถนะครูและทักษะชีวิตของนักเรียนที่ส่งผลต่อคุณภาพผู้เรียน สังกัดสำนักงาน เขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบึงกาฬ. วิทยานิพนธ์ ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

สุดารัตน์ ธีรธรรมธาดา. (2558). ปัจจัยแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ พฤติกรรมเชิงสร้างสรรค์ และความฉลาดทางอารมณ์ ที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพในการทำงานของพนักงานบริษัทเอกชนในเขตกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.

สุทธิชัย ผ่านสุวรรณ. (2558). รูปแบบความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของปัจจัยคุณภาพครูที่ส่งผลต่อคุณลักษณะของนักเรียน ในช่วงต้นของศตวรรษที่ 21. ดุษฎีนิพนธ์ ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต. สกลนคร: มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.

สุพรทิพย์ ธนภัทรโชติวัต. (2558). การพัฒนารูปแบบการจัดประสบการณ์วิชาชีพครูเพื่อส่งเสริมคุณลักษณะครู ในศตวรรษที่ 21. ดุษฎีนิพนธ์ การศึกษาดุษฎีบัณฑิต. พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยนเรศวร.

สุภมาศ ถานโอภาส. (2555). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนกลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 จังหวัดศรีสะเกษ. วิทยานิพนธ์ การศึกษามหาบัณฑิต. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

อมรรัตน์ เชิงหอม. (2558). การพัฒนารูปแบบการบริหารโรงเรียนประถมศึกษาที่ส่งผลต่อคุณภาพนักเรียน. วารสาร ศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 38(3), 193 - 200.

อรัญญา ชนะเพีย. (2558). รูปแบบความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของปัจจัยทางการบริหารที่ส่งผลต่อคุณภาพผู้เรียน ในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. ดุษฎีนิพนธ์ ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต. สกลนคร: มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.

อัญชลิกา ผิวเพชร. (2554). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อจิตสาธารณะของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ในเขตภาค ตะวันออกเฉียงเหนือตอนบน. วิทยานิพนธ์ การศึกษามหาบัณฑิต. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

APEC HRDWG WiKi. (2012). 21st Century Competencies. Retrieved October 16, 2017. (online). Avilable : https://hrd.apect.org/index.php/21st century

Competencies. Edwag. (2008). Sanitation systems & Technologies. Retrieved October 16, 2017.(online). Available : https://www.sswm.info/sites/default.

Enriquez, J. (2001). As the Future Catches You. New York: Tuttle-Mori.

Lagrange and Foulke. (2004). The Canadian Association of Deans of Education (CADE) hosted a national Symposium in February 2004. At the University of Calgary.

Mc Connell, MSP. (2012). A Teaching Profession for the 21 st. Developing and Supporting the Profession. Retrieved December 6, 2017. (online). Available : https://www.eis.org.uk/glasgow/index.asp?.

Sanchez, L, L. (2007). What Makes a good Teachers : Are We Looking the right direction for guidance. Ph.D. Graduate school of George Fox university, Newberg: United States Code.

Schleicher, A. (2010). Preparing Teachers and Developing school Leaders for the 21st Century : Lessons from around the world. OECD Publishing.S

EMAO INNOTECH. (2012). RSU : Contract signing on UNESCO EFA study Project. Retrieved October 16, 2017.(online). Available : https://www.seameo- innotech.org/contents/news? id =112011-Silc.

UNESCO. (2009). ICT Competency Framework for Teachers UNESCO.Org. Retrieved October 16, 2017. (online). Available : https://www.Portal.UNESCO.org/Ci/en/ev. Phi-URL ID=22997 & URL DO=DO TopIC & URL SECTION = 201.htm/SZUCS.Eva U.

Downloads

Published

2018-12-01

How to Cite

ปู่บุตรชา น., ฉลากบาง ว., เพ็งสวัสดิ์ ว., & เสถียรนพเก้า พ. (2018). Teachers’ Competencies and Students’ Quality in the 21st Century. Journal of Roi Et Rajabhat University, 12(2), 255–268. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/reru/article/view/165244

Issue

Section

Academic Articles