การพัฒนาโปรแกรมเสริมสร้างภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 22
คำสำคัญ:
โปรแกรมเสริมสร้างภาวะผู้นำแบบสร้างสรรค์บทคัดย่อ
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพปัจจุบันและสภาพที่พึงประสงค์ของภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 22 และ 2) พัฒนาโปรแกรมเสริมสร้างภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 22 การดำเนินการวิจัยแบ่งออกเป็น 2 ระยะ คือ ระยะที่ 1 สภาพปัจจุบัน สภาพพึงประสงค์ของภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 22 และระยะที่ 2 พัฒนาโปรแกรมเสริมสร้างภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 22 กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ผู้บริหารสถานศึกษาและครู จำนวน 338 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถาม เป็นแบบมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ มีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.87 และแบบประเมินความเหมาะสมและความเป็นไปได้ของโปรแกรม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน
ผลการวิจัย พบว่า
- สภาพปัจจุบันภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษาโดยรวมอยู่ในระดับมาก ส่วนสภาพที่พึงประสงค์ของภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษา โดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด และด้านที่มีความต้องการจำเป็นสูงสุดของภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษา คือ การคำนึงถึงความเป็นปัจเจกบุคคล ความคิดสร้างสรรค์ การมีวิสัยทัศน์ การปรับตัวและยืดหยุ่นต่อการเปลี่ยนแปลง และการมุ่งเน้นการทำงานเป็นทีม ตามลำดับ
- โปรแกรมเสริมสร้างภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 22 ประกอบด้วย 1) ความเป็นมาและความสำคัญของโปรแกรม 2) หลักการ 3) วัตถุประสงค์ 4) เนื้อหาการพัฒนา 5) กระบวนการพัฒนา และ 6) การวัดและประเมินผล มีความเหมาะสมและความเป็นไปได้อยู่ในระดับมากที่สุด
คำสำคัญ : โปรแกรมเสริมสร้างภาวะผู้นำแบบสร้างสรรค์
เอกสารอ้างอิง
References
Anan Phannuek. (2011). Research and Development of Program for Developing the Basic School Administrators’ Competency. Doctor of Educational (Educational Administration). Khon kaen: Khon kaen University.
Eisner, E. (1976). “Educational Connoisseurship and Criticism: Their form and Functions in Educational Evaluation”. Journal of Aesthetic Evaluation or Education, 10:135-150.
Jakgree Tonchua. (2012). The Development of a Leadership Enhancement Program for Students' Association Committee of Northeastern Technical Colleges under the Office of the Vocational Education Commission. Doctor of Educational (Leadership Educational Administration). Sakon Nakhon: Sakon Nakhon Rajabhat University.
Jiraporn Amonchai. (2010). The Development of Leadership Program of Local Administrators Under Local Government. Doctor of Education (Educational Administration and Development). Mahasarakham: Mahasarakham University.
Kittikorn Thammakitjawat. (2019). The Development of the Programs to Enhance a Creative Leadership of School Administrators in the Private Education under Buriram Provincial Office. Doctor of Education (Educational Administration and Development). Mahasarakham: MahasarakhamUniversity
Kittkhan Patipana. (2013). A Structure Equation Model of Creative Leadership for Vocational College Administrators. Doctor of Educational (Educational Administration). Khon kaen: Khon kaen University.
Krongthip Nakvichet. (2014). A Model for Leadership Development of Private University Student Leaders. Nakhon Ratchasima: Vongchavalitkul University.
Nethercote, R. (1998). Leadership in Australian University. Colleges and Halls of Residence: A Model for the Future. Unpublished Doctor of Education Thesis, The University of Melbourne, Parkville.
Paitoon Sinlarat. (2010). Creative leaders and productivity: New paradigms and new leaders. Bangkok: Faculty of Education, Chulalongkorn University.
Pongphop PhoojomJit. (2012). The Development of Indicators of Servant Leadership for Basic School Administrators. Doctor of Educational (Education Management). Mahasarakham: Rajabhat Mahasarakham University.
Ruth, A. and Maurice Persall. (2007). The Principal as Chief Learning Officer: The New Work of Formative Leadership. Birmingham: Stamford University Birmingham.
Stogdill, R. M. (1974). Handbook of Leadership. New York: The Free.
Sumet Sangnimnuan. (2009). Leadership and governance in the administration of local government organizations. Bangkok: Sor. Charoen Printing
Supatta Pinthapataya. (2011). Moral and Ethics for Leaders. [Online] http://www.supatta. haysamy.com/learn2_1.html. [18 October 2019].
Suthep Kaengsanthia. (2013). Program Development of Educational Personnel Professional Development to be Leader in Driving Sufficiency Economy in schools Under the Office of Vocational Education Comission. Doctor of Educational (Educational Administration). Burirum: Rajabhat Burirum University.
Suthep PongSriwat. (2007). Leadership. Bangkok: S. Asia Press.
Venerable Phra Dhammapitaka (P.A. Payutto). (2010). Leader. Bangkok: Matichon Publishing House.
Wimol Jankaew. (2012). A creative leadership development model for the school directors of Suratthani primary education service area office 3. Doctor of Education (Educational). Pathumthani: Rungsit University.
Wiroj Sanrattana. (2009). “A proposed conceptual model for knowledge management in educational organization”. Journal of Educational Administration, KKU. 5 (1) : 109-115
Yordanong Jomhongbhibhat. (2010). Development of a program for developing instructional leadership in learning management based on the educational reform of basic education. Doctor of Educational (Leadership Educational Administration). Sakon Nakhon: Sakon Nakhon Rajabhat University.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์เป็นของผู้ประพันธ์บทความ
