ความสามารถในการแข่งขันสู่องค์กรแห่งความยั่งยืนของผู้ประกอบการศูนย์บริการรถยนต์ในประเทศไทย
คำสำคัญ:
ความสามารถในการแข่งขัน องค์กรแห่งความยั่งยืน ผู้ประกอบการศูนย์บริการรถยนต์บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาโมเดลสมการโครงสร้างปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อความสามารถการแข่งขันสู่องค์กรแห่งความยั่งยืน โดยตัวชี้วัดมาจากการทบทวนวรรณกรรมและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง แล้วทำการเก็บข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่างจากผู้ปฏิบัติงานระดับหัวหน้างานของศูนย์บริการรถยนต์ในประเทศไทย จำนวน 480 คน โดยเครื่องมือในการวิจัยเป็นแบบสอบถามประมาณค่า 5 ระดับ และวิเคราะห์ข้อมูลด้วยสมการโครงสร้าง (Structural Equation Modeling: SEM)
ผลการวิจัยพบว่าโมเดลสมการโครงสร้างปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อความสามารถในการแข่งขันสู่องค์กรแห่งความยั่งยืนมีความสอดคล้องกับวรรณกรรมและข้อมูลเชิงประจักษ์โดยมีค่า P-Value = 0.15760, DF = 214, Chi-Square = 234.76, RMSEA = 0.014 ซึ่งผ่านเกณฑ์ที่กำหนด สำหรับผลการวิเคราะห์ตัวแปรสาเหตุทั้งหมดในโมเดลสมการโครงสร้างนั้น เมื่อพิจารณาอิทธิพลโดยรวมของโมเดล พบว่า ตัวแปรผลนวัตกรรมการบริการ และความสามารถในการแข่งขันสู่องค์กรแห่งความยั่งยืนได้ร้อยละ 83.10 และ 91.30 ตามลำดับ ซึ่งสามารถวิเคราะห์เส้นทางอิทธิพลทางตรง อิทธิพลทางอ้อมและอิทธิพลรวมของตัวแปรสาเหตุและตัวแปรผล ดังนี้ เส้นทางของอิทธิพลทางตรง (DE) ประกอบด้วย ประสิทธิภาพการทำงาน (EFY) = 0.586** คุณภาพการบริการ (QUA) = 0.186** และทักษะผู้ประกอบการ (OWR) = 0.184** ตามลำดับ สามารถส่งอิทธิพลทางอ้อม (IE) ผ่านนวัตกรรมการบริการ (INN) ไปยังความสามารถในการแข่งขันสู่องค์กรแห่งความยั่งยืน (SUS) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ โดยมีค่าสัมประสิทธิ์เส้นทางของอิทธิพลทางอ้อมอันประกอบด้วย ประสิทธิภาพการทำงาน (EFY) = 0.158** คุณภาพการบริการ (QUA) = 0.051* และทักษะผู้ประกอบการ (OWR) = 0.050* ตามลำดับ และสามารถส่งอิทธิพลทางตรง (DE) ต่อความสามารถในการแข่งขันสู่องค์กรแห่งความยั่งยืน (SUS) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ โดยมีค่าสัมประสิทธิ์เส้นทางของอิทธิพลทางตรง อันประกอบด้วย ประสิทธิภาพการทำงาน (EFY) = 0.357** คุณภาพการบริการ (QUA) = 0.285** นวัตกรรมการบริการ (INN) = 0.271** และทักษะผู้ประกอบการ (OWR) = 0.093* ตามลำดับ
References
References
Charles W.L. Hill, G., Jones, R. (2009). Strategic management an integrated approach. New York: Dreamtech Press.
Davol, N.B., Mayor, M.G., & Luisa, M. & Hera, B.D. (2011). “Empirical analysis of technological innovation capacity and competitiveness in EU-15 countries”. African Journal of Business Management, 5 (14): 5753-5765
Department of Business Development. (2019). Automotive Maintenance Business: Business Analysis, Business Data Processing and Analysis Division, Business Information Division, Nonthaburi Province, June 2019. [Online] https://www.dbd.go.th/download/document_file/Statisic/2562/T26/T26_201906.pdf
Department of Land Transport, Bureau of Transportation Systems. (2019). Land transport statistics. [Online] http://apps.dlt.go.th/statsitics.html.
Hair, J., Anderson, R., Tatham, R., Black, W. (1998). Multivariate data analysis. 5th ed. New Jersey: Prentice Hall,
Hunt, B. & Virasa, T. (2009). “Generation Y: An emerging entrepreneurial phenomenon”. Paper presented at the meeting of the 6th Annual AGSE International Entrepreneurship Research Exchange. Stuttgart, Germany.
Kamonkan Theptaranonth. (2005). The relationship among Leadership, Intrinsic Motivation, Charateristics of Entrepreneurs and Business Success of Small and Medium Enterprises. Bangkok: Kasetsart University.
Miller, D. (1983). “The correlates of entrepreneurship in three types of firms”. Management Science, 29(7): 770-791.
National Innovation Agency. (2015). THE ELECTRIC PLAYGROUND. [Online] http://www.nia.or.th/spring/ index.php?page=faq. [25 August 2015]
Nawarat Wimutta (2014). Service quality of the Toyota Service Center, Pathum Thani. Master of Business Administration Thesis: Valaya Alongkorn Rajabhat University under the Royal Patronage of His Majesty the King
Panithan Leenakitti. (2015). THE DEVELOPMENT GUIDELINES FOR SUSTAINABLE ORGANIZATION ACCORDING TO 2020 STRATEGY OF CPF (THAILAND) CO., LTD. Master of Business Administration Program (Global Business Management): Burapha University.
Parasuraman A., Zeithaml V., & Berry, L. (1990). Delivering quality service: balancing Customer perceptions. New York: The Free Press.
Parasuraman, A., Grewal, D. (2000). “The impact of technology on the quality-value-loyalty chain: a research agenda”. Journal of the Academy of Marketing Science, 28(1): 168-174.
Phichaya Wattanarungsun. (2015). Increasing performance efficiency of employees in 4-star hotels in Siam Square. Master of Independent Research (Hospitality and Tourism Industry Management): Bangkok University.
Schumacker, E.R., & Lomax, G.R. (1996). A beginner’s guide to structural equation modeling. Mahwah, NJ: Erlbaum.
Sorasak Kwoalueng. (2015). Factors Agility on the Competitive Advantage in Construction Firm. Business Administration and Economics Review, 12 (1), 162-181.
Supparerk Pothipairatana. (2010). Corporate image indicators. Doctor of Communication Arts thesis (Communication Arts): Chulalongkorn University.
Suwit Inkhean. (2016). Strategies related to business success of machinery firms in Samut Prakan province. Master of Business Administration (Business Engineering Management): Rajamangala University of Technology Thanyaburi.
Van Marrewijk, M., & Hardjono, T.W. (2003). “European corporate sustainability framework for managing complexity and corporate transformation”. Journal of Business Ethics, 44 (2-3): 121-132.
Vichit Uon. (2010). Research and business information discovery. Bangkok: Sripatum University Press.
Walailak Rattanawong, Nuttida Suwanno and Teerasak Jindabot . (2014). “Innovation in service and its measurement in Thailand's tourism business: Small and medium enterprises”. Journal of Management Sciences, 31 (1), 119-146.
Weng, M.H., Ha, J.L., Wang, Y.C. & Tsai, C.L. (2012). “A Study of the relationship among Service innovation customer value and customer satisfaction: an industry in Taiwan”. International Journal of Organizational Innovation, 4(3): 98-112.
Zale, N. (1985). Creating a culture of competence. New York: John Wiley and Son.
Zeithaml, V.A., Parasuraman, & Berry, L.L. (1990). Delivering quality Service: Balancing customer perceptions. New York: The Free Press.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์เป็นของผู้ประพันธ์บทความ
